«Ἄλαλα τά χείλη τῶν ἀσεβῶν, τῶν μή προσκυνούντων τήν Εἰκόνα Σου τήν σεπτήν, τήν ἱστορηθεῖσαν ὑπό τοῦ Ἀποστόλου Λουκᾶ ἱερωτάτου, τήν Ὁδηγήτριαν»...
Η Σύναξη της Θεοτόκου Οδηγήτριας εορτάζεται ετησίως από την Εκκλησία μας στις 20 Ιουνίου. Η επέτειος του θαυμαστού γεγονότος της μεταφοράς της θείας εικόνας τιμάται πανηγυρικά κάθε χρόνο από την Ιερά Μονή Ξενοφώντος τη δεύτερη Κυριακή του Οκτωβρίου.
Παναγία η Οδηγήτρια
Η Εικόνα της Παναγίας Οδηγήτριας, είναι ιστορικά η πρώτη εικόνα της Εκκλησίας, ιστορηθείσα από τον Ευαγγελιστή Λουκά, όπως μαρτυρεί και το σχετικό Μεγαλυνάριο του Παρακλητικού Κανόνος προς την Υπεραγία Θεοτόκο: «Ἄλαλα τά χείλη τῶν ἀσεβῶν, τῶν μή προσκυνούντων τήν Εἰκόνα Σου τήν σεπτήν, τήν ἱστορηθεῖσαν ὑπό τοῦ Ἀποστόλου Λουκᾶ ἱερωτάτου, τήν Ὁδηγήτριαν»
Κατά την συναξαριστική παράδοση ο Ιερός Ευαγγελιστής φιλοτέχνησε την εικόνα ζώσης της Υπεραγίας Θεοτόκου και εκείνη την δέχθηκε μετά μεγάλης χαράς και την ευλόγησε λέγουσα:
«Ἡ χάρις τοῦ παρ’ ἐμοῦ τεχθέντος εἴη μετ’ αὐτῆς».
Η Εικόνα αυτή διασωθείσα στην Παλαιστίνη, στάλθηκε στην Κωνσταντινούπολη, επί βασιλείας Θεοδοσίου Β’ του Μικρού, από την Αυτοκράτειρα Ευδοκία, ως δώρο στην αδελφή του Θεοδοσίου Αγία Πουλχερία και κατετέθη υπ’ αυτής στην Μονή των Οδηγών, της οποίας ήταν κτιτόρισσα.
Η Εικόνα επετέλεσε αναρίθμητα θαύματα (όπως την διάσωση της Κωνσταντινούπολης το 717 μ.Χ., από τους Άραβες) και τελικά καταστράφηκε από τους Οθωμανούς κατά την Άλωση του 1453 μ.Χ. Αντίγραφο της εικόνας βρίσκεται στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος του Αγίου Όρους.
Η θαυματουργική αυτή Εικόνα της Παναγίας ευρίσκεται σήμερα εις την Ιερά Μονή Ξενοφώντος, στο Άγιον Όρος. Μέχρι το 1730 βρισκόταν στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου, το έτος όμως αυτό μυστηριωδώς εξαφανίστηκε από εκεί κεκλεισμένων των θυρών. Οι Πατέρες έψαξαν παντού στο Μοναστήρι, χωρίς να την βρουν πουθενά. Ακούστηκε κατόπιν, ότι βρίσκεται στην Μονήν του Ξενοφώντος. Έστειλαν από το Βατοπαίδι επιτροπή από Πατέρες.
-Πως βρέθηκε εδώ τους ερώτησαν.
-Βρέθηκε στο Ναό. Αλλά πως και από πού το αγνοούμε, απάντησαν. Κατάλαβαν
τότε, ότι επρόκειτο περί θαύματος. -Δική σας είναι και να την πάρετε
είπαν στους Βατοπαιδινούς. Πράγματι! Την πήραν και την ξαναπήγαν στην
θέση της στο Βατοπαίδι.
Η μακαριστή γερόντισσα Μακρίνα αδελφοί μου, της Παναγίας Οδηγήτριας της Πορταριάς Βόλου, ένα δύο χρόνια πριν γίνει μοναχή, δηλαδή πριν απ’ το χίλια 1960, ένα απόγευμα μαζί με άλλες τρεις κοπέλες που αργότερα όλες μαζί συγκρότησαν την πρώτη μοναχική αδελφότητα, μετέβαιναν σε ένα εξωκκλήσι της Παναγίας σε μια πλαγιά του Πηλίου, για ν’ ανάψουν τα καντήλια και να ψάλλουν την Παράκλησή Της.
Η πορεία τους ήταν κοπιαστική και πολύωρη, και επειδή ήτο και Παρασκευή ήσαν και νηστικές. Σε κάποια στιγμή της διαδρομής, λέγει η γερόντισσα Μακρίνα: «Πόσο θαυμαστό θα ήταν για όλες μας να βρίσκαμε έξω από το εκκλησάκι τέσσερεις μεγάλες φέτες από χωριάτικο φρέσκο ψωμί και λίγα ώριμα σύκα».
Οι άλλες την κοίταξαν παράξενα, χαμογέλασαν λίγο, αλλά προχώρησαν στο ανηφορικό μονοπάτι. Κάποτε, κατάκοπες έφθασαν στο ερημοκκλήσι της Παναγιάς. Μπήκαν μέσα και βλέπουν κατάπληκτες πάνω στην γυμνή Αγία Τράπεζα, – διότι τα εξωκκλήσια δεν τα αφήνουν ενδεδυμένα, είναι ξεκάλυπτα δηλαδή, υπάρχει μόνο το μάρμαρο, ή το πολύ πολύ ένα μικρό ύφασμα – πάνω λοιπόν σ’ αυτήν την μικρή Αγία Τράπεζα τη γυμνή, είδαν κατάπληκτες τέσσερεις μεγάλες φέτες από φρέσκο ζεστό χωριάτικο ψωμί, και πάνω σε κάθε φέτα δύο μεγάλα ωριμότατα σύκα.
Σταυροκοπήθηκαν πολλές φορές, έκαμαν και πολλές στρωτές μετάνοιες, άναψαν τα καντήλια, έψαλαν με κλάματα και χαρά την Παράκληση της Παναγίας, και στο τέλος έφαγαν το ψωμί και τα σύκα. Τα μάτια τους ήσαν πλημμυρισμένα από δάκρυα χαράς, θαυμασμού, καταπλήξεως και ευγνωμοσύνης. Το θαύμα ήταν ολοφάνερο.
Χριστιανοί μου, τέτοιου είδους θαύματα σας έχω διηγηθεί, και σε παλαιότερες ομιλίες μου, τα οποία συνέβησαν σε θεοσεβείς χριστιανούς, ειδικότερα στα σκληρά χρόνια της Κατοχής, όπου τα δοχεία τους από λάδι παρέμειναν για πολλούς μήνες γεμάτα, οι αποθήκες με τα λιγοστά ξύλα για τις θερμάστρες του χειμώνα να μην τελειώνουν ποτέ, παρόλο που τα χρησιμοποιούσαν κάθε μέρα, με τα λίγα δράμια από αλευράκι, ρύζι ή κανένα μακαρονάκι, συνεχώς και θαυματουργικά παρέμεναν άθικτα παρά την καθημερινή τους χρήση.
Ναι αδελφοί μου, οι εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελλατωθήσσονται παντός αγαθού, το βεβαιώνουμε κάθε φορά που ψάλλουμε την αρτοκλασία. Ακόμα και με ένα κομμάτι αντίδωρο θα μπορούσε να ζήσει κανείς για πολλές μέρες, χωρίς ψωμί, φαγητό και νερό, αρκεί να έχει καθαρή ζωή, ταπεινό φρόνημα, μετάνοια και προπαντός ζωντανή ολόθερμη πίστη. Βέβαια, όταν ο Θεός δώσει αυτή την ευκαιρία και κάτω από άλλες κατάλληλες συνθήκες.
ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΟΔΗΓΗΤΡΙΑΣ (Σύναξις: 20η Ιουνίου)
Όλη η ανθρωπότητα παρακολούθησε συγκλονισμένη την τρομοκρατική ενέργεια των φανατικών ισλαμιστών στο Λονδίνο, που έσπειρε τον θάνατο και τον όλεθρο σε ανυποψίαστους πολίτες εκείνο το πρωινό της 7ης Ιουλίου του 2007. Μεσα από τις στάχτες και τα δάκρυα μία φωνή μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Εκείνη του Έλληνα οδηγού του μοιραίου λεωφορείου, του Γιώργου Ψαραδάκη. Ήταν επαγγελματίας οδηγός στις αστικές συγκοινωνίες του Λονδίνου.
Εκείνο το πρωί παρέλαβε το λεωφορείο της γραμμής 30 και ξεκίνησε για την συνηθισμένη διαδρομή, όπως κάνει τόσα χρόνια. Μεχρι που άκουσε μία έκρηξη. Όταν κοίταξε πίσω συνειδητοποίησε ότι ήταν ο μόνος από όλο το λεωφορείο που δεν είχε πάθει τίποτε Οι επιβάτες του είχαν σκοτωθεί η είχαν βαρύτατα τραυματισθεί. Το θέαμα ήταν φρικτό και απερίγραπτο. Εκείνος , όμως, εξήλθε σώος και αβλαβής. Μολις συνήλθε από τον ψυχικό κλονισμό μίλησε στούς δημοσιογράφους. Εκεί αποκάλυψε το “μυστικό ” του:
“Σωθηκα από θαύμα! Παντα έχω μαζί μου ένα εικόνισμα της Παναγίας
της Οδηγήτριας. Το είχα μαζί μου και το πρωί της Πεμπτης.
Η Παναγία με έσωσε. Την ευχαριστώ”! Αυτή ήταν η δημόσια εξομολόγηση του
Έλληνα οδηγού που βρέθηκε στο επίκεντρο του θρήνου και της καταστροφής.
Όμως εκείνος δεν έπαθε την παραμικρή γρατζουνιά. Γυρω του αίματα, φρίκη,
αποτροπιασμός.
Ο φανατισμός είχε μετατρέψει τον νεαρό Μουσουλμάνο σε “καμικάζι” , σε αυτόχειρα βομβιστή. Πήρε μαζί του στον θάνατο τόσες ψυχές. Αλλά η Παναγιά έκανε το θαύμα της. Ο πιστός Ορθόδοξος, ο Γιώργος Ψαραδάκης, σώθηκε. “Η πίστις σου σέσωκέ σε” Η Οδηγήτρια βοήθησε τον Έλληνα οδηγό που προσπαθεί σε ξένα μέρη να βγάλει το ψωμί του..
agiografikesmeletes.blogspot.com xristianos.gr