Γιατί την ώρα την προσευχής θα σε πιάσει χασμουρητό; Γιατί είναι η στιγμή που οι δαίμονες σε πολεμάνε…..Σταύρωσε το στόμα σου, και ζήτησε το έλεος του Θεού. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Όταν θέλεις να χασμουρηθεις, μην ανοίξεις το στόμα σου, νομίζοντας ότι θα ανακουφιστεις . Θα σου συμβεί εντελώς το αντίθετο. Τα μάτια σου θα αρχίσουν να δακρύζουν και θα θέλεις συνεχώς να χασμουριέσαι. Ετσι εξευτελιζεσαι μπροστά στους άλλους, Μην ανοίγεις καθόλου το στομα σου, ουτε για χασμουρητο ούτε για γέλιο. Το χασμουρητό εθεωρείτο απόρροια δαιμονικης ενέργειας, δημιουργειται όμως και από οργανικά αιτία.
Η σχετική με τον δαίμονα άποψη δεν φαίνεται άστοχη, διότι ο δαίμων έχει την θέση του σε όλα τα θέματα. Οταν πετύχει να σε κάνει να χασμουριέσαι, καταπιπτει αμέσως η σχέση σου με τους ανθρώπους, δεν μπορείς ούτε να σοβαρευθεις, ουτε να καταλάβεις τι σου λένε, πολύ περισσότερο δεν μπορείς να προσευχηθεις.
Λέγεται ότι ειδικός δαίμων θίγει τα όργανα του λάρυγγα και αμέσως προκαλεί το χασμουρητό.
Για τον λογο αυτό επεκρατησε η αντίληψη να σταυρωνουν το στόμα.
Και πράγματι αυτό είναι αποτελεσματικό. Αποτελεσματικότερο όμως είναι να κρατάς το στόμα σου κλειστό και θα φύγει το χασμουρητό.
Αρχιμανδρίτης Αιμιλιανος Σιμωνοπετριτης, Λόγοι Ασκητικοι Ερμηνεία στον Αββα Ησαΐα.
*****
Διηγείται ο Άγιος Νήφων:
- Γνώρισα έναν άνθρωπο συνετό, που όταν κατάλαβε ότι το χασμουρητό
στην προσευχή είναι από τους δαίμονες, πήρε απόφαση να μη χασμουρηθεί
ποτέ πια.
Μόλις το αντιλήφθηκαν τα πονηρά δαιμόνια, σήκωσαν άγριο πόλεμο εναντίον του. Όμως κι αυτός αμυνόταν μ’ εξυπνάδα και δεν έσκυβε το κεφάλι στο θέλημά τους.
Ε, τί να σου πω! Ήταν να γελάς με τους δαίμονες… Άλλος πήγαινε κι άλλος ερχόταν, πασχίζοντας με μύριους τρόπους να κάνουν τον άνθρωπο να χασμουρηθεί. Φούσκωναν, ξεφούσκωναν, ιδρωκοπούσαν, αλλά τίποτα!
Πώς να μη γελάσεις, αλήθεια, με την αδυναμία τους; Κάθε μέρα άλλαζαν βάρδια ίσαμε τριάντα δαίμονες! Και κανείς τους δεν μπόρεσε να τον νικήσει.
Σημειώνει ο βιογράφος του: Αυτά ο δίκαιος τα παρουσίαζε σαν κατορθώματα κάποιου άλλου. Εγώ όμως υποψιάζομαι πως αφορούσαν τον ίδιο, γιατί από τότε που γύρισε στο δρόμο του Θεού, κανείς δεν τον είδε να χασμουρηθεί ποτέ, αν και πολεμήθηκε σκληρά από τα πνεύματα της πονηρίας.
Από το βιβλίο Άγιος Νήφων – ‘Ενας Ασκητής Επίσκοπος