Κάποτε
κάποιος μοναχός, άφησε το κοινόβιο και την ευλογημένη υπακοή και πήγε
στην έρημο να γίνει ησυχαστής. Έτσι πίστευε ότι θα μπορούσε μέσα στην
ερημιά και στη γαλήνη της ησυχίας να ενωθεί με τον Θεό χωρίς μέριμνες
και χωρίς σκοτούρες. Ύστερα όμως από δύο τρεις ημέρες, αισθάνθηκε κοντά
του την παρουσία κάποιου. Ένα μικρό ποντίκι…Είχε ανεβεί στην μπαλωμένη
και τρύπια παντούφλα του, και μύριζε το μεγάλο δάκτυλο του ποδιού του.
Έτσι αποσπάσθηκε η προσοχή του και ήταν αδύνατον να κρατήσει αμετακίνητο
το νου του, στην ενθύμηση του Θεού και στην προσευχή του.
Το είδε και είπε μέσα του: «Εγώ άφησα τα πάντα για να επικοινωνώ αμέριμνα και σωστά με τον Θεό και να έρχεται τώρα να μου την χαλάει ένας ποντικός». Ε, αυτό δα, παρατραβάει το κορδόνι, και λέγει νευριασμένος στο ποντίκι, δυνατά τώρα:
-Γιατί βρε σιχαμένο μου διακόπτεις την προσευχή μου;
-Γιατί πεινάω
-Φύγε από δω βρε μαγαρισμένο, εγώ προσπαθώ με χίλιους κόπους να δω πως θα ενωθώ με τον Θεό, και συ ήρθες να μου ζητήσεις να ασχοληθώ με την κοιλιά σου; και φράπ, τίναξε το πόδι του και πέταξε τον ποντικό στην απέναντι γωνία της σπηλιάς του. Και τότε το ποντίκι γυρίζει και με πολύ ηρεμία, αφού τον κοίταξε στα μάτια, του απάντησε, με ανθρώπινη γλώσσα:
-Μάθε το μία για πάντα, πάτερ, αν δεν… μπορέσεις με τους γύρω συνασκητάς σου και με τον γέρο Αββακούμ, που ψήνεται στον πυρετό, και πεθαίνει από την πείνα μέσα σε μία διπλανή σου σπηλιά, αλλά και με τον κάθε Αββακούμ, δηλαδή τον πλησίον σου, που πονάει και υποφέρει, που πεινάει και διψάει και κείται γυμνός και πληγιασμένος, και δεν τον συμπονέσεις, και δεν του σταθείς, στα προβλήματά του, τότε, ποτέ, μα ποτέ δεν θα μπορέσεις να ενωθείς με τον Θεό της αγάπης και του ελέους. Και χάθηκε ο ποντικός…
Πηγή: Γεροντικό
Το είδε και είπε μέσα του: «Εγώ άφησα τα πάντα για να επικοινωνώ αμέριμνα και σωστά με τον Θεό και να έρχεται τώρα να μου την χαλάει ένας ποντικός». Ε, αυτό δα, παρατραβάει το κορδόνι, και λέγει νευριασμένος στο ποντίκι, δυνατά τώρα:
-Γιατί βρε σιχαμένο μου διακόπτεις την προσευχή μου;
-Γιατί πεινάω
-Φύγε από δω βρε μαγαρισμένο, εγώ προσπαθώ με χίλιους κόπους να δω πως θα ενωθώ με τον Θεό, και συ ήρθες να μου ζητήσεις να ασχοληθώ με την κοιλιά σου; και φράπ, τίναξε το πόδι του και πέταξε τον ποντικό στην απέναντι γωνία της σπηλιάς του. Και τότε το ποντίκι γυρίζει και με πολύ ηρεμία, αφού τον κοίταξε στα μάτια, του απάντησε, με ανθρώπινη γλώσσα:
-Μάθε το μία για πάντα, πάτερ, αν δεν… μπορέσεις με τους γύρω συνασκητάς σου και με τον γέρο Αββακούμ, που ψήνεται στον πυρετό, και πεθαίνει από την πείνα μέσα σε μία διπλανή σου σπηλιά, αλλά και με τον κάθε Αββακούμ, δηλαδή τον πλησίον σου, που πονάει και υποφέρει, που πεινάει και διψάει και κείται γυμνός και πληγιασμένος, και δεν τον συμπονέσεις, και δεν του σταθείς, στα προβλήματά του, τότε, ποτέ, μα ποτέ δεν θα μπορέσεις να ενωθείς με τον Θεό της αγάπης και του ελέους. Και χάθηκε ο ποντικός…
Πηγή: Γεροντικό
Πηγή: https://synaxipalaiochoriou.blogspot.com/