Από το νέο βιβλίο: «Η εξήγηση των ονείρων» (Αρχιμανδρίτου Γρηγορίου Κωνσταντίνου)
-Γέροντα, από τα όνειρα μπορεί κανείς να προβλέψει κάτι που θα του συμβεί;
-Όχι βέβαια, δεν πρέπει να δίνουμε σημασία στα όνειρα.
Είτε ευχάριστα είναι αυτά είτε δυσάρεστα, δεν πρέπει να τα πιστεύουμε, γιατί υπάρχει κίνδυνος να πλανηθούμε. Τα ενενήντα πέντε τοις εκατό από τα όνειρα είναι απατηλά.
Γι’ αυτό οι Άγιοι Πατέρες λένε να μην τα δίνουμε σημασία. Πολύ λίγα όνειρα είναι από τον Θεό, αλλά και αυτά, για να τα ερμηνεύσει κανείς, πρέπει να έχει καθαρότητα και άλλες προϋποθέσεις, όπως ο Ιωσήφ (Γεν. 37, 5-11) και ο Δανιήλ, που είχαν χάρισμα από τον Θεό.
«Θα σου πω ευχαρίστως», είπε ο Δανιήλ στον Ναβουχοδονόσωρ, «και τι όνειρο είδες και τι σημαίνει» (Δαν. 2, 25-46). Αλλά σε τι κατάσταση είχε φθάσει! Ήταν μέσα στα λιοντάρια και τα λιοντάρια παρόλο που ήταν νηστικά, δεν τον πείραζαν (Δαν. 6,16 κ.ε.) Του πήγε ο Αββακούμ φαγητό, κι εκείνος είπε: «Με θυμήθηκε ο Θεός;» (Δαν., Βηλ και Δράκων, 34-38). Αν δεν θυμόταν ο Θεός τον Προφήτη Δανιήλ, ποιον θα θυμόταν;
-Γέροντα, μερικοί άνθρωποι δεν βλέπουν όνειρα.
-Καλύτερα που δεν βλέπουν! Δεν ξοδεύουν ούτε εισιτήρια, ούτε βενζίνη! Στα όνειρα βλέπεις κάτι σε ένα λεπτό που στην πραγματικότητα θα διαρκούσε ώρες, μέρες γιατί σε αυτά καταργείτε ο χρόνος. Να, από αυτό μπορεί να καταλάβει κανείς το ψαλμικό: «Χίλια έτη εν οφθαλμείς σου, Κύριε, ως η ημέρα η εχθές, ήτις διήλθε…» (ψα. 89,4)
Η ψυχή είναι αυτή που αισθάνεται. Ας υποθέσουμε, βλέπει κάποιος ένα ωραίο, και ευχάριστο όνειρο, χαίρεται, χτυπάει γλυκά η καρδιά του και δεν θέλει να τελειώσει. Ξυπνά και στενοχωριέται, γιατί ξύπνησε.
Άλλοτε πάλι βλέπει ένα άσχημο όνειρο, ότι έπεσε λ.χ. και έσπασε τα πόδια του, και υποφέρει κλαίει. Από την αγωνία του ξυπνά με δάκρυα στα μάτια, βλέπει ότι δεν έπαθε τίποτε, και λέει: «Ευτυχώς που ήταν όνειρο!»[1]. Δηλαδή συμμετέχει η ψυχή.
Από ένα άσχημο όνειρο υποφέρει κανείς περισσότερο από ότι στην πραγματικότητα, όπως και ο άρρωστος υποφέρει πιο πολύ την νύχτα απ’ ότι την ημέρα. Έτσι λοιπόν και όταν πεθάνει ο άνθρωπος, αν πάει στην κόλαση, θα είναι πιο οδυνηρό.
Σκεφθείτε να ζει κάποιος ένα αιώνιο εφιαλτικό όνειρο και να βασανίζεται αιώνια! Εδώ δεν μπορείς να αντέξεις για λίγα λεπτά ένα άσχημο όνειρο, άντε τώρα αιώνια – Θεός φυλάξοι – να είσαι μέσα στην θλίψη. Γι’ αυτό ευχόμεθα κανείς να μην πάει στην κόλαση.
[1] Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι Δ’ «Οικογενειακή Ζωή», Ιερό Ησυχαστήριο «Ευαγγελιστή Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή (σελ. 283-286)
ΠΗΓΗ
-Γέροντα, από τα όνειρα μπορεί κανείς να προβλέψει κάτι που θα του συμβεί;
-Όχι βέβαια, δεν πρέπει να δίνουμε σημασία στα όνειρα.
Είτε ευχάριστα είναι αυτά είτε δυσάρεστα, δεν πρέπει να τα πιστεύουμε, γιατί υπάρχει κίνδυνος να πλανηθούμε. Τα ενενήντα πέντε τοις εκατό από τα όνειρα είναι απατηλά.
Γι’ αυτό οι Άγιοι Πατέρες λένε να μην τα δίνουμε σημασία. Πολύ λίγα όνειρα είναι από τον Θεό, αλλά και αυτά, για να τα ερμηνεύσει κανείς, πρέπει να έχει καθαρότητα και άλλες προϋποθέσεις, όπως ο Ιωσήφ (Γεν. 37, 5-11) και ο Δανιήλ, που είχαν χάρισμα από τον Θεό.
«Θα σου πω ευχαρίστως», είπε ο Δανιήλ στον Ναβουχοδονόσωρ, «και τι όνειρο είδες και τι σημαίνει» (Δαν. 2, 25-46). Αλλά σε τι κατάσταση είχε φθάσει! Ήταν μέσα στα λιοντάρια και τα λιοντάρια παρόλο που ήταν νηστικά, δεν τον πείραζαν (Δαν. 6,16 κ.ε.) Του πήγε ο Αββακούμ φαγητό, κι εκείνος είπε: «Με θυμήθηκε ο Θεός;» (Δαν., Βηλ και Δράκων, 34-38). Αν δεν θυμόταν ο Θεός τον Προφήτη Δανιήλ, ποιον θα θυμόταν;
-Γέροντα, μερικοί άνθρωποι δεν βλέπουν όνειρα.
-Καλύτερα που δεν βλέπουν! Δεν ξοδεύουν ούτε εισιτήρια, ούτε βενζίνη! Στα όνειρα βλέπεις κάτι σε ένα λεπτό που στην πραγματικότητα θα διαρκούσε ώρες, μέρες γιατί σε αυτά καταργείτε ο χρόνος. Να, από αυτό μπορεί να καταλάβει κανείς το ψαλμικό: «Χίλια έτη εν οφθαλμείς σου, Κύριε, ως η ημέρα η εχθές, ήτις διήλθε…» (ψα. 89,4)
Η ψυχή είναι αυτή που αισθάνεται. Ας υποθέσουμε, βλέπει κάποιος ένα ωραίο, και ευχάριστο όνειρο, χαίρεται, χτυπάει γλυκά η καρδιά του και δεν θέλει να τελειώσει. Ξυπνά και στενοχωριέται, γιατί ξύπνησε.
Άλλοτε πάλι βλέπει ένα άσχημο όνειρο, ότι έπεσε λ.χ. και έσπασε τα πόδια του, και υποφέρει κλαίει. Από την αγωνία του ξυπνά με δάκρυα στα μάτια, βλέπει ότι δεν έπαθε τίποτε, και λέει: «Ευτυχώς που ήταν όνειρο!»[1]. Δηλαδή συμμετέχει η ψυχή.
Από ένα άσχημο όνειρο υποφέρει κανείς περισσότερο από ότι στην πραγματικότητα, όπως και ο άρρωστος υποφέρει πιο πολύ την νύχτα απ’ ότι την ημέρα. Έτσι λοιπόν και όταν πεθάνει ο άνθρωπος, αν πάει στην κόλαση, θα είναι πιο οδυνηρό.
Σκεφθείτε να ζει κάποιος ένα αιώνιο εφιαλτικό όνειρο και να βασανίζεται αιώνια! Εδώ δεν μπορείς να αντέξεις για λίγα λεπτά ένα άσχημο όνειρο, άντε τώρα αιώνια – Θεός φυλάξοι – να είσαι μέσα στην θλίψη. Γι’ αυτό ευχόμεθα κανείς να μην πάει στην κόλαση.
[1] Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι Δ’ «Οικογενειακή Ζωή», Ιερό Ησυχαστήριο «Ευαγγελιστή Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή (σελ. 283-286)
ΠΗΓΗ
Tags:
Νουθεσίες