ΠΑΠΑΣ: Γεμᾶτο ἀγγέλους τὸ Ἱερὸ Γιαννάκη!-ΕΓΩ: Εἶναι πολλοὶ Γέροντα;-ΠΑΠΑΣ: Σμήνη εἶναι. Δὲν χωρᾶνε στὸ Ἱερὸ καὶ σπρώχνονται λαχταρώντας νὰ δοῦν τὶ γίνεται πάνω στὴν Ἁγία Τράπεζα! Ἄσε ποὺ ὅλο ψάλλουν! Πώ, πώ, τί φωνές!- ΕΓΩ: Πιὸ δυνατὲς εἶναι οἱ χορωδίες τῶν Ἀγγέλων ἢ τῶν ψαλτάδων μας;-ΠΑΠΑΣ: Καμιὰ σχέση! Οὔτε ποὺ μπορεῖ ν' ἀκούσει κανεὶς τοὺς ψαλτάδες ἐκεῖνες τὶς στιγμές!- ΕΓΩ: Καὶ πῶς καταλαβαίνει ὁ παπᾶς πότε τελειώνουν οἱ ψαλτάδες γιὰ νὰ πεῖ τὰ παπαδικά, τὰ δικά του λόγια; ΠΑΠΑΣ: Ἔχουν εὐγένεια τὰ ἀγγελούδια παιδί μου καὶ ... τραβιοῦνται ταπεινά... -ΕΓΩ:!!!!!!!!"