Κάποτε ένας γέρο βαρκάρης πήγαινε βόλτα με την βάρκα του έναν νεαρό. Στο ένα κουπί είχε γραμμένη τη λέξη προσευχή και στο άλλο τη λέξη εργασία. Ο νέος το πρόσεξε αυτό και χαμογέλασε ειρωνικά.
Παππού, του λέγει, πηγαίνεις πολύ αργά. Όποιος εργάζεται δεν έχει ανάγκη να προσεύχεται.
Ο Γέρων δεν του απάντησε. Μόνο άφησε το κουπί που είχε την λέξη προσευχή και συνέχισε να κωπηλατεί με το άλλο που έγραφε επάνω εργασία. Αλλά όπως αντιλαμβάνεστε, και ήταν και επόμενο, η βάρκα τώρα δεν προχωρούσε καθόλου. Γύριζε πάντα στο ίδιο μέρος.
Έτσι έδωσε στον νεαρό να καταλάβει μία μεγάλη αλήθεια, ότι μαζί με την εργασία χρειάζεται και η προσευχή για να προοδεύει αληθινά και η εργασία και ο άνθρωπος. Δημήτριος Παναγόπουλος (†)
Παππού, του λέγει, πηγαίνεις πολύ αργά. Όποιος εργάζεται δεν έχει ανάγκη να προσεύχεται.
Ο Γέρων δεν του απάντησε. Μόνο άφησε το κουπί που είχε την λέξη προσευχή και συνέχισε να κωπηλατεί με το άλλο που έγραφε επάνω εργασία. Αλλά όπως αντιλαμβάνεστε, και ήταν και επόμενο, η βάρκα τώρα δεν προχωρούσε καθόλου. Γύριζε πάντα στο ίδιο μέρος.
Έτσι έδωσε στον νεαρό να καταλάβει μία μεγάλη αλήθεια, ότι μαζί με την εργασία χρειάζεται και η προσευχή για να προοδεύει αληθινά και η εργασία και ο άνθρωπος. Δημήτριος Παναγόπουλος (†)
http://leimwnas.blogspot.com/