Ο κατά κόσμον Ευάγγελος Ιωάννου Τσιτμής γεννήθηκε στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας το 1907. Εργάσθηκε στη μονή Δοχειαρίου, πολλά χρόνια ως λαϊκός μάγκιπας (φούρναρης). Δόκιμος εγράφη το 1974. Μοναχός εκάρη σε μεγάλη ηλικία το 1976 από τον Γέροντα Βενιαμίν. Ήταν πορτάρης της μονής. Μετά μία διετία ανεπαύθη εν Κυρίω στις 10.12.1978. Εκοιμήθη τον ύπνο του δικαίου ο μακάριος δίχως κρότο και κανένα θόρυβο.
Κατά την εκταφή του το 1981, που πραγματοποιήθηκε από τη νέα αδελφότητα, έγιναν αισθητά τα σημεία της οσιότητός του.
Γράφει αδελφός της μονής, που ήταν παρών: «Τα οστά του ευωδίασαν και το αντελήφθησαν όλοι, και οι εγγύς και οι μακράν. Εμείς απορήσαμε με το θαυμαστό αυτό γεγονός. Αγνοούσαμε τον άνθρωπο εντελώς. Έναν παλαιό συνεργάτη του που ρωτήσαμε απόρησε κι εκείνος. Είπε πως κάτι κρυφό θα είχε που εμείς δεν το γνωρίζαμε. Ένας άλλος μας μίλησε για τις ελεημοσύνες του. Όσα χρήματα έπαιρνε από την εργασία του τα έστελνε έξω σε πτωχούς, αλλά και σε εργάτες ενδεείς έδινε. Ο Κρυφιογνώστης Θεός γνωρίζει την καρδίαν και την πολιτείαν του, αυτός που ευδόκησε να τιμήση με πνευματική ευωδία τον κρυφό δούλο του».
Κατά την ανακομιδή ήταν παρόντες και άλλοι πατέρες και όλοι θαύμασαν για τη λεπτή ευωδία και το ωραίο κιτρινωπό χρώμα των οστών του. Στον ουρανό θα δούμε μεγάλες εκπλήξεις. Αυτούς που δεν τους έπιανε το μάτι μας θα βρεθούν σε πρώτες θέσεις κι άλλους που τους είχαμε για μεγάλους θα καταποντιστούν. Ο Θεός να μας ελεήσει. Να μας ελευθερώσει από την κατάκριση και να μας οδηγήσει σε πραγματική μετάνοια. Τις πληροφορίες μάς έδωσε ο μοναχός Θεόκτιστος Δοχειαρίτης, τον οποίο και πολύ ευχαριστούμε.
Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του εικοστού αιώνος Τόμος Β΄1956-1983 , σελ.947 , Εκδόσεις Μυγδονία, Α΄ Έκδοσις, Σεπτέμβριος 2011
πηγή/αντιγραφή
Tags:
Πνευματικές διδαχές