ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Ϛ´ 10 - 17
10 Το λοιπόν, αδελφοί μου, ενδυναμούσθε εν Κυρίω και εν τώ κράτει της ισχύος αυτού. 11ενδύσασθε την πανοπλίαν του Θεού πρός το δύνασθαι υμάς στήναι πρός τάς μεθοδείας του διαβόλου· 12 ότι ουκ έστιν ημίν η πάλη πρός αίμα και σάρκα, αλλά πρός τάς αρχάς, πρός τάς εξουσίας, πρός τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, πρός τα πνευματικά της πονηρίας εν τοίς επουρανίοις. 13 διά τούτο αναλάβετε την πανοπλίαν του Θεού, ίνα δυνηθήτε αντιστήναι εν τη ημέρα τη πονηρά και άπαντα κατεργασάμενοι στήναι. 14 στήτε ούν περιζωσάμενοι την οσφύν υμών εν αληθεία, και ενδυσάμενοι τον θώρακα της δικαιοσύνης, 15 καί... υποδησάμενοι τους πόδας εν ετοιμασία του ευαγγελίου της ειρήνης, 16 εν πάσιν αναλαβόντες τον θυρεόν της πίστεως, εν ώ δυνήσεσθε πάντα τα βέλη του πονηρού τα πεπυρωμένα σβέσαι· 17 και την περικεφαλαίαν του σωτηρίου δέξασθε, και την μάχαιραν του Πνεύματος, ό εστι ρήμα Θεού,
ΑΠΟΔΟΣΗ:
10 Λοιπόν, αδελφοί μου, γίνεσθε ισχυροί και δυνατοί πνευματικώς δια του Κυρίου και δια της ακατανικήτου αυτού δυνάμεως. 11 Ενδυθήτε όλα τα όπλα του Θεού, δια να ημπορήτε να αντισταθήτε εις τας δολίας και πονηράς μεθόδους και παγίδας του διαβόλου. 12 Διότι ο αγών, που έχομεν αναλάβει, δεν είναι αγών προς ανθρώπους με αίμα και σάρκα, αλλά προς τας πονηράς αρχάς και εξουσίας, προς τα πλήθη των πονηρών πνευμάτων, προς τους καταχθονίους κοσμοκράτορας, που κυριαρχούν επί ανθρώπων ευρισκομένων στο βαθύ σκότος του αμαρτωλού τούτου αιώνος. Ο αγών μας διεξάγεται αναντίον των πνευματικών αυτών πονηρών όντων και γίνεται χάριν της κληρονομίας της βασιλείας των ουρανών. 13Δια τούτο πάρετε επάνω σας όλα τα όπλα, που δίνει ο Θεός, δια να ημπορέσετε να αντισταθήτε κατά την ημέραν των πονηρών πειρασμών και κινδύνων, και αφού εκτελέσετε με κάθε ακρίβειαν όλα τα καθήκοντά σας και νικήσετε, να σταθήτε σταθερά εις την θέσιν σας. 14 Σταθήτε, λοιπόν, ακλόνητοι στον αγώνα αυτόν, αφού ζωσθήτε την αλήθειαν, ωσάν την ζώνην που σφίγγουν εις την μέσην των οι πολεμισταί, δια να είναι ευκίνητοι, και ενδυθήτε σαν άλλον θώρακα την δικαιοσύνην, δια να είσθε απρόσβλητοι από τα βέλη της αδικίας και της ιδιοτελείας. 15 Και όπως οι πολεμισταί φορούν εις τα πόδια των υποδήματα, δια να τρέχουν με ασφάλειαν και ευκολίαν, και σεις φορέσατε την ετοιμασίαν, που απαιτεί το Ευαγγέλιον της ειρήνης, δια να κινήσθε με άνεσιν και δραστηριότητα. 16 Μαζή δε με όλα αυτά πάρετε επάνω σας και κρατείτε σταθεράν σαν άλλην ασπίδα την πίστιν, με την οποίαν θα ημπορέσετε να εξουδετερώσετε και σβήσετε όλους τους φλογοβόλους πειρασμούς του πονηρού, που ομοιάζουν με πύρινα βέλη. 17 Και δεχθήτε σαν άλλην περικεφαλαίαν την πεποίθησιν της σωτηρίας (δια να ασφαλίζετε και προφυλάσσετε έτσι τον νουν σας από λογισμούς αμφιβολίας). Παρετε και την μάχαιραν του Αγίου Πνεύματος, η οποία είναι ο άδολος και φωτεινός λόγος του Θεού.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
Κατά Λουκάν (ιγ΄ 10-17)
Τώ καιρώ εκείνω, ήν διδάσκων ο Ιησούς εν μιά των συναγωγών εν τοίς σάββασι. Και ιδού γυνή ήν πνεύμα έχουσα ασθενείας έτη δέκα και οκτώ, και ήν συγκύπτουσα και μη δυναμένη ανακύψαι εις το παντελές. Ιδών δε αυτήν ο Ιησούς προσεφώνησε και είπεν αυτή· γύναι, απολέλυσαι της ασθενείας σου· και επέθηκεν αυτή τάς χείρας· και παραχρήμα ανωρθώθη και εδόξαζε τον Θεόν.
Αποκριθείς δε ο αρχισυνάγωγος, αγανακτών ότι τώ σαββάτω εθεράπευσεν ο Ιησούς, έλεγε τώ όχλω· έξ ημέραι εισίν εν αίς δεί εργάζεσθαι· εν ταύταις ούν ερχόμενοι θεραπεύεσθε, και μη τη ημέρα του σαββάτου.
Απεκρίθη ούν αυτώ ο Κύριος και είπεν· υποκριτά, έκαστος υμών τώ σαββάτω ου λύει τον βούν αυτού ή τον όνον από της φάτνης και απαγαγών ποτίζει; Ταύτην δέ, θυγατέρα Αβραάμ ούσαν, ήν έδησεν ο σατανάς ιδού δέκα και οκτώ έτη, ουκ έδει λυθήναι από του δεσμού τούτου τη ημέρα του σαββάτου;
Καί ταύτα λέγοντος αυτού κατησχύνοντο πάντες οι αντικείμενοι αυτώ, και πάς ο όχλος έχαιρεν επί πάσι τοίς ενδόξοις τοίς γινομένοις υπ᾿ αυτού.
Απόδοση στη νεοελληνική:
Τον καιρό εκείνο, εδίδασκε ο Ιησούς εις μίαν από τάς συναγωγάς, ημέρα Σάββατο. Και ήτο εκεί μιά γυναίκα, που είχε πνεύμα ασθενείας επί δέκα οκτώ χρόνια και ήτο σκυμμένη και δεν μπορούσε να σταθή όλως διόλου ορθή. Όταν την είδε ο Ιησούς, την εκάλεσε και της είπε, «Γυναίκα, είσαι ελευθερωμένη από την αρρώστεια σου»· και έβαλε επάνω της τα χέρια, αυτή δε αμέσως ανορθώθηκε και εδόξαζε τον Θεόν.
Έλαβε τότε τον λόγον ο αρχισυναγωγός, αγανακτισμένος διότι ο Ιησούς εθεράπευσε κατά το Σάββατον, και είπε εις εκείνους που παρευρίσκοντο εκεί, «Υπάρχουν έξη ημέρες που επιτρέπεται η εργασία· τότε να έρχεσθε και να θεραπεύεσθε και όχι την ημέραν του Σαββάτου».
Ο Κύριος απεκρίθη, «Υποκριτά, δεν λύνει καθένας από σάς, κατά το Σάββατον, το βόδι του ή τον όνον του από τον σταύλον και τον φέρνει να τον ποτίση; Αυτή δε που είναι θυγατέρα του Αβραάμ και την είχε δεμένη ο Σατανάς επί δέκα οκτώ χρόνια, δεν έπρεπε να λυθή από τα δεσμά αυτά την ημέραν του Σαββάτου;».
Μέ τα λόγια αυτά, όλοι οι αντίπαλοί του εντροπιάζοντο, ενώ όλον το πλήθος έχαιρε δι’ όλα τα ένδοξα πράγματα που αυτός έκανε.
Πηγή: http://theomitoros.blogspot.com/2017/12/10-12-2017.html
Πηγή: https://synaxipalaiochoriou.blogspot.gr/
10 Το λοιπόν, αδελφοί μου, ενδυναμούσθε εν Κυρίω και εν τώ κράτει της ισχύος αυτού. 11ενδύσασθε την πανοπλίαν του Θεού πρός το δύνασθαι υμάς στήναι πρός τάς μεθοδείας του διαβόλου· 12 ότι ουκ έστιν ημίν η πάλη πρός αίμα και σάρκα, αλλά πρός τάς αρχάς, πρός τάς εξουσίας, πρός τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, πρός τα πνευματικά της πονηρίας εν τοίς επουρανίοις. 13 διά τούτο αναλάβετε την πανοπλίαν του Θεού, ίνα δυνηθήτε αντιστήναι εν τη ημέρα τη πονηρά και άπαντα κατεργασάμενοι στήναι. 14 στήτε ούν περιζωσάμενοι την οσφύν υμών εν αληθεία, και ενδυσάμενοι τον θώρακα της δικαιοσύνης, 15 καί... υποδησάμενοι τους πόδας εν ετοιμασία του ευαγγελίου της ειρήνης, 16 εν πάσιν αναλαβόντες τον θυρεόν της πίστεως, εν ώ δυνήσεσθε πάντα τα βέλη του πονηρού τα πεπυρωμένα σβέσαι· 17 και την περικεφαλαίαν του σωτηρίου δέξασθε, και την μάχαιραν του Πνεύματος, ό εστι ρήμα Θεού, 10 Λοιπόν, αδελφοί μου, γίνεσθε ισχυροί και δυνατοί πνευματικώς δια του Κυρίου και δια της ακατανικήτου αυτού δυνάμεως. 11 Ενδυθήτε όλα τα όπλα του Θεού, δια να ημπορήτε να αντισταθήτε εις τας δολίας και πονηράς μεθόδους και παγίδας του διαβόλου. 12 Διότι ο αγών, που έχομεν αναλάβει, δεν είναι αγών προς ανθρώπους με αίμα και σάρκα, αλλά προς τας πονηράς αρχάς και εξουσίας, προς τα πλήθη των πονηρών πνευμάτων, προς τους καταχθονίους κοσμοκράτορας, που κυριαρχούν επί ανθρώπων ευρισκομένων στο βαθύ σκότος του αμαρτωλού τούτου αιώνος. Ο αγών μας διεξάγεται αναντίον των πνευματικών αυτών πονηρών όντων και γίνεται χάριν της κληρονομίας της βασιλείας των ουρανών. 13Δια τούτο πάρετε επάνω σας όλα τα όπλα, που δίνει ο Θεός, δια να ημπορέσετε να αντισταθήτε κατά την ημέραν των πονηρών πειρασμών και κινδύνων, και αφού εκτελέσετε με κάθε ακρίβειαν όλα τα καθήκοντά σας και νικήσετε, να σταθήτε σταθερά εις την θέσιν σας. 14 Σταθήτε, λοιπόν, ακλόνητοι στον αγώνα αυτόν, αφού ζωσθήτε την αλήθειαν, ωσάν την ζώνην που σφίγγουν εις την μέσην των οι πολεμισταί, δια να είναι ευκίνητοι, και ενδυθήτε σαν άλλον θώρακα την δικαιοσύνην, δια να είσθε απρόσβλητοι από τα βέλη της αδικίας και της ιδιοτελείας. 15 Και όπως οι πολεμισταί φορούν εις τα πόδια των υποδήματα, δια να τρέχουν με ασφάλειαν και ευκολίαν, και σεις φορέσατε την ετοιμασίαν, που απαιτεί το Ευαγγέλιον της ειρήνης, δια να κινήσθε με άνεσιν και δραστηριότητα. 16 Μαζή δε με όλα αυτά πάρετε επάνω σας και κρατείτε σταθεράν σαν άλλην ασπίδα την πίστιν, με την οποίαν θα ημπορέσετε να εξουδετερώσετε και σβήσετε όλους τους φλογοβόλους πειρασμούς του πονηρού, που ομοιάζουν με πύρινα βέλη. 17 Και δεχθήτε σαν άλλην περικεφαλαίαν την πεποίθησιν της σωτηρίας (δια να ασφαλίζετε και προφυλάσσετε έτσι τον νουν σας από λογισμούς αμφιβολίας). Παρετε και την μάχαιραν του Αγίου Πνεύματος, η οποία είναι ο άδολος και φωτεινός λόγος του Θεού.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
Κατά Λουκάν (ιγ΄ 10-17)
Τώ καιρώ εκείνω, ήν διδάσκων ο Ιησούς εν μιά των συναγωγών εν τοίς σάββασι. Και ιδού γυνή ήν πνεύμα έχουσα ασθενείας έτη δέκα και οκτώ, και ήν συγκύπτουσα και μη δυναμένη ανακύψαι εις το παντελές. Ιδών δε αυτήν ο Ιησούς προσεφώνησε και είπεν αυτή· γύναι, απολέλυσαι της ασθενείας σου· και επέθηκεν αυτή τάς χείρας· και παραχρήμα ανωρθώθη και εδόξαζε τον Θεόν.
Αποκριθείς δε ο αρχισυνάγωγος, αγανακτών ότι τώ σαββάτω εθεράπευσεν ο Ιησούς, έλεγε τώ όχλω· έξ ημέραι εισίν εν αίς δεί εργάζεσθαι· εν ταύταις ούν ερχόμενοι θεραπεύεσθε, και μη τη ημέρα του σαββάτου.
Απεκρίθη ούν αυτώ ο Κύριος και είπεν· υποκριτά, έκαστος υμών τώ σαββάτω ου λύει τον βούν αυτού ή τον όνον από της φάτνης και απαγαγών ποτίζει; Ταύτην δέ, θυγατέρα Αβραάμ ούσαν, ήν έδησεν ο σατανάς ιδού δέκα και οκτώ έτη, ουκ έδει λυθήναι από του δεσμού τούτου τη ημέρα του σαββάτου;
Καί ταύτα λέγοντος αυτού κατησχύνοντο πάντες οι αντικείμενοι αυτώ, και πάς ο όχλος έχαιρεν επί πάσι τοίς ενδόξοις τοίς γινομένοις υπ᾿ αυτού.
Απόδοση στη νεοελληνική:
Τον καιρό εκείνο, εδίδασκε ο Ιησούς εις μίαν από τάς συναγωγάς, ημέρα Σάββατο. Και ήτο εκεί μιά γυναίκα, που είχε πνεύμα ασθενείας επί δέκα οκτώ χρόνια και ήτο σκυμμένη και δεν μπορούσε να σταθή όλως διόλου ορθή. Όταν την είδε ο Ιησούς, την εκάλεσε και της είπε, «Γυναίκα, είσαι ελευθερωμένη από την αρρώστεια σου»· και έβαλε επάνω της τα χέρια, αυτή δε αμέσως ανορθώθηκε και εδόξαζε τον Θεόν.
Έλαβε τότε τον λόγον ο αρχισυναγωγός, αγανακτισμένος διότι ο Ιησούς εθεράπευσε κατά το Σάββατον, και είπε εις εκείνους που παρευρίσκοντο εκεί, «Υπάρχουν έξη ημέρες που επιτρέπεται η εργασία· τότε να έρχεσθε και να θεραπεύεσθε και όχι την ημέραν του Σαββάτου».
Ο Κύριος απεκρίθη, «Υποκριτά, δεν λύνει καθένας από σάς, κατά το Σάββατον, το βόδι του ή τον όνον του από τον σταύλον και τον φέρνει να τον ποτίση; Αυτή δε που είναι θυγατέρα του Αβραάμ και την είχε δεμένη ο Σατανάς επί δέκα οκτώ χρόνια, δεν έπρεπε να λυθή από τα δεσμά αυτά την ημέραν του Σαββάτου;».
Μέ τα λόγια αυτά, όλοι οι αντίπαλοί του εντροπιάζοντο, ενώ όλον το πλήθος έχαιρε δι’ όλα τα ένδοξα πράγματα που αυτός έκανε.
Πηγή: http://theomitoros.blogspot.com/2017/12/10-12-2017.html
Πηγή: https://synaxipalaiochoriou.blogspot.gr/