O Κωνσταντίνος Κλειτσογιάννης μιλάει για την εμπειρία του και πώς τελικά κατάφερε να καταγράψει αυτό το βίντεο:«Περίμενα αυτό το τηλέφωνο από καιρό.‘’Ετοιμάσου…Θα πάμε για 1 εβδομάδα’’ μου είπε και κόντεψα να..
λιποθυμήσω. Είχαμε κανονίσει αρκετές φορές στο παρελθόν το ταξίδι στο Άγιο Όρος με τον φίλο μου τον Απόστολο αλλά πάντα κάτι συνέβαινε και ματαιώνονταν.
Και τώρα τι; Τι να πάρω μαζί μου; Έχω 3 μέρες να ετοιμαστώ.Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να δω την πρόγνωση του καιρού…Θαυμάσια!…Ο καιρός θα είναι καλός… Ίσως τις 2 τελευταίες μέρες να βρέξει, αλλά ελπίζω μέχρι τότε να έχω αρκετό υλικό.
Άρχισα να ετοιμάζομαι και την τελευταία μέρα συνειδητοποίησα ότι έχω μία τεράστια βαλίτσα με τον εξοπλισμό και ένα μικρό σάκο με ρούχα….Ε, και; Το βασικότερο είναι να πάρω ωραία πλάνα, είπα μέσα μου.»
«Το ταξίδι ξεκίνησε και μετά από μία διανυκτέρευση στην Θεσσαλονίκη, ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί για Ουρανούπολη.
Όλα πρωτόγνωρα, η Ουρανούπολη, το ταξίδι με το καράβι, η άφιξη.
Απλά κοιτούσα αποσβολωμένος.
Από την άλλη ο Απόστολος ήταν άνετος – άλλωστε πηγαινοέρχεται στο Άγιο Όρος χρόνια τώρα και μάλιστα πολύ συχνά, είναι άνθρωπος της εκκλησίας – πάτερ ΧΧΧ είναι το όνομα του εκεί.
Φτάσαμε λοιπόν… Αρκετά αυστηρά τα πράγματα εκεί: τελωνείο, αστυνομία, λιμενικό…
Το πρώτο πράγμα που είδα κατεβαίνοντας ήταν μια τεράστια ταμπέλα που έγραφε: «ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ Η ΒΙΝΤΕΟΣΚΟΠΗΣΗ».
Παρόλο που ο Απόστολος με διαβεβαίωσε ότι θα πάρουμε πλάνα η ταμπέλα αυτή έκανε αρκετή ώρα να φύγει από το μυαλό μου.
Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε… μου έκαναν εντύπωση οι πολύ μα πολύ άσχημοι δρόμοι. Χωματόδρομοι με πολλές λακούβες από τα νερά και τα χιόνια του χειμώνα. Μετά από μισή ώρα είμαστε στην Σιμονόπετρα. ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ…αν συνεχίσω έτσι όμως θα γράφω για μέρες…»
«Λοιπόν αρκετά σύντομα,έχω ακούσει πολλούς να λένε ότι πήγαν στο Άγιο Όρος και ηρέμησαν…Εγώ αντιθέτως ήμουν αρκετά αγχωμένος για το αποτέλεσμα των πλάνων! Η ζωή εκεί είναι πάντως ήρεμη. Ησυχία, ηρεμία, προσευχή,διαλογισμός – για τον επισκέπτη.Για μένα και κάτι παραπάνω: υπέροχο μέρος για πλάνα, επίγεια και εναέρια, κυρίως εναέρια.
Πήγαμε σε 2-3 μονές και πουθενά δεν είχα πρόβλημα διότι ο Απόστολος είχε ενημερώσει για drone και κάμερες.Πουθενά δεν μου είπαν κουβέντα. Υπήρξαν στιγμές που εγώ αισθανόμουν περισσότερο άβολα από τους μοναχούς γι’αυτό που έκανα….Μου ερχόταν στο μυαλό η ταμπέλα από την είσοδο του λιμανιού και οι τύψεις ‘καναν πάρτι.