Δύο
μοναχοί συνομιλούσαν για τη σωτηρία. Ο ένας έλεγε:-Η ψυχή μου δεν
μπορεί να συμβιβαστεί με την σκέψη ότι κάποιος θα χαθεί αιώνια. Νομίζω
πως ο Κύριος θα βρει τρόπο να τους σώσει όλους. Ο άλλος απάντησε:- Οι
άγιοι Πατέρες λένε ότι ο Θεός μπορούσε να δημιουργήσει τον άνθρωπο χωρίς
τη συνέργειά του, αλλά να τον σώσει χωρίς τη συμφωνία και τη συνεργεία
του ίδιου του ανθρώπου είναι αδύνατο. Η σωτηρία και η απώλεια βρίσκονται
στην ελευθερία του ανθρώπου. Ο πρώτος:-Νομίζω ότι ο Θεός με το πλήθος
της αγάπης Του θα υπερβεί την αντίσταση του κτίσματος , χωρίς να
καταλύσει την ελευθερία του. Ο δεύτερος:...-Μου φαίνεται πως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ελευθερία του ανθρώπου είναι δυνητικά τόσο μεγάλη, που και στο επίπεδο του αιώνιου Είναι μπορεί να προσδιοριστεί αρνητικά απέναντι στο Θεό. Όσοι δεν το γνωρίζουν αυτό ή το λησμονούν ή τρέφονται με "ωριγενικό γάλα".-Αλλά, πραγματικά, αυτό είναι μωρία!-Ναι , μωρία.Τι λοιπόν να κάνουμε;-Ο Θεός θέλει να σωθούν όλοι, και εμείς πρέπει να σκεφτόμαστε τη σωτηρία όλων και να προσεύχομαστε για όλους . Αλλα ούτε η αποκάλυψη ούτε η πείρα μας μας δίνουν βάση να ισχυριστούμε ότι όλοι θα σωθούν.Η ελευθερία είναι μεγάλο δώρο, αλλά φρικτό.Γέροντος Σωφρονίου του Έσσεξ
apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/11/blog-post_393.html
Πηγή:
Tags:
Διδαχές