Στις
7 Φεβρουαρίου 1915 οι μπολσεβίκοι σκότωσαν τον Μητροπολίτη Κιέβου
Βλαδίμηρο (κατά κόσμον Vasily Nikiforovich Bogoyavlensky / Βασίλειος
Νικηφόροβιτς Μπογκογιαβλένσκυ - φώτο). Ήταν ο πρώτος επίσκοπος που
έπεφτε νεκρός από την αντιχριστιανική μανία των άθεων μπολσεβίκων. Υπάρχουν πολυάριθμες αναφορές για δολοφονίες που διαπράττονταν ως «αντίποινα» για κηρύγματα τα οποία ήταν επικριτικά για τη μπολσεβίκικη τρομοκρατία, και κηρύγματα που έλεγαν ότι οι νόμοι του Θεού είναι πάνω από εκείνους των ανθρώπων και συμβούλευαν τους χριστιανούς να δίνουν προτεραιότητα στον Θεό στην επιλογή της συμπεριφοράς τους.
Ο
Επίσκοπος Μακάριος (Makarii) της πόλης Viaz'ma ήταν ένας λαμπρός
ιεροκήρυκας πολύ αγαπητός στον ντόπιο πληθυσμό. [...] Ένας στρατιώτης ο
οποίος διατάχθηκε να πραγματοποιήσει την εκτέλεσή [του] αργότερα
αναφέρθηκε στις λεπτομέρειες της δολοφονίας στον γιατρό του. Ο
στρατιώτης αυτός βλέποντας ότι η κατάσταση της υγείας του δεν
βελτιωνόταν εξομολογήθηκε στον γιατρό ότι δεν μπορούσε πλέον να ζει με
το βάρος της δολοφονίας ενός άγιου. Σύμφωνα με την ιστορία του, όταν ο
επίσκοπος τον πλησίασε στον αγρό, έδωσε στον στρατιώτη μια ευλογία με τα
λόγια. «Γιε μου, ας μην σε ενοχλεί η καρδιά σου. Εκτέλεσε το θέλημα
εκείνου που σε έστειλε εδώ». Στη συνέχεια, φτάνοντας στο σημείο όπου
έπρεπε να πυροβοληθεί, προσευχόταν: «Πατέρα μου, συγχώρεσέ τους επειδή
δεν ξέρουν τι κάνουν. Δέξου το πνεύμα μου με ειρήνη!» Ο στρατιώτης ήταν
πεπεισμένος για την αγιότητα του επισκόπου, γιατί μέσα στο σκοτάδι της
νύχτας, ο επίσκοπος είχε αντιληφθεί την ανησυχία του στρατιώτη που
προκάλεσε η συνειδητοποίηση ότι ο «πελάτης» του ήταν ο δημοφιλής
επίσκοπος. Από τότε ο στρατιώτης έβλεπε κατά περιόδους στα όνειρά του
τον επίσκοπο να τον ευλογεί σιωπηλά. «Αλλά πως μπορώ να συνεχίσω να ζω
στον κόσμο του Κυρίου μετά από αυτό;» ρώτησε. Μέσα σε λίγους μήνες από
την εξομολόγηση αυτή στον γιατρό πέθανε. [...]Η παθολογική καχυποψία των μπολσεβίκων, που έδειχνε την ανασφάλεια τους, αποδεικνύεται από τη σφαγή του κλήρου του Αστραχάν και του Επισκόπου Λεοντίου (Leontii). Αυτό προφανώς συνέβη το 1919 όταν το Αστραχάν βρισκόταν στο άμεσο οπίσθιο τμήμα των κόκκινων δυνάμεων και όλος ο διαθέσιμος χώρος καταλήφθηκε από τραυματισμένους κόκκινου στρατού. Οι σοβιετικές αρχές συνεργάστηκαν αρχικά, δημοσιεύοντας την έκκλησή του στην τοπική εφημερίδα, η οποία έληξε με τα λόγια:«Ήμουν γυμνός και με ντύσατε, ήμουν άρρωστος και με φροντίσατε». Αλλά ο τοπικός αρχηγός της Che-Ka, Atarbekov, ερμήνευσε αυτή την προσφορά ως προσπάθεια υπονόμευσης της εξουσίας της σοβιετικής κυβέρνησης και μοιράστηκε αυτές του τις υποψίες με τον Kirov, τον πρόεδρο της τοπικής Επαναστατικής Επιτροπής, που συμφώνησε με τον Αταρμπέκοφ και του έδωσε το πράσινο φως για τρομοκρατία. (Το άμεσο αφεντικό του Κίροφ τότε ήταν ο Στάλιν). Μέσα σε λίγες μέρες ο επίσκοπος και οι περισσότεροι κληρικοί του Αστραχάν που ήταν πιστοί σε αυτόν, «είχαν εκκαθαριστεί».
Το βιβλίο του Valentinov (Βαλεντίνοφ) αναφέρεται σε πολυάριθμες περιπτώσεις ιερέων που σκοτώθηκαν για τα κηρύγματα τους, από τις οποίες θα σταθούμε σε δύο από τις πιο κραυγαλέες άγριες περιπτώσεις. Ένας ιερέας στο Χάρκοβο (Kharkov), ο Mokovsky, εκτελέστηκε επειδή ασκούσε κριτική στους μπολσεβίκους με τα κηρύγματα του. Όταν η σύζυγός του ήρθε στην Che-Ka ζητώντας να της δοθεί το νεκρό σώμα του για να το θάψει χριστιανικά, οι εκτελεστές την άρπαξαν, της έκοψαν τα χέρια και τα πόδια, της τρύπησαν το στήθος και την σκότωσαν. Στη λεκάνη του ποταμού Donets, ο ιερέας Dragozhinsky στο χωριό Popasnaia εκτελέστηκε για ένα κήρυγμα για τη θρησκεία και τον αθεϊσμό, όπου ανέφερε τα λόγια που ο Ιουλιανός ο αποστάτης έχει αναφερθεί ότι είπε στο νεκροκρέβατό του: «Με νίκησες Γαλιλαίε». Οι Μπολσεβίκοι είδαν σε αυτό το σημείο ότι αυτοί είναι οι αποστάτες που θα έπρεπε να μετανοήσουν. [...]
Τα μοναστήρια ήταν οι στόχοι της μπολσεβίκικης τρομοκρατίας ήδη από το 1918. Ένα από τα πρώτα που λεηλατήθηκε ήταν η Μονή του Αγίου Όρους κοντά στο Χάρκοβο. Σε μια κοντινή σκήτη στο χωριό Gorokhova ένας μοναχός δολοφονήθηκε επειδή αρνήθηκε να παραδώσει τα κλειδιά των κελιών των σκητών. Στην ίδια περιοχή μια θρησκευτική πομπή δέχτηκε επίθεση τη νύχτα: δύο ιερείς, ένας διάκονος, ο ιδιοκτήτης της αγροικίας όπου οι κληρικοί αυτοί έμειναν και η κόρη του ιδιοκτήτη όλοι δολοφονήθηκαν μέσα τη νύχτα.
Πηγή: ΚΟ
Πηγή: https://i-epikaira.blogspot.com/