Ο Θεός μας δεν είναι τιμωρός. Όταν η Αγία Γραφή αναφέρει ότι ο Θεός παιδεύει όποιον αγαπά, σημαίνει μάλλον ότι τον εκπαιδεύει.
Τά πιό αγαπημένα παιδιά του Θεού είναι οι Άγιοί μας. Οι Άγιοι ήταν ταλαιπωρημένοι, κυνηγημένοι, κατηγορημένοι, συκοφαντημένοι, εξορισμένοι, άρρωστοι, φτωχοί, μόνοι. Δεν τους αγαπούσε ο Θεός; Μα επειδή τους αγαπούσε πολύ γι’ αυτό τους παίδευε – εκπαίδευε. Επέτρεπε στη ζωή τους διάφορες θλίψεις, πικρές δοκιμασίες, μεγάλους πειρασμούς, για να τους κάνει πιό καθαρούς, πιό ταπεινούς, πιό άγιους. Από αγάπη ο θεός μας δοκιμάζει. Όταν οι Άγιοι δεν είχαν πειρασμούς θεωρούσαν ότι τους άφησε ο Θεός.
Ο σύγχρονος άνθρωπος, παιδί της υπερκαταναλώσεως, του ευδαιμονισμού και της καλοπέρασης, νομίζει ότι τον εγκατέλειψε ο Θεός, επειδή δεν περνά τόσο καλά όσο θα ήθελε. Αυτόν τον οποίο παραδέχεται, που τον αποδέχεται, τον μαστιγώνει με την αγάπη του, τον καλλιεργεί, τον δοκιμάζει, τον ωραιοποιεί τελικά με τις στα μέτρα του δοκιμασίες που επιτρέπει. Μέσα από τον πόνο έρχεται υγεία, ισορροπία, αναψυχή και ανάταση. Ξέρει πολύ καλά ο Θεός τι κάνει. Δεν κάνει ποτέ λάθη. Άς τον αφήσουμε λοιπόν να μας παιδεύει και να μας μαστιγώνει. Η μεγαλειώδης και ανυπέρβλητη αγάπη του έχει πολλούς τρόπους που φανερώνεται. Αξίζει, αδελφοί μου, να το προσέξουμε και αυτό.
ΠΗΓΗ
Πηγή: https://ellasnafs.blogspot.com/2020/05/blog-post_885.html