Ως ειδωλολάτρης ονομαζόταν Πλακίδας και ήταν πασίγνωστος για τις καλοσύνες του προς όσους είχαν την ανάγκη του.
Εφάρμοζε τη χριστιανική αγάπη, παρότι δεν του είχε παρουσιαστεί ευκαιρία να γίνει χριστιανός.
Ο Θεός, βλέποντας τη θετική του διάθεση του αποκαλύφθηκε και τον κάλεσε στην πίστη. Συγκεκριμένα, μια μέρα καθώς κυνηγούσε, είδε ανάμεσα στα κέρατα ενός ελαφιού που ετοιμαζόταν να αιχμαλωτίσει να λάμπει ένας σταυρός, και άκουσε μια φωνή να του λέει «τα αγαθά σου έργα σε οδήγησαν στα δίκτυα της αγάπης μου».
Όταν συνήλθε από την ταραχή που του προκάλεσε το όραμα και το άκουσμα, πήρε την απόφαση να βαπτισθεί μαζί με τη σύζυγό του και τα δυο τους αγόρια. Ονομάστηκε Ευστάθιος, η σύζυγός του Θεοπίστη και τα παιδιά τους Αγάπιος και Θεόπιστος.
Δεν πέρασε πολύς καιρός και η χριστιανική πια οικογένεια μπήκε σε μεγάλες περιπέτειες. Ο Ευστάθιος περιέπεσε στη δυσμένεια του αυτοκράτορα, στερήθηκε την περιουσία του και διώχτηκε από τη Ρώμη.
Προσπάθησαν να καταφύγουν στην Αίγυπτο, μα και εκεί οι ταλαιπωρίες δεν είχαν τελειωμό. Άνθρωποι σκληροί απήγαγαν τη Θεοπίστη και χάθηκαν τα ίχνη της. Λίγες μέρες αργότερα άγρια θηρία άρπαξαν τα δυο αγόρια από την αγκαλιά του πατέρα τους και εξαφανίστηκαν.
Παρά την τρομακτική του κατάσταση ο Ευστάθιος δεν έχασε το κουράγιο, και διατηρούσε ακράδαντη την πίστη του και την ελπίδα στο έλεος του Θεού. Αδαμάντινος στην υπομονή, εργαζόταν όπου εύρισκε δουλειά και μοιραζόταν το μεροκάματο με όσους αντιμετώπιζαν χειρότερες δυσκολίες απ’ αυτόν.
Πέρασαν τα χρόνια, ο Τραϊανός πέθανε, και στα χρόνια του διαδόχου του αυτοκράτορα Αδριανού, ο ρωμαϊκός στρατός αντιμετώπιζε μεγάλες δυσκολίες με τις βαρβαρικές επιδρομές στα ανατολικά σύνορα του κράτους.
Τότε κάποιοι θυμήθηκαν τον ένδοξο στρατηλάτη που είχε στο παρελθόν κατατροπώσει τους εχθρούς. Αναζήτησαν και βρήκαν τον Ευστάθιο, τον αποκατέστησαν, του ξανάδωσαν την περιουσία του, και του ενέθεσαν τη διοίκηση των ρωμαϊκών στρατευμάτων.
Στη στρατολογία που πραγματοποιήθηκε ενόψει της εκστρατείας, ανάμεσα στους άλλους νέους ξεχώρισαν δυο νεοσύλλεκτοι που παρά την ταπεινή τους προέλευση -αναφέρονταν ως παιδιά βοσκών- είχαν εμφάνιση και συμπεριφορά ευγενική.
Ο αρχιστράτηγος τους πήρε στην υπηρεσία του και τους κατέστησε υπασπιστές του. Όταν στη διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων ο Ευστάθιος ανακατέλαβε μια μικρή πόλη κατέλυσε σε ένα σπίτι όπου ως υπηρέτρια εργαζόταν η Θεοπίστη.
Η πρόνοια του Θεού φρόντισε στα πρόσωπα των υπασπιστών η Θεοπίστη να αναγνωρίσει τα παιδιά της που τα είχαν διασώσει από τα θηρία και τα είχαν μεγαλώσει κάποιοι βοσκοί.
Η ιστορία της υπηρέτριας που βρήκε τα παιδιά της έφτασε στον Ευστάθιο που κατάλαβε αμέσως ότι τα τρία αυτά πρόσωπα ήταν οι αγαπημένοι του που στερήθηκε· τώρα έβλεπε να αποκαθίσταται η ευτυχία του που είχε διασαλευτεί για δυο σχεδόν δεκαετίες.
Μετά το τέλος του πολέμου ο Ευστάθιος επέστρεψε θριαμβευτής στη Ρώμη και τιμήθηκε με λαμπρούς εορτασμούς από τον αυτοκράτορα. Η νίκη του, συνδεμένη με την ανεύρεση της οικογένειάς του κατέστησε τον Ευστάθιο ευτυχέστατο. Όμως, εκείνο που τον γέμιζε πραγματική αγαλλίαση ήταν η πεποίθηση που είχε ότι και τα δυο αυτά οφείλονταν στη φιλανθρωπία του Χριστού.
Δεν άργησαν, όμως τα πράγματα να αλλάξουν. Ο αυτοκράτορας κάλεσε κάποτε τον αρχιστράτηγο να θυσιάσουν μαζί στα είδωλα της Ρώμης. Ο Ευστάθιος, φυσικά, αρνήθηκε και διακήρυξε την πίστη του στο Χριστό. Ακολούθησαν όσα ήσαν συνηθισμένα εκείνα τα χρόνια σε τέτοιες περιπτώσεις.
Η άρνηση του Ευστάθιου να θυσιάσει στα είδωλα θεωρήθηκε ανυπακοή στον αυτοκράτορα και προδοσία της αυτοκρατορίας ανεπίτρεπτη για έναν ανώτατο αξιωματούχο. Η υποταγή του αρνητή ήταν υποχρέωση της κρατικής αρχής.
Ο γενναίος νικητής των πολέμων υποβλήθηκε σε φρικτούς βασανισμούς για να αλλάξει την τοποθέτησή του. Μάταια, βέβαια. Ρίχτηκε στην αρένα των λιονταριών μαζί με τη σύζυγο και τα παιδιά του.
Τα θηρία δεν τόλμησαν να τους αγγίξουν. Τέλος, δόθηκε εντολή να τους κάψουν μέσα σε καμίνι. Εκεί οι άγιοι παρέδωσαν τα πνεύματά τους στο Θεό, ενώ τα σώματά τους παρέμειναν άθικτα από τη φωτιά. Οι χριστιανοί τα μάζεψαν και τα ενταφίασαν με τιμές.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της οικογένειας των Αγίων την 20η Σεπτεμβρίου.
Πηγή: υφαντό
***
Σήμερα τιμούνται και οι άγιοι:
Ο Άγιος οσιομάρτυς Ιλαρίων από την Κρήτη (20 Σεπτεμβρίου)
Όσιος Κυρ Ιωάννης ο Ξένος (20 Σεπτεμβρίου)
Ο Άγιος Ευστάθιος ο Μεγαλομάρτυς (20 Σεπτεμβρίου)
Σύναξη της Παναγίας της Βουλκανιώτισσας στην Μεσσηνία (20 Σεπτεμβρίου)
Άγιοι Υπάτιος ο Επίσκοπος και Ανδρέας ο Πρεσβύτερος, οι Ομολογητές
Άγιοι Μαρτίνος Πάπας Ρώμης και Μάξιμος ο ομολογιτής ο σοφώτατος
Άγιοι Ομολογητές Ευπρέπιος, δύο Αναστάσιοι και Θεόδωρος οι μαθητές του Αγίου Μάξιμου
Άγιοι Αρτεμίδωρος και Θαλός
Όσιος Μελέτιος επίσκοπος Κύπρου
Άγιοι Ιωάννης ο Αιγύπτιος και οι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες
Νηστεία – Επιτρέπεται το λάδι και ο οίνος
Αναδημοσίευση από το «σπιτάκι της Μέλιας»