
Ο κάθε χριστιανός ξύπναγε και κοιμότανε με τον πόθο να χτίση μιά εκκλησιά κι ένα μονόλοβο καμπαναριό. Τα πλαίσια που μας δίνουν οι σημερινοί κρατούντες τι δυνατότητες μας παρέχουνε γι᾽ αυτά τα γλυκά όνειρα του ελληνισμού και του χριστιανισμού; Σαλεύεται ο νούς μου, όταν βλέπω τζαμιά και μιναρέδες.
Αλλά και εκείνη η μαύρη Εκκλησιά τι κάνει; Παραδόθηκε; Έχασε κάθε ζωή και πνοή; Τόσοι κληρικοί πεπαιδευμένοι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την κατηφοριά που πήρε η Κυβέρνηση; Και απ᾽ ό,τι ακούω, πλεξούδα από μαλλιά θα κυβερνήση τον τόπο! Ο αποστάτης δεν κάνει στην άκρια. Ζή με τα όνειρα της απιστίας. Αφού καταστρέψη κάθε ήθος και ύφος ελληνικό και χριστιανικό, θα μεριάση. Αλλά δυστυχώς στην σημερινή κατάσταση μέριασε πρώτα το ράσο, και βρήκε ελεύθερους τους δρόμους για να τραβήξη τον κόσμο.Τί μαυρίλα είναι αυτή; Τι σκοτεινιά; Τι αναποδιά; Δεν μας έμεινε τίποτε για να ξαποστάσουμε. Την περίοδο αυτή βάλαμε την πιό σκληρή πέτρα για μαξιλάρι. Δεν είναι να ανοίγης ούτε πόρτα ούτε παράθυρο. Από πουθενά δεν θα φυσήξη δροσιά. Ούτε από το ράσο! Γίναμε δειλοί οι ρασοφόροι σαν τους λαγούς.Ο Αίσωπος λέγει ότι οι λαγοί, επειδή είναι τα πιό φοβισμένα ζώα, απεφάσισαν να πέσουν στην λίμνη. Αλλά πλησιάζοντας, έπεσαν τα βατράχια. Και είπαν: «Έχει άλλα ζώα που φοβούνται πιό πολύ από μάς»!
Δέν έχω άλλο χαρακτηρισμό να αποδώσω στο ράσο, από βατράχια. Και εμμένω στην θέση αυτήν. Οι λαγοί κυνηγάνε τα βατράχια! Εύχομαι τόλμη και θάρρος να δώση ο Χριστός μας στον Έλληνα κληρικό και πνεύμα αυτοθυσίας και διάθεση μαρτυρική.
Γρηγόριος ο Αρχιπελαγίτης
πηγή: http://agioritikesmnimes.blogspot.com
Πηγή: Σημεία Καιρών
Tags:
Αγιορείτες