Όταν
κανείς παρατηρήσει προσεκτικά τον εαυτόν του και τα πάθη του, τότε
καταλαβαίνει πως είναι γεμάτος από αμαρτίες. Αυτές οι αμαρτίες γίνονται
κώλυμα για την προσέλευσί του στη Θεία κοινωνία. Και μιά ημέρα να είναι η
ζωή του, και πάλι έχει.. αμαρτίες. Όμως προσέρχεται στη Θεία Ευχαριστία,
προκειμένου να πάρει ζωή για τη νεκρή ψυχή του. Ελπίζει στη φιλανθρωπία
του Θεού, ότι θα παραβλεφθούν οι αμαρτίες του και θα αγιασθεί.
Τό ίδιο συμβαίνει και με τις εορτές της Υπεραγίας Θεοτόκου. Εκείνος που θα προσπαθήσει να εγκωμιάσει την Παναγία δεν διαφέρει από τους αλάλους ιχθείς. Τόσο είναι το μέγεθος της αγιότητός της, που εμείς μπροστά της είμαστε πιό άφωνοι και από τους ιχθείς. Όμως εγκωμιάζουμε την Θεοτόκο, γιατί ελπίζουμε ότι από τα εγκώμια στο πρόσωπό της θα ωφεληθούμε και θα αγιασθούμε εμείς. Εμείς θα πάρουμε δύναμι.
Σήμερα είναι η εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου.
Εορτάζουμε δηλαδή την αφιέρωσί της από τους γονείς της στο Ναό, όταν η Μαρία ήταν τριών ετών.
Πώς όμως και γιατί την εγκωμίασαν οι Πατέρες; Άς ιδούμε την Παναγία πρό της εισόδου της στον Ναό. Η Παναγία ως γνωστόν ήταν η μοναδική θυγατέρα και το μoναδικό παιδί του Ιωακείμ και της Άννης.
Γεννήθηκε μετά από άσκηση και προσευχή των γονέων της, που ζητούσαν να λυθεί η ατεκνία τους από τον Θεόν. Όχι μόνον ζητούσαν να λυθεί η ατεκνία τους, αλλά υποσχέθηκαν στον Θεόν, το παιδί που θα γεννηθεί να του το αφιερώσουν.
Γεννήθηκε «εκ πολυαρέτων γονέων», δηλαδή από γονείς που είχαν πολλές αρετές και η ίδια ήταν πανάρετη Παναγία (Γρηγορίου Παλαμά, εις τα Εισόδια της Θεοτόκου, ΕΠΕ τόμ. 11, σελ. 252). Είχε επάνω της όλες τις αρετές. Οι γονείς σώφρονες και αυτή πάναγνος. Ήταν καρπός της σωφροσύνης. Το δένδρον που λέγεται Θεοτόκος είχε άγιες ρίζες και γι’ αυτό βλάστησε τον ωραιότατο και μοναδικό καρπό, τον Χριστόν (῾Ρωμ. 11, 16).
Ο Ιωακείμ και η Άννα επειδή γέννησαν την Θεοτόκον ονομάσθηκαν Θεοπάτορες. Αλλά και όλοι οι συγγενείς της Θεοτόκου και κατ’ επέκτασιν όλοι οι άνθρωποι ως μετέχοντες στην κοινή ανθρωπίνη φύσι και έχοντες γενάρχην τον Αδάμ, είναι πρόγονοι του Χριστού και της Θεοτόκου. Είναι θα λέγαμε θεοπάτορες.
Ακόμη και η ηλικία που κρατήθηκε στο σπίτι, δηλαδή τρία χρόνια, έχει την σημασία της, σημειώνει ο Γρηγόριος ο Κύπριος (Ισιδώρου Θεσ/νίκης, εις τα Εισόδια της Θεοτόκου).
Προδιαγράφει και προτυπώνει το μέλλον, ότι μέσα της θα κυοφορήσει τον Χριστόν, που είναι ενωμένος με τα άλλα δύο πρόσωπα της Αγίας Τριάδος. Η Παναγία η τριετίζουσα, θα γίνει κατοικητήριον της Αγίας Τριάδος.
Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2018/11/blog-post_83.html
Τό ίδιο συμβαίνει και με τις εορτές της Υπεραγίας Θεοτόκου. Εκείνος που θα προσπαθήσει να εγκωμιάσει την Παναγία δεν διαφέρει από τους αλάλους ιχθείς. Τόσο είναι το μέγεθος της αγιότητός της, που εμείς μπροστά της είμαστε πιό άφωνοι και από τους ιχθείς. Όμως εγκωμιάζουμε την Θεοτόκο, γιατί ελπίζουμε ότι από τα εγκώμια στο πρόσωπό της θα ωφεληθούμε και θα αγιασθούμε εμείς. Εμείς θα πάρουμε δύναμι.
Σήμερα είναι η εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου.
Εορτάζουμε δηλαδή την αφιέρωσί της από τους γονείς της στο Ναό, όταν η Μαρία ήταν τριών ετών.
Πώς όμως και γιατί την εγκωμίασαν οι Πατέρες; Άς ιδούμε την Παναγία πρό της εισόδου της στον Ναό. Η Παναγία ως γνωστόν ήταν η μοναδική θυγατέρα και το μoναδικό παιδί του Ιωακείμ και της Άννης.
Γεννήθηκε μετά από άσκηση και προσευχή των γονέων της, που ζητούσαν να λυθεί η ατεκνία τους από τον Θεόν. Όχι μόνον ζητούσαν να λυθεί η ατεκνία τους, αλλά υποσχέθηκαν στον Θεόν, το παιδί που θα γεννηθεί να του το αφιερώσουν.
Γεννήθηκε «εκ πολυαρέτων γονέων», δηλαδή από γονείς που είχαν πολλές αρετές και η ίδια ήταν πανάρετη Παναγία (Γρηγορίου Παλαμά, εις τα Εισόδια της Θεοτόκου, ΕΠΕ τόμ. 11, σελ. 252). Είχε επάνω της όλες τις αρετές. Οι γονείς σώφρονες και αυτή πάναγνος. Ήταν καρπός της σωφροσύνης. Το δένδρον που λέγεται Θεοτόκος είχε άγιες ρίζες και γι’ αυτό βλάστησε τον ωραιότατο και μοναδικό καρπό, τον Χριστόν (῾Ρωμ. 11, 16).
Ο Ιωακείμ και η Άννα επειδή γέννησαν την Θεοτόκον ονομάσθηκαν Θεοπάτορες. Αλλά και όλοι οι συγγενείς της Θεοτόκου και κατ’ επέκτασιν όλοι οι άνθρωποι ως μετέχοντες στην κοινή ανθρωπίνη φύσι και έχοντες γενάρχην τον Αδάμ, είναι πρόγονοι του Χριστού και της Θεοτόκου. Είναι θα λέγαμε θεοπάτορες.
Ακόμη και η ηλικία που κρατήθηκε στο σπίτι, δηλαδή τρία χρόνια, έχει την σημασία της, σημειώνει ο Γρηγόριος ο Κύπριος (Ισιδώρου Θεσ/νίκης, εις τα Εισόδια της Θεοτόκου).
Προδιαγράφει και προτυπώνει το μέλλον, ότι μέσα της θα κυοφορήσει τον Χριστόν, που είναι ενωμένος με τα άλλα δύο πρόσωπα της Αγίας Τριάδος. Η Παναγία η τριετίζουσα, θα γίνει κατοικητήριον της Αγίας Τριάδος.
Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2018/11/blog-post_83.html
Tags:
Παναγία