Ενισχύστε την αυτοεκτίμηση του παιδιού σας

του κ. Γεωργίου Θ. Μηλίτση, διδασκάλου, Ειδικου Παιδαγωγού
 Ολοι οι γονείς κάνουν το παν για να μεγαλώσουν σωστά τα παιδιά τους, δεν είναι όμως λί­γοι αυτοί που μπερδεύονται σχετικά με τις μεθόδους που πρέπει να χρησιμοποιήσουν για να πετύχουν το σκοπό τους, που δεν είναι άλ­λος α­πό το να τα δούνε ευτυχισμέ­να καί χαρούμενα.
 ´Ενας από τους παράγοντες που κάνει ένα παιδί κι αργότερα έναν ἐφηβο χαρούμενο κι ευτυχισμένο είναι η αυτοεκτίμηση. Το παιδί που έχει υψηλή αυτοεκτίμηση αι­σθάνεται σίγουρο για τη ζωή, ικανό και άξιο. Αντίθε­τα, το παιδί με χαμηλή αυτοεκτίμηση αισθάνεται ά­βουλο κι αδύναμο να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες και τα προβλήματα της καθημερινότητας.
   Τι λέμε αυτοεκτίμηση. Η λέξη αυτοεκτίμηση είναι σύνθετη από τις λέξεις αυτό και εκτίμηση (σύμφωνα με την αγγλική μετάφραση του όρου self-esteem).
   Η λέξη αυτοεκτίμηση σημαίνει να αισθανόμαστε καλά με τον εαυτό μας, να πιστεύουμε ότι αξίζουμε και να τον αποδεχόμαστε όπως είναι. Η αυτοεκτίμηση εί­ναι ένα συστατικό της αυτοαντίληψης, δηλαδή το πως αντιλαμβανόμαστε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας.

   Η αξία της. ´Ολοι οι ψυχολόγοι παραδέχονται ότι η αυτοεκτίμηση είναι ένας καθοριστικός παράγοντας στα κίνητρα για τη μάθηση και την ολοκλήρωση της προσωπικότητας του παιδιού. Είναι ένας από τους ση­μα­ντικούς πυλώνες που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας στην εκπαίδευση των παιδιών. Μ᾽ αυτήν την έννοια, εῖναι σημαντικό οι γονείς και το σχολείο, πάντα σε συνεργασία, να δημιουργήσουν ένα θετικό περιβάλλον στο οποίο αναγνωρίζονται οι ικανότητες και οι δυνα­τότητες κάθε παιδιού. Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί έ­χουν υποχρέωση να βοηθήσουν τό παιδί να ανακαλύ­ψει τις δυνατότητές του και τις ικανότητές του και να το βοηθήσουν να τις καλλιεργήσει και να τις αναπτύ­ξει για το καλό του.
   Προφίλ παιδιού με χαμηλή αυτοεκτίμηση. Υπάρ­χουν ορισμένες ενδείξεις που μπορούν να μας βοηθή­σουν να εντοπίσουμε αν όλα πάνε καλά ή κάτι πάει στραβά στην αυτοεκτίμηση ενός παιδιού.
   Το βασικό που πρέπει να μας κάνει να υποψιαστούμε ότι το παιδί μας έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση εῖναι η αλ­λαγή συμπεριφοράς. Το παιδί καθώς μεγαλώνει πα­ρουσιάζει πολλές αλλαγές συμπεριφοράς. Βέβαια αυτό είναι φυσιολογικό, αφού αλλάζουν πολλά γύρω του, υ­πάρχουν όμως δράσεις που παραμένουν και γί­νονται σχεδόν χρόνιες συμπεριφορές. Για παράδειγμα:
   - ´Οταν το παιδί αρχίζει να αποφεύγει πνευματικές, αθλητικές ή κοινωνικές δραστηριότητες επειδή φοβά­ται ότι θα αποτύχει.
   -  ´Οταν στα λάθη που κάνει ρίχνει την ευθύνη σε άλλους.
   - ´Οταν, επειδή δεν εμπιστεύεται τον εαυτό του και τις ικανότητές του, δικαιολογείται ότι αυτό που έπρεπε να κάνει ήταν δυσανάλογο για την ηλικία του καί τίς δυνατότητές του.
   - ´Οταν είναι επιθετικό ή βίαιο και πολύ ντροπαλό.
   - ´Οταν αρνείται να κάνει κάτι που το υποδεικνύουμε και στις αποφάσεις που
παίρνει κυριαρχεί η γνώμη των άλλων.
   Πως θα το βοηθήσουμε. Καθήκον των γονέων και του σχολείου είναι να βοηθήσουν το παιδί να αυξήσει την αυτοεκτίμησή του, αυτό επιτυγχάνεται με τα παρακάτω:
  1. Το ακούμε όταν μας μιλάει και το προτρέπουμε να πει τη γνώμη του για το θέμα πού συζητούμε
  2. Σεβόμεθα την προσωπικότητά του και ποτέ δεν το ταπεινώνουμε, έστω κι ἄν κάνει λάθος.
  3. Δείχνουμε ότι εκτιμούμε τις ικανότητές του και ἐεπιδοκιμάζουμε ότι καλό και θετικό κάνει.
  4. Ποτέ δεν το συγκρίνουμε με τα αδέλφια του ή τους συμμαθητές του. Το κάθε παιδί έχει τη δική του προσω­πικότητα.
  5. Το βοηθούμε να αισθάνεται υπερίφανο για την οι­κογένειά του.
  6. Του δίνουμε υπευθυνότητα   σε  ορισμένους  τομείς μέσα στην οικογένεια ή το σχολείο.
  7. Του δίνουμε ευκαιρίες να πάρει πρωτοβουλίες στη λύση ορισμένων προβλημάτων της οικογένειάς μας.
  8. Αποφεύγουμε να είμεθα αυταρχικοί και άκαμπτοι.
  9. Του επισημαίνουμε τα θετικά του χαρακτήρα του.
  10. Το πιο σημαντικό: δημιουργούμε στο σπίτι και στο σχολείο ένα περιβάλλον εμπιστοσύνης και στοργής στο οποίο κάθε παιδί είναι αποδεκτό και αγαπημένο όπως είναι. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι κάθε παιδί εί­ναι ένα μοναδικό ον κι ότι εῖναι αδύνατο να επανα­ληφθεί.
   Ακόμα οι ειδικοί μας συμβουλεύουν: ´Οταν διαπι­στώσουμε ότι έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουν οι γονείς είναι να πλη­σιάσουν το παιδί τους, να ανιχνεύσουν το πρόβλημα που έχει και να προσπαθήσουν να το βοηθήσουν όσο καλύτερα μπορούν. Η στήριξη της οικογένειας ειναι καθοριστική στο να μπορέσει να ξαναβρεί το παιδί την αυτοεκτίμη­σή του. Αν αυτό είναι δυσκολο να το επιτύχουν οι γο­νείς τότε θα πρέπει να καταφύγουν σε ειδικό.
   Κι ὁ ρόλος του σχολείου είναι επίσης σημαντικός,. ´Οταν ο εκπαιδευτικός εντοπίσει το πρόβλημα πρέπει αφού ενημερώσει τους γονείς του παιδιού να τό βοηθή­σει να ξανααποκτήσει τη χαμένη του αυτοεκτίμηση.
   Οι ειδικοί συμβουλεύουν τους γονείς: είναι απαραίτη­το να δί­νεις από το χρόνο σου και να ασχολείσαι με τό παιδί σου, να μιλάς μαζί του, να το ακούς, να ενδιαφέ­ρεσαι για τις δραστηριότητές του, τις αμφιβολίες του, να α­παντάς στις ερωτήσεις του κλπ.
   Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι το παιδί με μειωμέ­νη αυτοεκτίμηση θέλει τους γονείς δίπλα του, βοηθούς και συμπαραστάτες του.

Δημοσίευση σχολίου

Νεότερη Παλαιότερη

Recent in Technology