- Για να μη σκληραίνη, ποτέ να μη σκέφτεσαι ότι φταίει ή πόσο φταίει ό άλλος που σε αδικεί, άλλα πόσο φταις εσύ.
Βλέπεις, όταν οι άνθρωποι μαλώνουν μεταξύ τους, όλοι τους λένε ότι έχουν δίκαιο, μόνον που παίρνουν περισσότερο δίκαιο άπ' όσο δικαιούνται, γι' αυτό και διαφωνούν συνέχεια.
Πηγαίνουν στην αστυνομία π.χ., και ό καθένας λέει: με έδειρε ό τάδε - δεν λέει πόσο τον έδειρε αυτός! - και του κάνει μήνυση.
Άν σκεφτόμασταν ότι ό πιο αδικημένος είναι ό Χριστός, θα δεχόμασταν με χαρά την αδικία.
Ένώ ήταν Θεός, κατέβηκε στην γη άπό πολλή αγάπη και κλείσθηκε εννιά μήνες στην κοιλιά της Παναγίας.
Ύστερα, τριάντα χρόνια έζησε αθόρυβα. Άπό δεκαπέντε μέχρι τριάντα χρόνων δούλευε μαραγκός στους Εβραίους. Και τι εργαλεία είχαν τότε; Ξύλινα πριόνια χρησιμοποιούσαν, με κάτι καβίλιες ξύλινες.
Τού έδιναν και κάτι σανίδια... και Του έλεγαν:
Φτιάξε αυτό, φτιάξε εκείνο....
Καί πως να τα πλανίση;
Πλανίζονταν μ' εκείνα τα γύφτικα σίδερα, που χρησιμοποιούσαν τότε για πλάνες;
Ξέρεις τι ζόρικα είναι;
Άντε ύστερα, τρία χρόνια ταλαιπωρία! Ξυπόλυτος να πηγαίνη από έδώ-άπό εκεί, για να κηρύττη!
Θεράπευε αρρώστους, με λάσπη άνοιγε τα μάτια των τυφλών, και αυτοί ζητούσαν πάλι σημεία. Έβγαζε τα δαιμόνια άπό τους δαιμονισμένους, άλλα δυστυχώς οι αχάριστοι άνθρωποι Του έλεγαν πως είχε δαιμόνιο!
Καί ενώ τόσοι είχαν μιλήσει και προφητεύσει γι' Αυτόν, τόσα θαύματα έκανε, και τελικά όνειδισμούς, σταύρωμα.
Για αυτό και οι αδικημένοι είναι τα πιο αγαπημένα παιδιά του Χριστού. Γιατί ώς αδικημένοι έχουν στην καρδιά τους τον αδικημένο Χριστό και άγάλλονται στην εξορία και στην φυλακή σαν να βρίσκωνται στον Παράδεισο, διότι, όπου Χριστός έκεϊ Παράδεισος. -
Μπορεί, Γέροντα, να βρεθή κανείς με φορτίο μεγαλύτερο άπό αυτό που μπορεί να σηκώση;
- Ό Θεός δεν επιτρέπει φορτίο πάνω άπό τις δυνάμεις μας. Οι αδιάκριτοι άνθρωποι φορτώνουν βαρύ φορτίο στους άλλους. Πολλές φορές ό Καλός Θεός αφήνει τους καλούς ανθρώπους στα χέρια των κακών, για να μαζέψουν μισθό ουράνιο.
-Το παράπονο, Γέροντα, έχει σχέση με την αχαριστία;
- Ναί. Μπορεί μάλιστα κάποιος, ένώ τον φροντίζουν για το καλό του, να μην το καταλαβαίνη, να νιώθη αδικημένος και να παραπονηται.
Άν δεν παρακολουθη τον εαυτό του, μπορεί, όταν κάνη ένα σφάλμα και του λένε να προσεχή, να νομίζη ότι τον αδικούν και να φθάνη στην αναίδεια.
Μιά αδελφή λ.χ. βάζει περισσότερο φάρμακο και καίει με το ράντισμα τα φύλλα άπό τις ελιές. Της κάνουν παρατήρηση καί, αντί να συναισθανθή το λάθος της και να πή εύλόγησον, νιώθει αδικημένη και κλαίει.
Μέ αδικούν, λέει. Αν έπεφτε ακρίδα και χαλούσε τα δένδρα, δεν θα μιλούσαν, ένώ τώρα που τα χάλασα εγώ, φωνάζουν. Χριστέ μου, μόνον Έσύ με καταλαβαίνεις, και δώσ' του δάκρυα! Μπορεί να νιώθη και χαρά, γιατί σκέφτεται ότι θα έχη μισθό άπό την αδικία που δέχτηκε και να εύγνωμονη τον Χριστό! Αυτό είναι μιά λανθασμένη κατάσταση, είναι μεγάλη πλάνη.
Πηγή: Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι, Πνευματικός Αγώνας
Ορθόδοξα, Πνευματικά & Ωφέλιμα : Οι αδικημένοι είναι τα πιο αγαπημένα παιδιά του Χριστού (agiatriasskepeimas.blogspot.com)
Πηγή: https://hristospanagia3.blogspot.com/2021/07/blog-post_794.html
Βλέπεις, όταν οι άνθρωποι μαλώνουν μεταξύ τους, όλοι τους λένε ότι έχουν δίκαιο, μόνον που παίρνουν περισσότερο δίκαιο άπ' όσο δικαιούνται, γι' αυτό και διαφωνούν συνέχεια.
Πηγαίνουν στην αστυνομία π.χ., και ό καθένας λέει: με έδειρε ό τάδε - δεν λέει πόσο τον έδειρε αυτός! - και του κάνει μήνυση.
Άν σκεφτόμασταν ότι ό πιο αδικημένος είναι ό Χριστός, θα δεχόμασταν με χαρά την αδικία.
Ένώ ήταν Θεός, κατέβηκε στην γη άπό πολλή αγάπη και κλείσθηκε εννιά μήνες στην κοιλιά της Παναγίας.
Ύστερα, τριάντα χρόνια έζησε αθόρυβα. Άπό δεκαπέντε μέχρι τριάντα χρόνων δούλευε μαραγκός στους Εβραίους. Και τι εργαλεία είχαν τότε; Ξύλινα πριόνια χρησιμοποιούσαν, με κάτι καβίλιες ξύλινες.
Τού έδιναν και κάτι σανίδια... και Του έλεγαν:
Φτιάξε αυτό, φτιάξε εκείνο....
Καί πως να τα πλανίση;
Πλανίζονταν μ' εκείνα τα γύφτικα σίδερα, που χρησιμοποιούσαν τότε για πλάνες;
Ξέρεις τι ζόρικα είναι;
Άντε ύστερα, τρία χρόνια ταλαιπωρία! Ξυπόλυτος να πηγαίνη από έδώ-άπό εκεί, για να κηρύττη!
Θεράπευε αρρώστους, με λάσπη άνοιγε τα μάτια των τυφλών, και αυτοί ζητούσαν πάλι σημεία. Έβγαζε τα δαιμόνια άπό τους δαιμονισμένους, άλλα δυστυχώς οι αχάριστοι άνθρωποι Του έλεγαν πως είχε δαιμόνιο!
Καί ενώ τόσοι είχαν μιλήσει και προφητεύσει γι' Αυτόν, τόσα θαύματα έκανε, και τελικά όνειδισμούς, σταύρωμα.
Για αυτό και οι αδικημένοι είναι τα πιο αγαπημένα παιδιά του Χριστού. Γιατί ώς αδικημένοι έχουν στην καρδιά τους τον αδικημένο Χριστό και άγάλλονται στην εξορία και στην φυλακή σαν να βρίσκωνται στον Παράδεισο, διότι, όπου Χριστός έκεϊ Παράδεισος. -
Μπορεί, Γέροντα, να βρεθή κανείς με φορτίο μεγαλύτερο άπό αυτό που μπορεί να σηκώση;
- Ό Θεός δεν επιτρέπει φορτίο πάνω άπό τις δυνάμεις μας. Οι αδιάκριτοι άνθρωποι φορτώνουν βαρύ φορτίο στους άλλους. Πολλές φορές ό Καλός Θεός αφήνει τους καλούς ανθρώπους στα χέρια των κακών, για να μαζέψουν μισθό ουράνιο.
-Το παράπονο, Γέροντα, έχει σχέση με την αχαριστία;
- Ναί. Μπορεί μάλιστα κάποιος, ένώ τον φροντίζουν για το καλό του, να μην το καταλαβαίνη, να νιώθη αδικημένος και να παραπονηται.
Άν δεν παρακολουθη τον εαυτό του, μπορεί, όταν κάνη ένα σφάλμα και του λένε να προσεχή, να νομίζη ότι τον αδικούν και να φθάνη στην αναίδεια.
Μιά αδελφή λ.χ. βάζει περισσότερο φάρμακο και καίει με το ράντισμα τα φύλλα άπό τις ελιές. Της κάνουν παρατήρηση καί, αντί να συναισθανθή το λάθος της και να πή εύλόγησον, νιώθει αδικημένη και κλαίει.
Μέ αδικούν, λέει. Αν έπεφτε ακρίδα και χαλούσε τα δένδρα, δεν θα μιλούσαν, ένώ τώρα που τα χάλασα εγώ, φωνάζουν. Χριστέ μου, μόνον Έσύ με καταλαβαίνεις, και δώσ' του δάκρυα! Μπορεί να νιώθη και χαρά, γιατί σκέφτεται ότι θα έχη μισθό άπό την αδικία που δέχτηκε και να εύγνωμονη τον Χριστό! Αυτό είναι μιά λανθασμένη κατάσταση, είναι μεγάλη πλάνη.
Πηγή: Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι, Πνευματικός Αγώνας
Ορθόδοξα, Πνευματικά & Ωφέλιμα : Οι αδικημένοι είναι τα πιο αγαπημένα παιδιά του Χριστού (agiatriasskepeimas.blogspot.com)
Πηγή: https://hristospanagia3.blogspot.com/2021/07/blog-post_794.html
Πηγή: https://synaxipalaiochoriou.blogspot.com/