Συχνὰ ὑποφέρεις ἀπὸ κακοὺς λογισμούς. Σὺν τῶ χρόνω καὶ παρέα μὲ τὴν ΕΥΧΟΥΛΑ, οἱ λογισμοὶ καθαρίζουν, γίνονται φωτεινοί, αἰσιόδοξοι, χαρούμενοι καὶ ἀντανακλῶνται στὴν ὄψη καὶ τὴ συμπεριφορὰ τοῦ ἀνθρώπου. Πρόκειται, ὄχι γιὰ μόνιμους ρεμβασμοὺς καὶ μελαγχολικὲς περιδιαβάσεις τοῦ μυαλοῦ στὸ χῶρο τοῦ φαντασιώδους, κάτι ἐπικίνδυνο, ἀπὸ τὸ ὁποῖο πολλάκις πληγώνεται κανεὶς θανάσιμα, ἀλλὰ γιὰ ὄνειρα-ἀγγίγματα ποὺ σοῦ χαρίζει ἡ θεία Χάρη, ὑφαντὰ στὸν ἀργαλειὸ τοῦ φεγγαριοῦ, μὲ ποικίλματα ἡλιαχτίδων ποὺ διώχνουν τὴν ἀηδία τῆς ἀ-κ-ηδίας καὶ χαίρεσαι τὸ δῶρο τῆς ζωῆς. Ὄνειρα-χάρες στερεωτικὰ τοῦ Ἀνθρώπου στὸ καϊκι τῆς ζωῆς μὲ ἱστίο τὸ Σταυρό. Τότε καὶ ἡ φαντασία εὐλογεῖται καὶ φέρει καρπὸν πολύν, σὲ ὅλους τοὺς χώρους.
π. Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλος