.jpg)
Γέροντος Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου Τὸ ἁπλὸ εἶναι καὶ τὸ πιὸ πολύτιμο. Ἔτσι νὰ ἀγωνίζεσθε στὴν πνευματικὴ ζωή, ἁπλά, ἀπαλά, χωρὶς βία.
Ἡ ψυχὴ ἁγιάζει καὶ... καθαίρεται μὲ τὴν μελέτη τῶν λόγων τῶν πατέρων, μὲ τὴν ἀποστήθιση ψαλμῶν, ἁγιογραφικῶν χωρίων, μὲ τὴ ψαλτική, μὲ τὴν εὐχή.
Δοθεῖτε σ’ αὐτὰ τὰ πνευματικά, κι ἀφῆστε ὅλα τ’ ἄλλα. Στὴ λατρεία τοῦ Θεοῦ μποροῦμε νὰ φτάσουμε εὔκολα, ἀναίμακτα.
Εἶναι δύο δρόμοι ποὺ μᾶς ὁδηγοῦν στὸ Θεό, ὁ σκληρὸς καὶ ὁ κουραστικὸς μὲ τὶς ἄγριες ἐπιθέσεις κατὰ τοῦ κακοῦ κι ὁ εὔκολος μὲ τὴν ἀγάπη.
Ὑπάρχουν πολλοὶ ποὺ διάλεξαν τὸ σκληρὸ δρόμο καὶ «ἔχυσαν αἷμα, γιὰ νὰ λάβουν Πνεῦμα», ὥσπου ἔφτασαν σὲ μεγάλη ἀρετή.
Ἐγὼ βρίσκω ὅτι πιὸ σύντομος καὶ σίγουρος δρόμος εἶναι αὐτὸς μὲ τὴν ἀγάπη. Αὐτὸν ν’ ἀκολουθήσετε κι ἐσεῖς.
Μπορεῖτε, δηλαδή, νὰ κάνετε ἄλλη προσπάθεια.
Νὰ μελετᾶτε καὶ νὰ προσεύχεσθε καὶ νὰ ἔχετε ὡς στόχο νὰ προχωρήσετε στὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Μὴν πολεμᾶτε νὰ διώξετε τὸ σκοτάδι ἀπὸ τὸ δωμάτιο τῆς ψυχῆς σας.
Ἀνοίξτε μιὰ τρυπίτσα γιὰ νὰ ἔλθη τὸ φῶς καὶ τὸ σκοτάδι θὰ φύγη. Τὸ ἴδιο ἰσχύει γιὰ τὰ πάθη καὶ τὶς ἀδυναμίες. Νὰ μὴ τὰ πολεμᾶτε, ἀλλὰ νὰ τὰ μεταμορφώνετε σὲ δυνάμεις περιφρονώντας τὸ κακό.
Νὰ καταγίνεσθε μὲ τὰ τροπάρια, τοὺς κανόνες, τὴ λατρεία τοῦ Θεοῦ, τὸ θεῖο ἔρωτα.
Ὅλα τὰ ἅγια βιβλία τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ Παρακλητική, τὸ Ὡρολόγιο, τὸ Ψαλτήρι, τὰ Μηναῖα περιέχουν λόγια ἅγια, ἐρωτικὰ πρὸς τὸ Χριστό μας.
Νὰ τὰ διαβάζετε μὲ χαρὰ κι ἀγάπη κι ἀγαλλίαση. Ὅταν δοθεῖτε σ’ αὐτὴν τὴν προσπάθεια μὲ λαχτάρα, ἡ ψυχή σας θὰ ἁγιάζετε μὲ τρόπο ἀπαλό, μυστικό, χωρὶς νὰ τὸ καταλαβαίνετε.
Οἱ βίοι τῶν Ἁγίων, καὶ πιὸ πολὺ ὁ βίος τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Καλυβίτου, μοῦ ἔκαναν ἐντύπωση. Οἱ Ἅγιοι εἶναι φίλοι τοῦ Θεοῦ.
Ὅλη τὴν ἡμέρα μπορεῖτε νὰ ἐντρυφᾶτε καὶ νὰ ἀπολαμβάνετε τὰ κατορθώματά τους καὶ νὰ μιμεῖσθε τὸ βίο τους.
Οἱ Ἅγιοι εἶχαν δοθεῖ ἐξ ὁλοκλήρου στὸ Χριστό. Μὲ αὐτὴν τὴ μελέτη σιγά-σιγά, θὰ ἀποκτήσετε τὴν πραότητα, τὴν ταπείνωση, τὴν ἀγάπη καὶ ἡ ψυχή σας θὰ ἀγαθύνετε.
Νὰ μὴν διαλέγετε ἀρνητικοὺς τρόπους γιὰ τὴ διόρθωσή σας. Δὲν χρειάζεται οὔτε τὸν διάβολο νὰ φοβᾶσθε, οὔτε τὴν κόλαση, οὔτε τίποτε.
Δημιουργοῦν ἀντίδραση. Ἔχω κι ἐγὼ μία μικρὴ πείρα σ’ αὐτά. Ὁ σκοπὸς δὲν εἶναι νὰ κάθεστε, νὰ πλήττετε καὶ νὰ σφίγγεστε, γιὰ νὰ βελτιωθεῖτε.
Ὁ σκοπὸς σας εἶναι νὰ ζεῖτε, νὰ μελετᾶτε, νὰ προσεύχεσθε, νὰ προχωρᾶτε στὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, στὴν ἀγάπη τῆς Ἐκκλησίας.
Αὐτὸ εἶναι τὸ ἅγιο καὶ τὸ ὡραῖο ποὺ εὐφραίνει κι ἀπαλλάσσει τὴν ψυχὴ ἀπὸ κάθε κακό, ἡ προσπάθεια νὰ ἑνωθεῖ κανεὶς μὲ τὸ Χριστό.
Νὰ ἀγαπήσει τὸ Χριστό, νὰ λαχταρήσει τὸ Χριστό, νὰ ζεὶ ἐν τῷ Χριστῷ, σὰν τὸν Ἀπόστολο Παῦλο ποὺ ἔλεγε: «ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζεῖ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός».
Αὐτὸ νὰ εἶναι στόχος σας. Οἱ ἄλλες προσπάθειες νὰ εἶναι μυστικὲς, κρυμμένες. Ἐκεῖνο ποὺ πρέπει νὰ κυριαρχεῖ εἶναι ἡ ἀγάπη στὸ Χριστό. Αὐτὸ νὰ ὑπάρχει μέσα στὸ μυαλό, στὴ σκέψη, στὴ φαντασία, στὴν καρδιά, στὴ βούληση.
Αὐτὴ ἡ προσπάθεια νὰ εἶναι ἡ πιὸ ἔντονη, πῶς θὰ συναντήσετε τὸ Χριστό, πῶς θὰ ἑνωθεῖτε μαζί Του, πῶς θὰ Τὸν ἐνστερνισθεῖτε μέσα σας.
Τὶς ἀδυναμίες ἀφῆστε τες ὅλες, γιὰ νὰ μὴ παίρνει εἴδηση τὸ ἀντίθετο πνεῦμα καὶ σὰς βουτάει καὶ σᾶς καθηλώνει καὶ σᾶς βάζει στὴν στενοχώρια.
Νὰ μὴν κάνετε καμμία προσπάθεια νὰ ἀπαλλαγεῖτε ἀπὸ αὐτές. Νὰ ἀγωνίζεσθε μὲ ἀπαλότητα καὶ ἁπλότητα χωρὶς σφίξιμο κι ἄγχος…
Αὐτὴν τὴν προσπάθεια κάνω κι ἐγώ. Βρῆκα ὅτι εἶναι ὁ καλύτερος τρόπος ἁγιασμοῦ , ἀναίμακτος. Καλύτερα δηλ. νὰ ρίχνομαι στὴν ἀγάπη, μελετώντας τοὺς κανόνες, τὰ τροπάρια, τοὺς ψαλμούς.
Αὐτὴ ἡ μελέτη κι ἐντρύφηση, χωρὶς νὰ τὸ καταλάβω πηγαίνει τὸ νοῦ μου πρὸς τὸ Χριστὸ καὶ γλυκαίνει τὴν καρδιά μου.
Συγχρόνως εὔχομαι ἀνοίγοντας τὰ χέρια μὲ λαχτάρα, μὲ ἀγάπη, μὲ χαρά καὶ ὁ Κύριος μὲ ἀνεβάζει στὴν ἀγάπη Του.
Αὐτὸς εἶναι ὁ σκοπός μας, νὰ φτάσουμε ἐκεῖ. Τὶ λέτε; Αὐτὸς ὁ τρόπος δὲν εἶναι ἀναίμακτος;
Ὑπάρχουν καὶ πολλοὶ ἄλλοι τρόποι, ὅπως, γιὰ παράδειγμα, νὰ θυμᾶσαι τὸν θάνατο, τὴν κόλαση, τὸ διάβολο. Ἔτσι, ἀπὸ φόβο καὶ ὑπολογισμὸ ἀποφεύγεις τὸ κακό.
Ἐγὼ ὁ ἐλάχιστος δὲν ἐφάρμοσα στὴ ζωή μου αὐτοὺς τοὺς τρόπους ποὺ κουράζουν, φέρνουν ἀντίδραση καὶ πολλὲς φορὲς ἀντίθετο ἀποτέλεσμα.
Ἡ ψυχή, κι ὅταν μάλιστα εἶναι εὐαίσθητη, εὐφραίνεται στὴν ἀγάπη κι ἐνθουσιάζεται, ἐνδυναμώνεται καὶ μετασχηματίζει καὶ μεταποιεῖ καὶ μεταστοιχειώνει ὅλα τὰ ἀρνητικὰ καὶ τὰ ἄσχημα…
Στοὺς κανόνες θὰ βροῦμε τρόπους ποὺ μεταχειρίστηκαν οἱ ἅγιοι, οἱ ὅσιοι, οἱ ἀσκηταί, οἱ μάρτυρες. Καλὸ εἶναι νὰ κάνουμε αὐτὴν τὴν «κλοπή».
Νὰ κάνουμε κι ἐμεῖς ὅ,τι ἔκαναν ἐκεῖνοι. Αὐτοὶ ρίχτηκαν στὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Ἔδωσαν ὅλη τὴν καρδιά τους. Νὰ κλέψομε τὸν τρόπο τους.
Ἀντιγραφή γιὰ τὸ «σπιτὰκι τῆς Μέλιας»
ΔΙΑΚΟΝΙΑ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΑΜΠΕΡΙΑΣ ΧΑΝΙΩΝ
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012 – ΕΤΟΣ 13ο – ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 628
Εἰκόνα ἀπὸ: словоохристе.рф
τὸ «σπιτὰκι τῆς Μέλιας»