Στάρετς Σάββας ο Παρηγορητής
Πρέπει ανοιχτά να ομολογούμε τον Χριστό. Αυτό είναι μεγάλη αρετή. Πόσοι χριστιανοί υπάρχουν που λένε: «Πιστεύω στον Θεό», αλλά στην πράξη δεν πιστεύουν! Πόσα χείλη μένουν βουβά, όταν χρειάζεται να υπερασπιστούν μέσα στην κοινωνία τη δόξα του Θεού και των Αγίων Του! Ο εχθρός Διάβολος προσπαθεί τόσο πολύ για να σβύσει την πίστη από την καρδιά και να φέρει στη λήθη τις αλήθειες του Χριστιανισμού. Γι’ αυτό βλέπουμε ανθρώπους οι οποίοι είναι μόνο κατ΄όνομα χριστιανοί αλλά στα έργα κανονικοί ειδωλολάτρες.
Μήν ντρέπεσαι να κάμεις ορθά το σημείο του Σταυρού, διότι με τον τρόπο αυτό νικούμε τις σκοτεινές δυνάμεις: «Οι τώ Σταυρώ τειχιζόμενοι, τώ εχθρώ αντιτασσόμεθα, μη δειλιώντες τάς αυτού μεθοδείας και ενέδρας…» (Απόστιχα Αίνων του πλ. Β΄ Τετάρτης πρωί). Όχι μόνο την εικόνα του Χριστού και Θεού μας να προσκυνάς, αλλά και την εικόνα του Σταυρού Του, επειδή ο Σταυρός είναι σημείο νίκης του Χριστού επί του Διαβόλου και του στίφους των εναντίων δυνάμεων, γι’ αυτό αυτές τρέμουν και τρέπονται σε φυγή, όταν βλέπουν τον Σταυρό σχηματιζόμενο.
Κάποιοι αμαθείς κινούν το χέρι τους μπροστά στα πρόσωπό τους, προσποιούμενοι, ότι κάνουν το σταυρό τους, αλλά ματαίως κοπιάζουν, γατί δε σχηματίζουν πάνω τους σωστό, αληθινό σταυρό. Με τέτοια κίνηση χαίρονται οι δαίμονες ενώ εκείνους που κάμουν ορθά το σταυρό τους, που ενώνουν κανονικά τα τρία δάκτυλα του δεξιού τους χεριού και βάζουν έτσι το χέρι τους στό μέτωπο, στην κοιλιά, στό δεξιό πλευρό και μετά στο αριστερό, βλέποντας τους οι Άγγελοι να σχηματίζουν το αληθινό σημείο του Σταυρού αγάλλονται. Και τότο ο Άγγελος φύλακας χαίρεται και μας βοηθεί.
Λοιπόν ας απορρίψουμε την ψεύτικη ντροπή, τον ψεύτικο φόβο και ανοιχτά και με σοφία και διάκριση ας ομολογούμε τον Χριστό και ας Τον ακολουθούμε. Απ΄αυτό ξεχωρίζουν οι χριστιανοί από τους ειδωλολάτρες, από τους αιρετικούς, τους ολιγόπιστους, ότι ανοιχτά, αλλά εν σοφία ομολογούν τον Χριστό. Γιατί «ός γάρ εάν επαισχυνθή με και τους εμούς λόγυς εν τη γενεά ταύτη τη μοιχαλίδι και αμαρτωλώ και ο Υιός του ανθρώπου επαισχυνθήσεται αυτόν, όταν έλθη εν τη δόξή του πατρός αυτού
μετά των αγγέλων των αγίων»(Μαρκ. 8,38).
Πρέπει να τηρούμε τις νηστείες σωματικώς και πνευματικώς σύμφωνα με το εκκλησιαστικό Τυπικό της Μ. Τεσσαρακοστής, των Αγίων Αποστόλων, του Δεκαπενταύγουστου και των Χριστουγέννων, καθώς επίσης να προσέχουμε την Τετάρτη και την Παρασκευή. Για τους ασθενείς και ηλικιωμένους η νηστεία είναι πιό περιορισμένη.
Πρέπει να κάνουμε με αγάπη καλά έργα για τον πλησίον μας και να απομακρυνόμαστε από κακά έργα. Να θεωρούμε χαμένη εκείνη την ημέρα κατά την οποία δεν κάναμε κανένα καλό έργο για τον πλησίον ή κάναμε κακό στον πλησίον μας. Σε καμμιά περίπτωση δεν πρέπει να οικοδομούμε την ευτυχία μας πάνω στην δυστυχία του άλλου. Με το καλό να πληρώνουμε το κακό που μας κάνουν.
Πρέπει να προσευχόμαστε χωρίς μετεωρισμό, ώστε μαζί με τά λόγια της προσευχής και το νού κατά την προσευχή να συνδυάζεται κα η αίσθηση της προσευχής. Κάποτε σε μιά μακρά προσευχή μόνο μιά στιγμή συμβαίνει να είναι ευάρεστη στον Θεό και να συνιστά αληθινή προσευχή και αληθινή λατρεία του Θεού. Τό κυριώτερο στην προσευχή είναι η εγγύτητα της καρδίας στον Θεό, η οποία επιβεβαιώνεται από τη γλυκύτητα της θείας παρουσίας στην ψυχή.
Η ημέρα να μην αρχίζει χωρίς προσευχή και να μην πηγαίνουμε για ύπνο χωρίς προσευχή. Να προσευχόμαστε και όταν αναπαυόμαστε κατά την ημέρα. Κατά τη διάρκεια τής ημέρας να υποχρεώνουμε τον εαυτό μας σε αδιάλειπτη προσευχή: Να κρατούμε στην καρδιά και το νού μας την προσευχή του Ιησού ή το «Θεοτόκε παρθένε». Κι ακόμη σταθερά και παντού να στοχαζόμαστε τον Θεό. Κι αυτό λογίζεται ως προσευχή. Εάν δε χάνουμε την προσευχή και το στοχασμό μας για τον Θεό, τότε σε μας δε θα είναι φοβεροί οποιοιδήποτε εχθροί, ούτε μάγοι, ούτε γόητες, διότι μαζί μας θα είναι ο Κύριος και η Παναγία Μητέρα Του.
ΠΗΓΗ elromio
Tags:
Πνευματικές διδαχές
Σοφίαν δὲ λαλοῦμεν ἐν τοῖς τελείοις,σοφίαν δὲ ο ὐ τοῦ αἰῶνος τούτου,ο ὐ δ ὲ τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου τῶν καταργουμένων·ἀ λ λ ὰ λαλοῦμεν σοφίαν Θεοῦ ἐν μυστηρίῳ,τὴν ἀποκεκρυμμένην,ἣν προώρισεν ὁ Θεὸς πρὸ τῶν αἰώνων εἰς δ ό ξ α ν ἡμῶν,ἣν ο ὐ δ ε ὶ ς τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου ἔγνωκεν·ε ἰ γὰρ ἔγνωσαν,ο ὐ κ ἂν τὸν Κύριον τῆς δ ό ξ η ς ἐσταύρωσαν·
ΑπάντησηΔιαγραφή