Κάποτε ο π. Ιωήλ Γιαννακόπουλος ταξίδευε σιδηροδρομικώς, σ' ένα επαρχιακό σταθμό άκουσε ότι στον ναό του γειτονικού χωριού συνέβη θαύμα: Μια εικόνα δάκρυσε! Αμέσως όλοι οι επιβάτες άδειασαν το τραίνο και έτρεξαν να δουν το θαύμα. Όλοι, εκτός από τον π.Ιωήλ, που συνέχισε να μελετά κάποιο βιβλίο.
Όταν συγκινημένοι οι επιβάτες επέστρεψαν , εκείνος που καθόταν ακριβώς απέναντί του, δεν κρατήθηκε και αγανακτισμένος από την απάθεια του , είπε:
-Εσύ , παππούλη, φαίνεται ότι δεν πιστεύεις.
-Εγώ πιστεύω, απάντησε εκείνος , και γι' αυτό δεν μου κάνουν εντύπωση τα θαύματα. Εσύ δεν πιστεύεις! Και πήγες να δεις το θαύμα για να πιστέψεις. Έτσι δεν είναι; Για πες μου λοιπόν , τώρα πίστεψες;
Όταν συγκινημένοι οι επιβάτες επέστρεψαν , εκείνος που καθόταν ακριβώς απέναντί του, δεν κρατήθηκε και αγανακτισμένος από την απάθεια του , είπε:
-Εσύ , παππούλη, φαίνεται ότι δεν πιστεύεις.
-Εγώ πιστεύω, απάντησε εκείνος , και γι' αυτό δεν μου κάνουν εντύπωση τα θαύματα. Εσύ δεν πιστεύεις! Και πήγες να δεις το θαύμα για να πιστέψεις. Έτσι δεν είναι; Για πες μου λοιπόν , τώρα πίστεψες;
Tags:
ορθόδοξη πίστη
Αὐτὸ τὸ δημοσίευσα στὸ φ/β ἀπὸ τὸ βιβλίο "Ἀνέκδοτα π. Ἰωὴλ Γιαννακοπούλου" ποὺ ἐξέδωσε ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήπ. Ἐφραὶμ Τριανταφυλλόπουλος