Ο παπά Λάμπρος, νέος με όνειρα και σκέψεις, για το μέλλον του ποιμνίου του.
Όταν ο δεσπότης, του ανακοίνωσε την μετάθεση του στο χωριό, μονολόγησε,
"Γεννηθήτω το θέλημα σου Κύριε"!
Όμορφο το χωριό, δέντρα, ποτάμι με γάργαρο νερό, δροσερές πηγές.
Ένας παράδεισος.
Μα εκεί στο καφενείο, όλοι του μιλούσαν απαξιωτικά.
Μμμ, τι μόνος σου, θα κάνεις λειτουργία;
Μα ο παππού Θανάσης, του έδινε θάρρος.
Εγώ παπά Λάμπρο θα ψάλλω μαζί σου, όλα θα πάνε καλά.
Πέντε χρόνια τώρα και κανείς στην λειτουργία.Καίει η ψυχή μου από τον πόνο.
Θεέ μου κάνε κάτι, μονολογούσε ο παπά Λάμπρος.
Σαν κατηφόρισε για το σπίτι του, ήρθε στην σκέψη του, σαν φως.
Κυρ Πανάο, αύριο που θα πας στην χώρα, να φέρεις εκατόν είκοσι κεριά , γνήσια , να μοσχομυρίζουν.
Μα , εμ , τι θα τα κάνες;
Δεν πρόλαβε να συμπληρώσει και ο παπά Λάμπρος τον διέκοψε.
Είναι το μυστικό μας, εντάξει;
Στην νυχτερινή προηγιασμένη, δυο ψυχές , ο κυρ Πανάος, ο παππούς Θανάσης και ο παπά Λάμπρος.
Όλοι απόψε στην εκκλησία , έλεγε ο παπά Λάμπρος, σε κάθε σπίτι που μοίραζε τα κεριά!
Όλοι, να μην λείψει κανείς.
Όλη μέρα, γύριζε στα σπίτια, τους μιλούσε, τους συμβούλευε, τους βοήθησε να ανοίξουν τις καρδιές τους.
Αμήν, παπά Λάμπρο τον ξεπροβόδιζαν.
Τα παιδιά, μύριζαν το φρέσκο κερί της μέλισσας και έτρεχαν ξωπίσω του.
Εκεί, στο λιγοστό φως των καντηλιών, με την γλυκιά φωνη του ο παπά Λάμπρος, με το αναμμένο κερί στο χέρι, θυμίατιζε και έψελνε,
"Φως Χριστού Φαίνει Πάσι"!
Εκατόν είκοσι κεριά, άναψαν, εκατόν είκοσι ψυχές, φωτίστηκαν και όλοι μαζί έψαλαν.
Εκατόν είκοσι ψυχές, κοινώνησαν Σώμα και Αίμα Χριστού.
Φως Χριστού, έφεξε στο χωριό.
Δεν έλειπε κανένας από την εκκλησία και τα παιδιά, ανυπομονούσαν να ρθεί το Πάσχα, να ανάψουν ξανά τα κεριά, όπως τους υποσχέθηκε ο παπά Λάμπρος, από το Άγιο Φως, που θα έφερνε για όλους ο Δεσπότης!
Αφιερωμένο σε όλους!
Αγαπημένοι μου.
Μα πιο πολύ στους στρατιώτες του Χριστού!!!
Πηγή: https://kampanokrousia.blogspot.com/2018/03/blog-post_397.html