Θα σου μιλήσω ανοιχτά συναμαρτωλέ αδερφέ μου, γιατί πονώ τούτη την ώρα με αυτά που επιτρέπει Ο Κύριος, και που σίγουρα άλλη κατάληξη θα έχουν, γιατί υπάρχουν δίπλα σου και δίπλα μου, Άγιες ψυχές που προσεύχονται, νηστεύουν, εξομολογούνται, κοινωνούν, αγρυπνούν. Δεν τους πιάνει το μάτι μας, γιατί δεν είναι ''σπουδαίοι'' με το κοσμικό κριτήριο, αλλά είναι σπουδαίοι στα μάτια Του Θεού τους, κι αυτό τους είναι αρκετό. Δεν είναι μεγαλόσχημοι ρασοφόροι, δεν κατέχουν οφίκια και ντοκτορά στη θεολογία, μήτρες, ράβδους, εγκόλπια, δεν έχουν σωφέρ, και δεν διαμένουν σε μητροπολιτικά μέγαρα! Δεν έγιναν ιερείς για να εξασφαλίσουν τα πρός το ζείν, και για να συγκαλύψουν τα διάφορα πάθη τους! Ένα παράδειγμα αδελφέ μου, είναι η γειτόνισσά μου η γιαγιά η Δήμητρα, που όταν εγώ βγαίνω τα μεσάνυχτα να πετάξω τα σκουπίδια, από την αυλή του σπιτιού της, αναδύεται στην παντέρημη νύχτα, μυρουδιά από λιβάνι Χερουβικό! Και σίγουρα αδελφέ μου, κάποια γιαγιά Δήμητρα θα έχεις στην δική σου γειτονιά, στην δική σου οικογένεια, να θυμιατίζει με λιβάνι μέρα νύχτα! Αυτή θα σώσει εσένα, αυτή θα σώσει εμένα! Και ξέρεις γιατί; Γιατί η δική μας γιαγιά Δήμητρα, με πατημένα πλέον τα ογδόντα της χρόνια, εδώ και πολύ καιρό, αγάπησε Τον Νυμφίο της καρδιάς της, κι έζησε σε χρόνους όπου τα σπίτια ακόμη είχαν εικονοστάσια, αναμμένα άσβεστα καντήλια, μύριζαν μοσχοθυμίαμα, έφτιαχναν πρόσφορα, έδιναν ελεημοσύνη από το υστέρημά τους, την τελευταία σταγόνα του λαδιού στο λαδικό, προτιμούσαν να την βάλουν στο καντήλι, για να φωτιστεί το πρόσωπο της Παναγιάς της Βρεφοκρατούσας - γιατί ήξεραν πώς κάποια στιγμή, που θα πάει, η Παναγιά θα μεριμνήσει και για την φαμίλια - από το να θρέψουν τα πεινασμένα παιδιά τους, κι έκαναν πολλά παιδιά, από τα οποία αρκετά πρόσφεραν την ίδια τους την ύπαρξη στον Κύριο, γινόντουσαν Ιερείς, έψελναν στην Εκκλησία, ενδύονταν το σεβάσμιο μοναχικό Αγγελικό σχήμα, διακονούσαν ώς νεοκόροι και διακόνισσες στην ενορία της περιοχής τους! Η δική μας γιαγιά Δήμητρα αδελφή μου, δεν ξέρει τι πάει να πεί yoga και pillates! Η δική μας γιαγιά Δήμητρα, τον άντρα που στεφανώθηκε πρίν μισό και πλέον αιώνα, τον είχε και τον έχει ακόμη κορόνα στο κεφάλι της ώς τα τώρα, που σου γράφω αυτές τις ταπεινές αράδες, τι κι αν εκείνος, έχει πατημένα τα ενενήντα, κι ας μην είναι της εκκλησίας, έχει την γιαγιά Δήμητρα στο προσκέφαλό του, να μεσιτεύει και για εκείνον! Και με τούτο το στεφάνι, νικήτρια της ζωής και του θανάτου, θα πορευτεί πρός την άνω Ιερουσαλήμ! Η δική μας γιαγιά Δήμητρα, δεν θα έδειχνε σήμερα τα κάλλη της για πλάκα, για να μαζέψει followers στο instagram! Κάνε μια περιήγηση εκεί τώρα, και θα καταλάβεις γιατί σου μιλάω! Η δική μας γιαγιά Δήμητρα, ερωτεύτηκε άνδρα και έκανε μαζί του παιδιά και μια ευλογημένη οικογένεια! Γιατί...''άρσεν και θήλυ εποίησεν ο Θεός...''. Δεν γνωρίζει από γονέα 1 και γονέα 2! Δεν θα μπορούσε κάν να διανοηθεί ότι δίπλα της κοιμάται μια άλλη γυναίκα, ή να φανταζόταν τον άνδρα της με άλλον άνδρα! Της είναι τόσο περίεργα και μυστηριώδη όλα τούτα! Η δική μας γιαγιά Δήμητρα, δεν γνωρίζει από vegan, gay, straight, loatki, lesbian, ομοφοβίες, bulling, και άλλες σημερινές ξενόφερτες ορολογίες! Δεν καταλαβαίνει τι πάει να πεί...ακτιβιστής! Δεν γέμισε κάθε σπιθαμή του κορμιού της με ανεξίτηλα tattoo, ούτε έκανε piercing και στα πιό απόκρυφα σημεία του, γιατί της είχε μάθει ο απλός λευίτης παπάς του χωριού της, πως το σώμα της είναι ιερό, και κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος. Κι όπως έτσι καθαρό το παρέλαβε, έτσι και είναι υποχρεωμένη να το παραδώσει! Η δική μας γιαγιά Δήμητρα, δεν έχει στο λεξιλόγιό της, την λέξη...''τοξικοί άνθρωποι'', γιατί όλους τους ανθρώπους τους βλέπει ώς εικόνες Του Θεού, που πρέπει να τους αγαπήσει, όπως την αγάπησε κι εκείνη ο Θεός. Η δική μας γιαγιά Δήμητρα, τίμησε τον δικό της προσωπικό Άγιο, με το να φέρει και προφέρει με καμάρι το όνομά του, γιατί αυτό το όνομα της έδωσαν όταν την βάπτισαν και την μύρωσαν. Και με αυτό το όνομα θα παραδώσει την ευλογημένη της ψυχή, όταν κι όποτε την καλέσει Εκείνος στα ουράνια σκηνώματα! Η γιαγιά Δήμητρα γνωρίζει πολύ καλά πως...''Τιμή Αγίου, ισούται με μίμηση Αγίου''! Το όνομά της δεν το μασκάρεψε και πετσόκοψε σε...Μιμή, Τούλα, Μία, Demi, ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο! Βλέπεις, για να είμαστε in fashion, η Παρασκευή έγινε Βούλα, η Ολυμπία έγινε Μπία, η Θεοφανία έγινε Φανή, η Βασιλική έγινε Σούλα, η Αθανασία έγινε Σία, η Ευαγγελία έγινε Λίτσα, και ούτο καθεξής! Η δική μας γιαγιά Δήμητρα, αγαπάει και φροντίζει όλα τα ζώα αλλά, δεν έβαλε ποτέ τον σκύλο της πάνω από τον άνθρωπο! Δεν του σβήνει κεράκια, δεν του φοράει ρούχα, δεν τον πάει σε κομμωτήριο και ψυχολόγο για σκυλιά, δεν τον αφήνει αδέσποτο στον δρόμο γιατί τον βαρέθηκε, επειδή και τούτη είναι μόδα από την εσπερία! Η δική μας γιαγιά Δήμητρα, παρά τα ογδόντα της, θα κάνει δημόσια Τον Σταυρό της χωρίς να ντραπεί, θα σηκωθεί χαράματα τις καθημερινές και τις Κυριακές, να λιβανίσει και να εκκλησιαστεί, θα νηστέψει, θα πέσει στα γόνατα να προσευχηθεί και να ικετέψει, θα τρίψει τους κόμπους του κομποσχοινιού της ανάμεσα στα ροζιασμένα της δάχτυλα, θα ψελλίσει ένα τροπάρι, θα σηκώσει τα χέρια και το βλέμμα στον ουρανό, θα δακρύσει για την Αγιά Σοφιά, θα διαβάσει την Καινή Διαθήκη και τα Συναξάρια των Αγίων μας, θα μείνει με το μπαλωμένο της φόρεμα μέχρι την ύστερη ώρα, θα πάρει τα εγγόνια της παράμερα να τους ορμηνέψει ότι...''ότι κι αν σας συμβεί παιδιά μου στη ζωή, να μην απελπιστείτε, γιατί η απελπισία είναι του Διαβόλου...Δόξα Τον Κύριο για όλα να λέτε...''. Η δική μας γιαγιά Δήμητρα, δεν διανοήθηκε κάν, να πετάξει στα σκουπίδια ή σε κάποιον υπόνομο, κάποιο από τα παιδιά της που έφερε στον κόσμο, επειδή δεν είχε να φάει, καθώς η φτώχια είχε γίνει η δεύτερη φύση της! Και να σου εξομολογηθώ και κάτι αδελφέ μου. Εγώ ο συναμαρτωλός αδελφός σου, πήγα από δώ, πήγα από κεί, γεύτηκα την ηδονή, την αμαρτία, προσκύνησα την μόδα, αρνήθηκα Τον Κύριό μου, φλέρταρα με άλλες θρησκείες, δόγματα, και δοξασίες, κοίταξα γυναίκα αλλουνού, και άλλα πολλά ών ούκ έστιν αριθμός! Την γιαγιά την Δήμητρα όμως, ακόμη την ζηλεύω για την αγνή κι αταλάντευτη πίστη της, την σέβομαι, και σηκώνομαι ορθός όταν περνά. Γιατί; Μα, στο είπα στην αρχή... Η γιαγιά η Δήμητρα θα σώσει εμένα κι εσένα, γιατί πολύ απλά, δεν έκανε, δεν έμαθε ποτέ της, δεν αποζήτησε, δεν τα ήξερε όλα τούτα τα ξενόφερτα, όπως τα κάναμε, τα ξέρουμε, τα θέλουμε, και τα αποζητούμε όλοι εμείς, για να μην στενοχωρήσουμε τους Ευρωπαίους αδελφούς μας! Και μην σου φανεί διόλου παράξενο αδελφέ και αδελφή μου, όταν αύριο που θα ''κοιμηθεί'' τον αιώνιο ύπνο η γιαγιά Δήμητρα, αντικρίσεις έκπληκτος το ασκητικό της σαρκίο να είναι εύκαμπτο, να έχει ακόμη την θερμοκρασία ενός σώματος που απλά κοιμάται, ακόμη και να μυροβλίζει, όπως ο στολισμένος από κάθε λογιών άνθη, επιτάφιος της Μεγάλης Παρασκευής! Και ξέρεις γιατί όλα τούτα τα θαυμαστά; Γιατί η μοναδική της μέριμνα, φροντίδα, κι έγνοια, ήταν μία, όσους χρόνους η ευλογημένη της ψυχή σεργιάνιζε σε τούτη την ματαιότητα... Πώς να ευαρεστήσει τον μοναδικό έρωτα της ζωής της. Τον Χριστό! Σου κάνουν εντύπωση όλα τούτα που διαβάζεις έτσι; Σίγουρα δεν σου είπε ποτέ κάποιος αυτό της Γραφής...''όπου βούλεται Θεός, νικάται φύσεως τάξις.'' Τα έχω δεί και στα γράφω! Ο Άγιος Παίσιος που εορτάζει αύριο, και που κι εκείνος είχε μια μάνα ή μια γιαγιά, σαν την γιαγιά την Δήμητρα, ξέρεις τι έλεγε για την κάθε γιαγιά Δήμητρα, και τον κάθε παππού Δημήτρη που αγάπησαν και πόθησαν Τον Κύριο, την Παναγιά, και τους Αγίους όλους; ''Αυτοί οι κοσμικοί θα μας κρίνουν παιδί μου, εμάς τους μοναχούς..!'' ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΔΟΣΑΡΑΣ
Tags:
Συμβουλές