Ἀκούγεται ἁπλό καί ξεκούραστο “Μένουμε σπίτι” ἀλλά δέν εἶναι στήν πραγματικότητα ἔτσι.
Χρειάζεται πολύς κόπος καί πολύς ἀγώνας γιά νά μείνεις σπίτι 24 ὧρες τό 24ωρο καί νά ἐπικοινωνήσεις μέ τήν οἰκογένειά σου καί νά συμβιώσεις σέ ἕνα χῶρο λίγων τετραγωνικῶν. Καί σκεφτεῖτε ἐπίσης ὅτι ὅλα τά σπίτια δέν εἶναι σπίτια-γήπεδα μέ τεράστια σαλόνια καί διαφορετικά ὑπνοδωμάτια γιά τό κάθε παιδί. Συχνά ἀναγκάζονται δύο ἤ τρία ἄτομα νά χρησιμοποιοῦν τό ἴδιο ὑπνοδωμάτιο. Ὁ καιρός πού θά μείνουμε σπίτι εἶναι ἀπροσδιόριστος χρονικά καί αὐτό ἴσως καί εἶναι ἡ αἰτία τῆς ἀγωνίας μας, τῆς ἀνικανότητός μας νά προβλέψουμε κάτι. Γιατί συνήθως εἶχαμε μάθει νά προβλέπουμε καί νά ὀργανώνουμε τά πάντα. Τώρα ξαφνικά ΝΙΩΣΑΜΕ ὅτι χάσαμε τόν ΕΛΕΓΧΟ ὁποιασδήποτε καταστάσεως.
Ἔχουμε ἄπλετο χρόνο-κάτι πού παλιά κυνηγούσαμε-καί …δέν ξέρουμε τί νά τόν κάνουμε! Τό πρῶτο πού θά πρέπει νά προσέξετε εἶναι νά μήν κάθεστε ΟΛΗ ΜΕΡΑ στίς ΕΙΔΗΣΕΙΣ στήν τηλεόραση. Εἶναι τό μεγαλύτερο κακό πού μπορεῖτε νά κάνετε στόν ἑαυτό σας! Ἐπιλέξτε μία συγκεκριμένη ὥρα ἀνοίξτε τίς εἰδήσεις ἐνημερωθεῖτε καί μετά μέ θέληση κλεῖστε τήν τηλεόραση. Εἰλικρινά δέν βοηθάει κανέναν! Εἰδικά ἄν ἔχετε μικρά παιδιά στό σπίτι.
Ὀργανῶστε τή ζωή μας μέ πρόγραμμα σάν νά σᾶς δόθηκαν ξαφνικά ΔΙΑΚΟΠΕΣ ἀπό τή δουλειά σας κάτι πού ΟΛΟΙ κάποτε μάταια τό ἐπιθυμούσατε. Θυμηθεῖτε πόσα παράπονα κάνατε πού δέν εἴχατε τό χρόνο νά πιεῖτε ἕνα καφέ, νά διαβάσετε ἕνα βιβλίο! Τώρα σίγουρα ὑπάρχει αὐτός ὁ χρόνος καί μάλιστα ἄπλετος!
Ἀφοῦ σίγουρα καθαρίσατε ΟΛΕΣ τά σπίτια μέ κάθε ἐπιμέλεια-ἦταν καί αὐτό ἀναγκαῖο-καιρός νά βρεῖτε λίγο ἀληθινό χρόνο γιά τόν ἑαυτό σας. Νά στρέψετε τό βλέμμα στήν ψυχή καί στήν καρδιά σας καί νά …ἠρεμήσετε. Ἄς σταματήσουν οἱ συγκρούσεις, οἱ τυχοδιωκτικές ὑποθέσεις, τά σενάρια, οἱ ἐπιθέσεις στούς ἄλλους, ἄς σταματήσουν ἐπιτέλους αὐτοί οἱ ΕΓΩΙΣΜΟΙ! Ας βάλουμε ἕνα πρόγραμμα προσευχῆς καθημερινό καί νά τό τηροῦμε! Ἄς μήν ἀφήσουμε τήν ἀπελπισία καί τά ἀρνητικά σενάρια νά μᾶς κατακλύζουν.
Τώρα νιώσαμε τήν ἀδυναμία μας σίγουρα! Νιώσαμε ὅτι εἴμαστε ΟΛΟΙ οἱ ἄνθρωποι εἴτε ἔχουμε χρήματα εἴτε ὄχι στήν ἴδια κατάσταση. Τώρα νιώσαμε τόν πόνο γιατί εἶναι καί δικός μας. Ἄς μήν παραπονιόμαστε. Ἄς μήν κινδυνολογοῦμε. Ἄς σκεφτοῦμε λογικά. Ὅ,τι καί νά γίνει ἕνα εἶναι σίγουρο. Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΥΤΗ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ. Ὄπως τόσα δεινά πέρασε ἡ ἀνθρωπότητά μας. Καί παγκόσμιους πολέμους καί πεῖνα καί ἄλλους λοιμούς καί πανδημίες.
Ἁπλά ἐμεῖς δέν ἔχουμε ζήσει δύσκολες συνθῆκες καί εἴμαστε τόσο καλοζωισμένοι πού δέν ἔχουμε ἀντοχές γιά τό παραμικρό!Γιαυτό καί ὑποφέρουμε τόσο! Καί ὅμως σκεφτεῖτε ὅτι καί ἡ δυνατότητα νά μείνουμε σπίτι εἶναι μιά εὐλογία, τή στιγμή πού ὑπάρχουν συνάνθρωποί μας ἄστεγοι πού δέν ἔχουν σπίτι! Σκεφτεῖτε το μόνο γιά λίγα λεπτά καί ἀρκεῖ γιά νά πεῖτε ἕνα ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ μέσα ἀπό τήν καρδιά σας.
Τό θέμα τώρα τῆς ἐκκλησίας γιά μᾶς τούς ὀρθόδοξους χριστιανούς, τούς πιστούς εἶναι ἕνα ὀδυνηρό ζήτημα. Θά τό ἔλεγα σάν ψυχικό μαρτύριο. Ἀντί νά ἐκνευριζόμαστε, ἀντί νά δημιουργοῦμε ἐριστικές καταστάσεις, μποροῦμε νά ὑπομείνουμε εἰρηνικά μέχρι νά δοῦμε τί θά πεῖ ὁ Θεός;; Μποροῦμε νά προσευχηθοῦμε καί ξέρετε καλά ἄν εἶστε ἀληθινά πιστοί πώς μποροῦμε ΒΟΥΝΑ μέ τήν πίστη μας νά μετακινήσουμε. Τό Εὐαγγέλιο εἶναι γεμάτο παραδείγματα μεγάλων θαυμάτων καί ἀνάστασης νεκρῶν μόνο καί μόνο μέ τήν πίστη αὐτῶν πού πλησιάζαν τόν Χριστό.
Ξέρω πονάει ἡ σιωπή τῆς καμπάνας, τό κλείσιμο τῶν ἐκκλησιῶν, ἡ στέρηση τῆς θείας κοινωνίας ὅμως νά σᾶς ρωτήσω κάτι;; Ὅταν τά εἴχαμε τά ἐκτιμούσαμε;; Πηγαίναμε κάθε Κυριακή στήν ἐκκλησία;; Κοινωνούσαμε;; Ἠ κοινωνούσαμε προετοιμασμένοι κατάλληλα;; Μήπως τό διάστημα αὐτό εἶναι ἕνα διάστημα μετανοίας καί προσευχῆς καί ἐκτίμησης κάποιων “δεδομένων”πραγμάτων;; Γιαυτό δέν πρέπει ποτέ νά θεωροῦμε ΤΙΠΟΤΕ ὡς δεδομένο. Οὔτε τό ὅτι ξυπνᾶμε τό πρωί. Οὔτε τό ὅτι περπατᾶμε, μιλᾶμε, ἀγγίζουμε, χαμογελᾶμε. Οὔτε οἱ φίλοι, οὔτε ἡ οἰκογένεια εἶναι δεδομένοι. Κάθε τι πρέπει νά τό βλέπουμε γιά πρώτη φορά καί νά ζοῦμε τό ΤΩΡΑ του. Τήν ἀξία τῆς ἡμέρας!
Ξέρω ὅτι μπορεῖ νά φαίνονται ὡραία λόγια, ἀλλά πραγματικά κάτι πρέπει νά κάνουμε γιά νά μή βουλιάξουμε στή μοναξιά, στήν ἀπελπισία, στό σκοτάδι. Πολλοί μίλησαν γιά ψυχοφάρμακα. Ὄτι ὁ χρόνος μετά τόν ἰό θά εἶναι περίοδος πού θά μαζεύουμε τά συντρίμμιά μας. ΟΜΩΣ γιατί;; Γιατί νά μή δείξουμε ΕΔΩ καί ΤΩΡΑ τήν ἀληθινή μας πίστη καί τήν ἀγωνιστικότητά μας;; Πολλοί ἀπο μᾶς μπορεῖ κάποτε νά θαύμαζαν τά μαρτύρια τῶν ἁγίων. Νά, μιά καλή εὐκαιρία νά “μαρτυρήσουμε” κι ἐμεῖς μέ τή στέρηση ὅσων ἀγαπᾶμε καί κυρίως τῶν ἀκολουθιῶν καί τῆς Θείας Κοινωνίας. Οἱ πατέρες μιλοῦν καί γιά πνευματική Θεία Κοινωνία μέσῳ τῆς προσευχῆς.
Εἶναι ὁ καταλληλότερος χρόνος πιστέψτε με γιά νά ἀρχίσουμε καί νά καλλιεργήσουμε τή ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ. Καί ἄν ἀγαπᾶμε πραγματικά τίς ἐκκλησιές μας, τόν Θεό, τούς ἁγίους τήν ἐκκλησία μας, ἄς καταλάβουμε ὅτι ΟΛΑ ΑΥΤΑ δέν στέκουν χωρίς ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ἀλλά καταντᾶνε ξερές καί τυπικές παραδόσεις καί δέν ἔχουν ΖΩΟΓΟΝΟ ΔΥΝΑΜΗ. Ἐμεῖς θά δώσουμε ΠΝΟΗ καί ἀξία σέ αὐτό τό διάστημα τῆς ἀναμονῆς. Ἐμεῖς θά βάλουμε τόν ΧΡΙΣΤΟ δυναμικά στή ζωή μας καί θά ἑτοιμαστοῦμε γιά ἐκείνη τήν ὥρα τῆς ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ ὅπου μέ λαχτάρα ἀλλά καί μέ καθαρότητα ψυχῆς καί σώματος θά μετάσχουμε στό ΘΕΙΟ ΠΟΤΗΡΙΟ. Μέχρι τότε-πού θά ἔρθει ἐκείνη ἡ ὥρα-ἄν μᾶς ἀξιώσει ὁ Θεός καί μᾶς δώσει χρόνο μετανοίας, χρόνο ἐπίγειας ζωῆς-ἄς κάνουμε τήν ψυχή μας ΑΓΑΘΗ ΓΗ ἕτοιμη νά ΤΟΝ ΥΠΟΔΕΧΘΕΙ. ΑΜΗΝ!
μοναχή Σωφρονία
Ιερά Μονή Αγίας Τριάδας Ακράτας
πηγή:
Tags:
Απόψεις