Κυπριακό λαϊκό παραμύθι : Η φιλοξενία του Χριστού

Μια φορά ήταν μια γυναίκα.Εις τη στράταν της μιάν ημέρα συνάντησε τον Ιησού Χριστό. Τον χαιρέτησε, του έβαλε μετάνοια, του φίλησε το χέρι και του λέγει:

– Σε περιμένω αύριο να ρθεις στο σπίτι μου. Θα κάμω ετοιμασία. Θα ‘ρθεις;

– Θα έρθω.Πήγε τότε η γυναίκα, μάνι-μάνι σκούπισε, σφουγγάρισε, έβαλε τα τραπεζομάντιλα της, τα καλά…

Τα έκαμε ούλα ταιριαστά.

Μαγείρεψε κιόλας , έβαλε τα πιάτα στο τραπέζι , όλα έτοιμα και περίμενε τον Ιησού Χριστό να ‘ ρθει.

Περίμενε , περίμενε, περίμενε…

Νασου ανέφανε ένας γέρος.

– Κάμε ελεημοσύνη, κόρη μου.

– Χάτε, πήγαινε στην δουλεία σου. Καρτερώ ξένους εγώ. Τον έδιωξε . Ύστερα από λίγο φάνηκε ένας άλλος .

– Μα πάει ένας, έρχεται άλλος; Εγώ καρτερώ ξένους και θα μου κουβαληθείτε σεις οι γέροι;

Λάμνετε στην δουλειά σας.

Ύστερα φάνηκε μία γερόντισσα. Την έδιωξε κι αυτή. Καρτερεί, καρτερεί, Χριστός δεν εφάνη.
Την άλλη μέρα , από το πρωί βγήκε έξω η γυναίκα. Πήγε να εύρει τον Ιησού Χριστό. Λαλεί του:

– Σε περίμενα να ρθεις όλη την ημέρα, κι έκαμα ετοιμασία…

– Ήρθα τρείς φορές , λαλεί της, και μ’ έδιωξες .Τρείς φορές ήρθα και με έβγαλες έξω.

– Πότε ήρθες; Δεν σε είδα.

– Δεν με είδες ; Εκείνος ο γέρος ποιος ήταν; Ο άλλος ο άρρωστος ποιος ήταν; Η γερόντισσα που ήρθε ποιος ήταν;

Έμεινε τότε η γυναίκα ξερή και εθώρεν τον. Δεν ήξερε τι να πει.

Τώρα όταν έρθει ένας φτωχός ,νομίζουμε πώς δεν είναι ο Ιησούς Χριστός . Δεν ακούεις που λαλεί: αν δεν είδες εμένα, είδες τον αδελφό μου τον ελάχιστον;

 

 

Από
Αρχιμ. Αθανάσιος Μισσός

 

Δημοσίευση σχολίου

Νεότερη Παλαιότερη

Recent in Technology