Ἕνα κάθε μήνα


Μέ τήν χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ μας, ἔχουμε εἰσέλθει στό μήνα Αὔγουστο, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀφιερωμένος κυρίως στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τή μητέρα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀπό τήν πρώτη ἡμέρα, καί ἐπί δεκαπέντε ἡμέρες, ξεκινοῦμε νά ψάλλουμε τούς παρακλητικούς κανόνες πρός Αὐτήν. Στό μέσον τοῦ μηνός ἑορτάζουμε μεγαλοπρεπῶς τήν κοίμησή της καί τήν εἰς οὐρανούς μετάστασή της. Τήν 23η τοῦ μηνός ἀποδίδουμε τήν ἑορτή της καί στό τέλος τοῦ μηνός ἑορτάζουμε τό γεγονός τῆς καταθέσεως τῆς τιμίας Ζώνης της καί ἑνός θαύματός της.          

Τήν 6η τοῦ μηνός ἑορτάζουμε τήν ἔνδοξη Μεταμόρφωση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τήν 7η τόν Ὅσιο Νικάνορα τόν θαυματουργό, τήν 24η τόν Ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό καί τήν 29η τοῦ μηνός τήν ἀποκεφάλιση τοῦ μεγάλου Ἁγίου, τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ τοῦ Κυρίου μας. Ἕνας μήνας γεμάτος ἀπό μνῆμες μεγάλων γεγονότων καί Ἁγίων προσώπων.         

Κατά τήν πρώτη τοῦ μηνός Αὐγούστου ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει ἕνα σπουδαῖο γεγονός, τό ὁποῖο συνέβη ἐπί τοῦ αὐτοκράτορος τοῦ Βυζαντίου Μανουήλ Κομνηνοῦ, ὅπου μέ τή βοήθεια τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἀπαλλάχθηκαν οἱ βυζαντινοί ἀπό τήν ἐπιδρομή τῶν Σαρακηνῶν, καί στή συνέχεια τό μνημόνευαν καί ἐπιτελοῦσαν περιφορά τοῦ Τιμίου Σταυροῦ μέσα στήν Πόλη.

Ἡ ἑορτή αὐτή ὀνομάζεται Πρόοδος το Τιμίου καί Ζωοποιο Σταυρο, δηλαδή ἔξοδος τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἀπό τό παλάτι (ἤ κατ’ ἄλλους ἀπό τό σκευοφυλάκιο τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας) στήν Πόλη. Στήν Κωνσταντινούπολη, κατά τήν ἑορτή αὐτή, γινόταν λιτάνευση (πρόοδος) τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ἔβγαζαν ἀπό τό σκευοφυλάκιο τῆς μεγάλης Ἐκκλησίας τόν Τίμιο Σταυρό καί τόν περιέφεραν στούς δρόμους τῆς Βασιλεύουσας. Κατόπιν τόν ἐξέθεταν σέ προσκύνηση καί ἁγιασμό τῶν πιστῶν, καί πάλι τόν τοποθετοῦσαν στό σκευοφυλάκιο.

Διαχρονικά, προσκύνηση, εσέβεια καί σεβασμός τν πιστν χριστιανν πρός τόν Τίμιο Σταυρό ταν πάντοτε στό πιό ψηλό σημεο. Ἐπειδή ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ εἶναι πραγματικά «βοήθημα κραταιότατο, χαρά το κόσμου, τν πιστν δύναμις, τν δικαίων τό στήριγμα καί τν μαρτωλν λπίς».

Γιατί ἄραγε εἶναι βοήθημα καί χαρά καί δύναμη καί λπίδα; Εἶναι ὅλα αὐτά ἐπειδή ὁ Σταυρός ποτελε τό θεμέλιο τῆς σωτηρίας μας. πειδή πάνω του πλώθηκε, σταυρώθηκε καί πέθανε νανθρωπήσας Υός το Θεοῦ, καί διά τοῦ θανάτου του νίκησε τόν Διάβολο καί καταπάτησε τόν θάνατο!

Ὅμως, ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ δέν ἐνεργεῖ κατά μαγικό τρόπο. Ἐνεργεῖ μόνον ὅταν πιστέψουμε σ’ Ἐκεῖνον πού σταυρώθηκε, τόν Ἰησοῦ Χριστό, ὅτι εἶναι ὁ Θεός πού ἔγινε ἄνθρωπος, καί ἐπίσης ὅταν ὑπάρχει τό συνεπές καί ἔνθεο βίωμα, δηλαδή, ἡ συμμόρφωση τῆς ζωῆς μας σέ ὅ, τι εἶπε ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Τότε ὁ Σταυρός εἶναι ὄργανο παντοδύναμο! Ὅταν ὁ Σταυρός εἶναι μόνον ἕνας τύπος ἤ ἕνα στολίδι, τότε παραμένει ἀνενέργητος.        

Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀρχιεπίσκοπος Ἱεροσολύμων, πού ἔζησε τόν Δ΄ αἰώνα μ.Χ. αἰώνα (πρίν 1.600 χρόνια) γράφει χαρακτηριστικά γιά τόν Τίμιο Σταυρό:

«πί μετώπου, μετά παρρησίας, δακτύλοις σφραγίς, καί πί πάντων Σταυρός γινέσθω. πί ρτων βιβρωσκομένων, καί πί ποτηρίων πινομένων, ν εσόδοις, ν ξόδοις. Πρό πνου, κοιταζομένοις, διανισταμένοις, δεύουσι, ἡρεμοῦσι. Μέγα τό φυλακτήριον, δωρεάν διά τούς πένητας, χωρίς καμάτου διά τούς σθενες, πειδή καί παρά Θεο χάρις, σημεον πιστν καί φόβος δαιμόνων. ταν δωσι τόν Σταυρόν πομιμνήσκονται το σταυρωμένου. Μή διά τό δωρητέον καταφρόνει τς σφραγίδος, λλά διά τοτο μλλον τίμησον τόν εεργέτην. Τοτο μέχρι σήμερον θεραπεύει νόσους, τοτο μέχρι σήμερον δαίμονας πελαύνει, φαρμάκων τε καί παηδν νατρέπει γοητείας».

Μᾶς γράφει ὁ Ἅγιος Κύριλλος ὅτι, «πρέπει μέ τά δάκτυλά μας νά σημειώνουμε στό μέτωπό μας τό σημεο το Σταυρο μέ θάρρος, μέ παρρησία, καί πάνω σέ λα. πάνω στό ψωμί πού τρμε, στά ποτήρια πού πίνουμε, ταν εσερχόμαστε ξερχόμαστε πό κάποιο χρο. Πρίν πό τόν πνο, ταν ξαπλώνουμε, ταν σηκωνόμαστε, ταν ξεκουραζόμαστε. Σταυρός εναι μεγάλος φύλακας, εναι δωρεάν γιά τούς φτωχούς, γίνεται χωρίς κόπο πό τούς σθενες. πειδή εναι πό τόν Θεό τό χάρισμα, γι’ ατό εναι σημάδι δυνάμεως γιά τούς πιστούς καί σημάδι φόβου γιά τούς δαίμονες. ταν δον τό σημεο το Σταυροῦ, οἱ δαίμονες, νθυμονται Ατόν πού σταυρώθηκε πάνω του. πειδή παντοδυναμία το Σταυρο σοῦ προσφέρεται δωρεάν, μήν τόν θεωρήσεις τιποτένιο καί τόν καταφρονήσεις. Μλλον δσε περισσότερη τιμή στόν εεργέτη. Ατό τό ξύλο το Σταυρο μέχρι σήμερα θεραπεύει τίς ρρώστιες, ατό μέχρι σήμερα διώχνει τούς δαίμονες, ατό νατρέπει καί διαλύει τίς μαγεες τν μάγων»!

Στήν Ἐνορία μας, ἀγαπητοί μου, χουμε τή μεγάλη ελογία νά μς χουν προσφέρει κάποιοι εσεβες καί πιστοί χριστιανοί να τεμάχιο πό τό Τίμιο Ξύλο το Σταυρο το Χριστο μας!

Εἶναι ὅ, τι ὑψηλότερο καί ἁγιότερο, ἀπό ἀπόψεως ὑλικῆς καί αἰσθητῆς, πού μποροῦμε νά ἔχουμε!

Εἶναι τό ἁγιότερο λείψανο ἀπό ὅ, τι θά μπορούσαμε νά ἔχουμε ἀπό τόν Θεάνθρωπο Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό!

Εἶναι ἡ παρουσία τοῦ ἴδιου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ στόν Ναό μας καί στήν Ἐνορία μας! Ἐνθαρυντικό! Καταπληκτικό!

Ἐπάνω σ’ αὐτό τό Ξύλο ἁπλώθηκε καί σταυρώθηκε, ἔχυσε τό πανάγιο Αἷμα Του καί ἀπέθανε, γιά τή δική μας σωτηρία ὁ Θεάνθρωπος Κύριος Ἰησοῦς Χριστός. Ἐκεῖ ἐπάνω κατατρόπωσε τόν Διάβολο καί ὅλους τούς δαίμονες, ἐκεῖ ἐπάνω ἐξαφάνισε τόν θάνατο, ἐκεῖ ἐπάνω πέγραψε τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων καί το σύμπαντος κόσμου, ἐκεῖ ἐπάνω νακηρύχθηκε Βασιλεύς τς δόξης!

Γι’ αὐτό, καί τό Ξύλο το Σταυρο Του, (δηλαδή ἡ ὕλη του), ἀναδείχθηκε καί παραμένει σωτήριο, γιαστικό, νίκητο, παντοδύναμο, αματικό, ποτρεπτικό παντός κακο, « φύλαξ τν νθρώπων, τν νεκρν ξανάστασις, ατρεον δάπανον, νοσημάτων λυτήριον καί παθν καί παντίων περιστάσεων…».

Τό Ξύλο το Σταυροῦ, ατό εναι!  Ἅγιο, λυτρωτικό, παντοδύναμο!!!

Ἀπό ἐκείνη τήν ἡμέρα πού σταυρώθηκε ἐπάνω Του ὁ Ἰησοῦς Χριστός νεργε διαρκς! γιάζει! Θαυματουργε! Σώζει! Τά συναξάρια βρίθουν ἀπό θαυμαστά περιστατικά. Οἱ πιστοί χριστιανοί τό διατυμπανίζουν. «κανα τόν σταυρό μου καί σώθηκα!» Οἱ εὐλαβεῖς Ἱερεῖς τό βεβαιώνουν. «Σταύρωσα, ελόγησα πάσχοντες νθρώπους πό διάφορα προβλήματα, ρρώστιες, σωματικές καί ψυχικές, δυσκολίες ποικίλες καί βοηθήθηκαν!»

Τό Τίμιο Ξύλο το Σταυρο καί μόνο ὁ πλός σχηματισμός του ἐπάνω στό σῶμα μας καί ὁπουδήποτε ἀλλοῦ, διαχρονικά ἔχει τό κύρος καί τή βεβαιότητα, καί κανείς δέν μπορεῖ νά τό ἀμφισβητήσει. Εναι τό βεβαιότατο καί νυπέρβλητο καί κατανίκητο πλο! Καί μόνο παρουσία Του, κδιώκει κάθε κακή πιβουλή καί κάθε κακόν πίβουλο!

Οἱ ἡμέρες πού περνοῦμε εἶναι ἡμέρες «χαλεπές», δύσκολες, εἶναι ἡμέρες «σχατες», εἶναι ἡμέρες «ποστασίας», καί γι’ αὐτό μπορεῖ καί ἐνεργεῖ ὁ ἐχθρός τῶν ἀνθρώπων. Εἶναι ἡμέρες «ποκαλυπτικές», μέ ὅλα τά χαρακτηριστικά τῆς ἀπομακρύνσεως ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Τά ἀποτελέσματα τά ζοῦμε. Εἶναι φόβοι καί φοβίες, καταστασίες καί νασφάλειες, γωνία γιά περχόμενα δεινά, φτώχεια, πείνα, ρρώστιες, σεισμοί, πόλεμοι, δυναμία ντιστάσεως, πογοήτευση…!

Πῶς θά ἀντιμετωπίσουμε αὐτή τήν κατάσταση, πού ξεπερνάει τίς δυνάμεις μας; Πῶς θά ὀχυρωθοῦμε ἀπό τίς ποικίλες ἐπιβουλές; 

Ἁγία καί στοργική Μητέρα μας, ἡ κκλησία, μς προσφέρει τά δοκιμασμένα πλα της: Τή μετάνοια, τή διόρθωση τς ζως, τά για μυστήρια, τόν Τίμιο Σταυρό, τά για λείψανα, τίς θαυματουργές εκόνες, τήν προσευχή, τή νηστεία, τήν ἐγκράτεια, τήν πνευματική σκηση, τήν σεμνότητα σέ λες τίς πτυχές τς ζως μας, καί πρτα π’ λα τή μελέτη το Λόγου το Θεο!  

Ἐάν κάποιος χριστιανός δέν ἔχει αὐτά τά ὅπλα, νά τά ποκτήσει. Νά μάθει πῶς καί ποῦ χρησιμοποιοῦνται. Νά μάθει νά τά δουλεύει καί νά τά χρησιμοποιε. χουμε βαρύ καί νίκητο πλισμό. Λέγει ὁ μέγας Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν, Παῦλος: «Τά ὅπλα τῆς στρατείας ἡμῶν οὐ σαρκικά, ἀλλά δυνατά τῷ Θεῷ πρός καθαίρεσιν ὀχυρωμάτων». (Β΄ Κορ. Ι΄ 4) Τά ὅπλα τοῦ πολέμου μας δέν εἶναι ἐκ τοῦ κόσμου τούτου, ἀλλά ἔχουν θεϊκή δύναμη, γιά νά μποροῦν νά γκρεμίζουν ὀχυρώματα, ὅσο ἰσχυρά κι ἄν φαίνονται. Ἔχουμε τέτοιο ὁπλισμό καί δέν τόν χρησιμοποιομε; Οὔτε κἄν τόν γνωρίζουμε; Τότε εμαστε ξιοι τῆς ἀδιαφορίας καί τῆς νοησίας μας.

Εἶναι καιρός, ἀγαπητοί μου, νά ἐπιστρέψουμε στήν Ἐκκλησία, στό σπίτι μας, στόν Πατέρα μας, στούς Ἁγίους ἀδελφούς μας. Καιρός νά χρησιμοποιήσουμε τά πνευματικά καί πανίσχυρα ὅπλα. Ἔχουμε καταντήσει ἄστεγοι καί ἀπόκληροι, ξένοι καί ἐξόριστοι, χωρίς καμία ἐλπίδα γιά βοήθεια ἀπό κανέναν.

Τό Σπίτι πάρχει, εἶναι ἡ Ἐκκλησία!

Ὁ Πατέρας πάρχει, εἶναι ὁ Ἅγιος Τριαδικός Θεός!

Τά δέλφια πάρχουν, εἶναι ὅλοι οἱ Ἅγιοι ὅλης τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας!

Ὁ ὁπλισμός ὑπάρχει, εἶναι ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, τά ἅγια μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ Τίμιος Σταυρός καί ἡ ἅγια ζωή μας.  

Τί περιμένουμε;

Ἄς παίρνουμε δύναμη ἀπό τόν Τίμιο Σταυρό τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, καί νά μή φοβούμαστε τίποτα τό ἐγκόσμιο, τίποτα τό δαιμονικό!

Ὁ Ἅγιος Τριαδικός Θεός εἶναι μαζί μας. «Εἰὁ Θεός μεθ’ ἡμῶν, τίς καθ’ ἡμῶν;» Ἐάν ὁ Θεός εἶναι μαζί μας, ποιός μπορεῖ νά εἶναι ἐναντίον μας;!

Μέ πολλές εὐχές γιά ἔντονο ἀγώνα πνευματικό

καί μέ τήν ἐλπίδα τῆς ἀποτροπῆς τῶν δεινῶν,

Ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Λ. Βασιλείου

 

Δημοσίευση σχολίου

Νεότερη Παλαιότερη

Recent in Technology