Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΒΗΘΑΝΙΑΣ (του Γ. Φωτόπουλου)

Ο ΓΕΡΩΝ ΤΗΣ ΒΗΘΑΝΙΑΣ
ΠΟΥ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΣΕ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ: Ανιχνεύοντας την διαδρομή της ιστορίας στη διάβα των ετών και επισκεπτόμενοι ιστορικά μέρη, διαπιστώνουμε την επίδραση απλοϊκών μερικές φορές ανθρώπων, στην εξέλιξη των γεγονότων.
Ένας ταπεινός άνθρωπος ήταν και ο Γέροντας της Βηθανίας, ο Θεοδόσιος.









Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΜΑΡΘΑΣ ΚΑΙ ΜΑΡΙΑΣ ΣΤΗ ΒΗΘΑΝΙΑ
Ο ΒΑΣΙΛΗΑΣ ΤΗΣ ΙΟΡΔΑΝΙΑΣ ΑΜΠΝΤΑΛΑ Ο Α΄.
ΤΟ ΤΖΑΜΙ ΤΟΥ ΟΜΑΡ ΧΤΙΣΜΕΝΟ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ

Αγιοταφίτης Μοναχός του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, ηγούμενος στο ξακουστό μοναστήρι Μάρθας και Μαρίας, στη Βηθανία.

Η ιστορία του γέροντα Θεοδόσιου έχει να κάνει και με βασιλιάδες και συγκλονιστικά περιστατικά που επέδρασαν σημαντικά στη διαδρομή της ιστορίας της ευρύτερης περιοχής.



αλλά και του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.



Αξίζει τον κόπο να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της Ιστορίας !.

ΒΗΘΑΝΙΑ:

Το χωριό Βηθανία βρίσκεται 4 χιλιόμετρα ανατολικά της Ιερουσαλήμ, πάνω στο δρόμο προς την Ιεριχώ. Ο Χριστός επισκεπτόταν συχνά τη Βηθανία, γιατί εκτός του ότι ήταν στο δρόμο του για Ιεροσόλυμα, ήταν και η ιδιαίτερη πατρίδα του φίλου του Λαζάρου.


Το μοναστήρι λέγεται και Μονή της Προϋπάντησης, γιατί εκεί προϋπάντησαν το Χριστό οι αδελφές του Λαζάρου, όταν πήγε για την ανάσταση του Λαζάρου.


Σήμερα στη Βηθανία που είναι Αραβικό χωριό, υπάρχει το μέρος του Τάφου του Λαζάρου, μια υπόγεια κρύπτη στην οποία οδηγούν 27 σκαλοπάτια. Εδώ ο Χριστός ανάστησε το Λάζαρο.
Ο ΑΓΙΟΣ ΛΑΖΑΡΟΣ
Όπως είναι γνωστό, ο Λάζαρος μετά την Ανάστασή του έζησε άλλα 30 χρόνια.
Για να αποφύγει την οργή των Ιουδαίων κατέφυγε στην Κύπρο, όπου έγινε πρώτος Επίσκοπος Κιτίου(Λάρνακας).

ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ:

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΒΗΘΑΝΙΑΣ

Ένας ευλαβής μοναχός από τη Σμύρνη ο Θεοδόσιος έγινε Φύλακας του Παναγίου Τάφου και το 1947 Αρχιμανδρίτης στον οποίο ο τότε Πατριάρχης Τιμόθεος ανέθεσε νέο διακόνημα, να είναι φύλακας των ιερών προσκυνημάτων της Βηθανίας Του Αγίου Λαζάρου



Η ΠΡΟΫΠΑΝΤΗΣΗ
και του ιερού τόπου, όπου οι δυο αδελφές του Λαζάρου, Μάρθα και Μαρία, προϋπάντησαν τον Ιησού.

Εδώ, σ' αυτόν τον ιερό τόπο, υπήρχε μόνον ένας Ναός.


Ό ευλαβής όμως και ζηλωτής Άγιοταφίτης πατέρας επέκτεινε και ολοκλήρωσε τη σημερινή Ιερά Γυναικεία Μονή Μάρθας και Μαρίας.

Με δικές του δαπάνες και με συνδρομές προσκυνητών, καλλώπισε τον Ίερό Ναό, μεγάλωσε το κωδωνοστάσιο, ανήγειρε το τοιχόκαστρο και 17 κελιά με Αρχονταρίκι.

Ύστερα εγκαταβίωσαν οι πρώτες Μοναχές.

Μετά ό Θεός έστειλε κι άλλες αδελφές, πού ζούσαν κοινοβιακά με Ηγούμενο πάντα το σεμνό και ταπεινό πατέρα Θεοδόσιο, ως τις 27 Αυγούστου 1991, ήμερα πού ό Κύριος τον κάλεσε κοντά του, στην ουράνια βασιλεία του.



Σήμερα το μοναστήρι είναι γυναικείο με Ηγουμένη τη Γερόντισσα Ευπραξία από την Κύπρο η οποία βρίσκεται εκεί από το 1955.

Η ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΕΥΠΡΑΞΙΑ

Στην αδελφότητα εγκαταβιώνουν άλλες 10 μοναχές από την Ελλάδα, την Κύπρο τον Καναδά και την Αυστραλία.

Κάθε προσκυνηματικό γκρουπ που επισκέπτεται το μοναστήρι εντυπωσιάζεται με την υποδοχή, τη φιλοξενία, το προσκύνημα σε όλους τους ιερούς χώρους αλλά και με την ταπεινότητα της Γερόντισσας Ευπραξίας και των αγιοταφιτισών αδελφών της μονής.



ΓΙΟΡΤΗ ΛΑΖΑΡΟΥ

Η ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΣΤΙΣ ΑΓΡΟΤΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ



ΙΟΡΔΑΝΙΑ ΚΑΙ ΑΓΙΑ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΒΗΘΑΝΙΑ

Μια ιδιαίτερα εντυπωσιακή, ιστορική και φιλική προς την Ελλάδα χώρα είναι η Ιορδανία. Μια χώρα που συνδέεται άμεσα με την Παλαιά αλλά και την Καινή Διαθήκη. Η ιστορία μας είναι άμεσα συνδεδεμένη με αυτή τη χώρα και διαδραματίζεται από τα μέσα του 20ου αιώνα μέχρι σήμερα.

Το βασίλειο της Ιορδανίας έχει αρχαίες ρίζες.

Μέχρι το 1951 βασιλιάς ήταν ο Αμπντάλα (Αμπντουλάχ) Α΄.

Για 2 χρόνια (1951-1952) ο Ταλάλ, από το 1952 μέχρι το 1999 ο Χουσεϊν και από το 1999 μέχρι σήμερα ο γιός του Χουσεϊν Αμπντουλάχ ο Β΄ και δισέγγονος του Αμπντάλα του Α΄.

ΑΜΠΝΤΑΛΑ Ο Α΄ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1951
ΧΟΥΣΕΪΝ,  ΒΑΣΙΛΙΑΣ 1952-1999
ΑΜΠΝΤΑΛΑ Ο Β΄,  ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ 1999

Ιστορικά μέχρι τον πόλεμο των 6 ημερών το 1997 η Ιορδανία είχε στην επικράτειά της και την ευρύτερη περιοχή των Ιεροσολύμων.

Κατά την περίοδο λοιπόν αυτή μέχρι το 1967 που η Αγία Ιερουσαλήμ βρισκόταν στην επικράτεια του κράτους που λεγόταν Υπεριορδανία, ο εκάστοτε ιορδανός βασιλιάς που το παλάτι του ήταν στην πρωτεύουσα στο Αμμάν, επισκεπτόταν και την γειτονική Αγία Πόλη την Ιερουσαλήμ.

Συνήθως οι επισκέψεις αυτές λάμβαναν χώρα για να προσκυνήσουν ως Μουσουλμάνοι στο Τέμενος του Ομάρ, το τρίτο στην τάξη όλων των μουσουλμάνων τζαμί σε όλο τον κόσμο.

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΑΜΠΝΤΑΛΑ Ο Α΄ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΒΗΘΑΝΙΑΣ:

Ο ιδρυτής της Υπεριορδανίας που έφθανε δυτικά του Ιορδάνη εντός της Παλαιστίνης ως και την Ανατολική Ιερουσαλήμ Αμπντάλα ο Α΄, το 1949 τη μετονόμασε σε Χασεμιτικό Βασίλειο της Ιορδανίας με τον ίδιο ως βασιλιά.

Συχνές ήταν οι επισκέψεις του στην Ιερουσαλήμ κυρίως για να προσεύχεται ως μουσουλμάνος στο τέμενος του Ομάρ. Στις επισκέψεις αυτές πληροφορήθηκε για μια μεγάλη προσωπικότητα τον χριστιανό στο θρήσκευμα ηγούμενο της Ιεράς Μονής στη βηθανία.

Ό Γέροντας Θεοδόσιος είχε γνωρίσει το βασιλιά της Ιορδανίας Άμπτουλάχ τον Α' το 1938 στα Ιεροσόλυμα. Στη συνάντηση ό βασιλιάς εκτίμησε τον καλο­κάγαθο Γέροντα και τον κάλεσε στο παλάτι να τον γνωρίσει στα παι­διά και στα εγγόνια του.

Συνδέθηκε μαζί του με δυνατή φιλία και ο βα­σιλιάς συμβουλευόταν τον παππούλη για θέματα πού τον απασχο­λούσαν.

Κάθε φορά πού ερχόταν ό Άμντουλάχ στα Ιεροσόλυμα, το αυτοκίνητο του βασιλιά σταματούσε στην πύλη της Μονής καί έπαιρ­νε μαζί του τον Άμπούνα(πατέρα) Θεοδόσιο. Χωρίς το Γέροντα ό βασιλιάς δεν έμπαινε στην Άγια Πόλη. Ήταν 21 Ιουλίου του 1951.

Πού θα πάμε, βασιλιά μου, σήμερα, ρώτησε ό παππούλης. Σήμερα θέλω να προσκυνήσω στο Τζαμί στο Χάραμ Έλ Σαρίφ[το τέμενος του Ομάρ που είναι χτισμένο πάνω στα ερείπια Ναού του Σολομώντα). Θα έρθεις μαζί μου. Μα πως ναρθώ βασιλιά μου ? παππάς εγώ, γίνεται να μπω στο τζαμί ? Γίνεται και παραγίνεται ήταν η απάντηση του βασιλιά.

Ήταν μεσημέρι. Έβγαλε τα παπούτσια του ο γέροντας και μπήκε στο τζαμί με το βασιλιά.



Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΣΩΖΕΙ ΤΟ ΧΟΥΣΕΪΝ



Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΧΟΥΣΕΪΝ ΦΙΛΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΣ ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ

Ό βασιλιάς έφερνε στο τζαμί καί τον μικρό εγγονό του Χουσεΐν. Μόλις πέρασαν την πύλη καί μπήκε ό βασιλιάς στο τέμενος άρχισαν ν'ακούγονται κρότοι αλλόκοτοι. Βροχή οι πυροβολισμοί. Μια σφαίρα σημαδεμένη βρήκε το βασιλιά στο κεφάλι. Ή συνοδεία τον κύ­κλωσε. Πανικός.

Το μικρό παιδί, ό διάδοχος έπεσε κάτω τρέμοντας, περιμένοντας τη σειρά του. Ό γέροντας προσπαθούσε να καταλάβει. Μια δεύτερη σφαίρα βρήκε τον βασιλιά στην καρδιά. Ή αραβική λεγε­ώνα άρχισε και εκείνη να πυροβολεί με τη σειρά της. Ό Γέροντας Θε­οδόσιος μες στο χαλασμό καί την αντάρα έτρεξε προς το μέρος του και άρπαξε το μικρό Χουσεΐν, τον τύλιξε μέσα στα ράσα του. Σε λίγο ή Αγία Πόλη είχε γεμίσει από φανατικούς μουσουλμάνους πού ζητούσαν να πάρουν εκδίκηση από τους Χριστιανούς, επειδή νό­μισαν πώς εκείνοι σκότωσαν τον βασιλιά τους. Ό γέροντας άρχισε να τρέχει καί αποκαμωμένος πρόλαβε να ειδοποιήσει τους μοναχούς να κλείσουν τις θύρες του Ναού της Αναστάσεως καί να μηνύσουν με τις καμπάνες στα άλλα προσκυνήματα, ώστε να σωθούν όλα από τους βανδαλισμούς. Έτσι κι έγινε. Αυτός ήταν ό γέροντας. Όλος αγάπη, όλος καρδιά. Μέχρι τα τέλη της ζωής του γέροντα ό νέος βασιλιάς της Ιορδανίας Χουσεΐν κράτησε δεσμό αγάπης με τον άνθρωπο του Θεού. Δεν λη­σμονούσε πώς τον τότε διάδοχο του βασιλιά της Ιορδανίας έσωσε ή αγάπη ενός ορθοδόξου ιερέα. Και όπως ήταν φυσικό να πραγματοποιηθεί ο Χουσεϊν που η φήμη του ξεπέρασε κάθε όριο σε ολόκληρο τον κόσμο, όχι μόνο προστάτευε το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, αλλά έγινε ένας από τους καλύτερους φίλους της Ελλάδας.

Ο ΧΟΥΣΕΪΝ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΙΟΡΔΑΝΙΑΣ:

Για την ιστορία αξίζει να θυμηθούμε ότι η Ιορδανία με ηγέτη το Χουσεϊν ήταν η μόνη Αραβική χώρα που πολέμησε γενναία στον πόλεμο των 6 ημερών το 1967.

Ηταν πολύτιμη η προσωπική συμβολή του στην επίτευξη συμφωνιών ειρήνευσης μεταξύ του Ισραήλ αφενός και των Παλαιστινίων και της Ιορδανίας αφετέρου. Ο βασιλιάς Χουσεϊν απεβίωσε το 1999.



Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΙΟΡΔΑΝΟΣ ΜΟΝΑΡΧΗΣ:

Ο διάδοχος Αμπντάλα Β΄, που είχε χριστεί διάδοχος και αντιβασιλέας, σπούδασε και αυτός στη Στρατιωτική Ακαδημία της Αγγλίας όπως και ο πατέρας του.




Ο Αμπντάλα ο Β΄ γιος του Χουσεΐν και της δεύτερης συζύγου του Μόνα.

Στο θρόνο της Ιορδανίας ανέβηκε το 1999.

Ο ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΣ κ.ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΛΙΑ ΑΜΠΝΤΑΛΑ

Η μέχρι σήμερα 19ετής πορεία του δείχνει ότι βαδίζει στα βήματα του πατέρα του.

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΑΜΠΝΤΑΛΑ ΣΠΟΥΔΑΣΤΗΣ




Και αυτός ενδιαφέρεται για το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο και είναι πραγματικός φίλος της Ελλάδος. Στο παραπάνω πλάνο ο βασιλιάς Αμπντάλα ως Αξιωματικός μαζί με το Γιώργο Ξένο(δεξιά) ως μαθητές της Αγγλικής Σχολής Πολέμου.



ΑΛΛΑ ΑΣ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗ ΓΕΡΟΝΤΑ ΘΕΟΔΟΣΙΟ:

Ο ονομαστός, αξιαγάπητος και αξιοσέβαστος Αγιοταφίτης σεπτός Γέροντας Θεοδόσιος Μάκκος, μετατέθηκε από τη γη στον ουρανό στις 27 Αυγούστου του 1991. Από τη στρατευόμενη Εκκλησία στη θριαμβεύουσα.

Εξαίρετη φυσιογνωμία ο Αγιοταφίτης αυτός Γέροντας.

Από μικρό παιδί ακόμη φάνηκε, κατά τρόπο θαυμαστό, ή κλήση του στην ιερατική διακονία. Την ώρα της βαπτίσεώς του σχηματίστηκε το σημείο του Τιμίου Σταυρού στο νερό της κολυμβήθρας, εκεί στη Σμύρνη, όπου γεννήθηκε στις 7-1-1913, και στη συνέχεια στην πλάτη του.

Προφητικός και ό λόγος του ιερουργού ιερέα στην ανάδοχο: «Καλότυχη εσύ, γιατί το παιδί αυτό πού βάπτισες θα γίνει ιερέας».

Έτσι και έγινε. Άλλα δοκιμάσθηκε σκληρά. Οι γονείς του Κωνσταντίνος και Αγγελική έφυγαν από τη ζωή, ό ένας υστέρα από τον άλλο.

Ορφανός, σε ηλικία 4 χρόνων, προστατεύθηκε από τη θεία του την Αγγελική, αδελφή του πατέρα του, ή οποία και τον έφερε μαζί της στην Αθήνα, μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, κάτω από δραματικές συνθήκες.

Ήδη σε ηλικία 12 χρόνων ό μικρός Ιωάννης μελετούσε, με όσα γράμματα πέτυχε να μάθει, βίους αγίων και άλλα πνευματικά βιβλία. Αυτά του μεγάλωσαν τον πόθο της μοναχικής ζωής.

Έστρεψε το βλέμμα του τότε προς την Άγια Γη, όπου και πέτυχε, υστέρα από διαδικασίες, να φθάσει και να γίνει δεκτός στην Αγιοταφική Αδελφότητα.

Αρχικά εκάρη μοναχός με το όνομα Θεοδόσιος και υστέρα χειροτονήθηκε Διάκονος το 1937 και Πρεσβύτερος το 1942.Όσοι τον έζησαν από κοντά, και είναι πολλοί αυτοί, διέβλεπαν το άκακο της ψυχής του. Δεν είχε κακία ή καρδιά του Αγιοταφίτη Πατέρα.



Δεν είχε, κατά συνέπεια, και κανένα εχθρό.

Όλους τους αγαπούσε και όλοι τον αγαπούσαν.

Όλοι ήθελαν να πηγαίνουν στον πατέρα Θεοδόσιο.

Να πηγαίνουν και να τον βλέπουν. Να πηγαίνουν και να τον ακούν.

Να πηγαίνουν, για να οικοδομούνται πνευματικά.

Ό μακαριστός Γέροντας, 60 χρόνια, από τότε που 19 χρόνων, έφθασε στην Αγία Γη, ως την κοίμηση του, φάνηκε αντάξιος της κλήσεως του θεού.

Έμεινε μια απλή και αφοσιωμένη ψυχή στη διακονία πού του ανέθεσε ό Κύριος με την Εκκλησία Του.

Αποποιήθηκε επανειλημμένα πρόταση προαγωγής του σε επίσκοπο και κοιμήθηκε έτσι, όπως το ποθούσε. Ένας απλός ιερομόναχος.

Για να τον υψώσει ό Κύριος στην ουράνια βασιλεία του, από όπου ή αγία του ψυχή δέεται για τη Μοναστική Αδελφότητα της Βηθανίας, πού συνεχίζει την ασκητική της βιωτή με τη σεμνή και καλή Γερόντισσα Ευπραξία.


Ό Αρχιμανδρίτης Γερβάσιος Ραπτόπουλος στο υπέροχο έργο του με τίτλο

>> Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΒΗΘΑΝΙΑΣ όπως τον γνώρισα<<

αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Ό μακαριστός σεπτός Άγιοταφίτης Γέροντας άφησε μνήμη Αγίου.

Ήταν ενάρετος καί είχε μια παιδική απλότητα, καρπό της ταπεινοφροσύνης του. Ήθελες να βρίσκεσαι πάντα μαζί του.<<



Στη σημερινή μουντή και προβληματική για όλους μας εποχή, πραγματικές ιστορίες απλοϊκών ανθρώπων όπως αυτή του γέροντα της Βηθανίας, ενδυναμώνουν το φρόνημά μας και μας οδηγούν σε ευχάριστη διάθεση και φρόνημα.

Ο γέροντας Θεοδόσιος αναπαύεται σήμερα στο >>σπίτι<< εκεί στο μοναστήρι της προϋπάντησης στο χωριό του Λαζάρου τη Βηθανία.



Αξίζει τον κόπο ο κάθε Ελληνορθόδοξος χριστιανός να επισκεφθεί το σημερινό μοναστήρι της Μάρθας και Μαρίας στη Βηθανία εκεί κοντά στην Αγία Ιερουσαλήμ και να προσκυνήσει και στον τάφο του μακαριστού γέροντα Θεοδοσίου.




Θεσσαλονίκη 11 Μαϊου 2018.

ΜΕΛΕΤΗ-ΕΡΕΥΝΑ-ΣΧΟΛΙΑ-ΑΝΑΦΟΡΕΣ

Γιώργος Φωτόπουλος


















































Δημοσίευση σχολίου

Νεότερη Παλαιότερη

Recent in Technology