Προσευχητάρι >> Το Μικρό Απόδειπνο

 

Λίγο πριν την Είσοδο στο Χωριό Εράτυρα, (στο 1χιλιόμετρο περίπου) και στα δεξιά του δρόμου βρίσκεται ο Ιερός Ναός της Αγίας Τριάδος Εράτυρας. Ένας νέος Ναός σχετικά όπως θα δείτε και στο βίντεο παρακάτω..

Δείτε το βίντεο και διαβάστε το Ιστορικό παρακάτω.. 

 

Προ της εισόδου της Εράτυρας υπάρχει ο ναΐσκος της Αγίας Τριάδος. Ηταν κτισμένος σε βάθος ενός μέτρου για να μη φαίνεται από την πεδιάδα και χαμηλός.
Περιστοιχιζόταν με υψηλόν περιφερειακόν τοίχον. Υπάρχει η συγκεχυμένη παράδοση ότι τον ναό τον έκτισεν ο Αλή πασάς, διότι περαστικός κάθησε κάτω από το μεγάλο δέντρο, ξεκουράστηκε, ευχαριστήθηκε και έδωσε εντολή να τον κτίσουν ή να επανακτίσουν το
ναό. Τούτο είναι ανιστόρητον. Ισως πέρασαν και αναπαύθηκαν άλλοι πασάδες,
πιθανόν και ο γιος του Βελής, αλλά ο ναός είναι παλιότερος της δυναστείας του Αλή πασά. Στο ναυίδριο αυτό υπήρχε μια εικόνα της Αγίας Τριάδος ιδιότυπη η οποία έφερε χρονολογία 1685. Η εικόναείχε τρεις κεφαλές τοποθετημένες κατά τρόπονασυνήθιστον. Την εικόνα αυτήν, η οποία ήταν λεπτής τέχνης και αγνώστου αγιογράφου έργον, το 1938 αρχαιοκάπηλοι την έκλεψαν και στη θέση της τοποθέτησαν μια παρόμοια, η οποία υπάρχει και σήμερα. 

Ο εξοχικός αυτός ναός κάθε Πάσχα δέχεται σύσσωμο το χωριό ν’ ακούσουν τη δεύτερη Ανάσταση και στον περίβολό του συνηθίζονταν να παίζουν διάφορα αθλητικά παιγνίδια, επιπλέον συναγωνίζονταν στο πήδημα, στο ύψος, τρέξιμο κ.τ.λ. υπολείμματα του κλεφταρματολιτισμού, που συνηθίζονται και στις μέρες μας. Λειτουργία γίνεται τη
δεύτερη και την τρίτη του Πάσχα και του Αγίου Πνεύματος φυσικά. Διατηρούνται παραδόσεις, γι’ αυτό το εξωκκλήσι που έχουν σχέση με τη σωτηρία και ασφάλεια της κωμοπόλεως.

 

 Στον κώδικα του Αγίου Γεωργίου υπάρχει πράξη που αναφέρεται στο ναό της Αγίας Τριάδος, την εποχή που αποφασίστηκε όλα τα εξωκκλήσια να ελέγχονται διοικητικά και οικονομικά από την Εκκλησιαστική επιτροπή του Αγίου Γεωργίου.

“1837 Φεβρουαρίου 6: Τά σκεύη της Έκκλησίας της άγίας Τριάδος: έπειδή έθεωρήθη ό λογαριασμός της σήμερον. Τά σκεύη της Εκκλησίας. Εν κάτι ίερά, εν τακούμ κλειδώματα καί τρία ασημένια, εν εύαγγέλιον σαντέ. «Εν ποτήριο καλαγένιον, δύω σαντάνια, εν αμπέλι κοντά εις τήν Έκκλησίαν, ταυτα είναι δέ της ‘Εκκλησίας. Έδιορίσαμεν εις τό έξης τούς έπιτρόπους του άγίου Γεωργίου όπου νά έπιτηρουν ταύτην τήν Εκκλησίαν. 1837 φεβρουαρίου Σέλιτζα”.

Το καθεστώς αυτό της διοίκησης ισχύει μέχρι σήμερα, αλλά πολλές φορές το συμβούλιο του Ιερού ναού του Αγίου Γεωργίου ορίζει ένα υπεύθυνο επίτροπο ο οποίος φροντίζει για τις ανάγκες του ναού, εισπράττει τα χρήματα από τα κουτιά και το παγκάρι και τα καταθέτει στο ταμείο του Αγίου Γεωργίου. 

 Τον παραδοσιακό αυτό ναό της Τουρκοκρατίας κατεδάφισαν προς 40ετίας περίπου και τον έκτισαν καινούργιο, με σχέδιο σύγχρονο και με υλικά επίσης σύγχρονα (τσιμεντογωνιές). Είναι βέβαια ο ναός φωτεινός, ωραίος, καθαρός με τις αντιλήψεις των νέων ανθρώπων, αλλά η δική μας γενιά δεν μπορεί να συνηθίσει σ’ αυτόν τον τύπο.

Το ναΰδριο αυτό το περιποιούνται πολύ λόγω και της θέσεως, επειδή δε έχει μεγάλη περιτοιχισμένη αυλή, δενδροφυτεμένη, γίνεται σιγά σιγά ένα ωραίο εξοχικό πάρκο. Το δέντρο της Αγίας Τριάδος που είναι ηλικίας πλέον των 400 ετών, έτυχε και αυτό της
δεούσης περιποιήσεως και η ομορφιά του τοπίου είναι μαγευτική, συμβάλλει δέ και το νερό που τρέχει δίπλα.

 

Βίντεο: Διονύσης Μπόσιακας

Ιστορικά στοιχεία από το www.tovoion.com

Για το www.agiotopia.gr