ἀλλὰ καὶ πάλι καὶ πάντα
λαμπερὸν σὲ παρέδιδε ἡ θεία Λειτουργία στὰ χέρια μας
ὁλόφωτο Παιδί,
μὲ ἐπουλωμένες τὶς πληγές σου
νὰ διώχνεις τὰ δικά μας σκότη!
Δεσπότη μου!
Εἴπαμε μὲ ἀφέλεια κοσμικὴ
"Ποτὲ τὴν Κυριακὴ" ἔτσι νὰ μὴ ματαθλιβοῦμε
( νομίσαμε πὼς βλέπουμε κινηματογράφο... )
Ἐσὺ ὅμως εἶχες φύγει κι ὅταν ἤσουν,
ἤσουν καὶ εἶσαι καὶ τώρα ποὺ ἔφυγες
ἑν ἑτέρᾳ μορφῇ...
Πόσα καὶ πόσα πλέον δὲν θὰ σοῦ ψιθυρίζει
ἐξαίσια φωτεινὰ μυστικὰ
ὁ Κύριος τῶν πενήτων
τῶν παρακατιανῶν καὶ ἐξουθενωμένων
τῆς ἀγάπης Του ραβασάκια γλυκά;
Εὐχαριστοῦμε γιὰ τὰ πολλὰ ποὺ δὲν μᾶς στέλνεις
-σὲ ὦτα μὴ ἀκουόντων-
μά, καὶ γιὰ τὰ ἐλάχιστα ἐκεῖνα
πού, μικρὲς σταλαγματιὲς βάμματος μᾶς στάζεις
ὅταν σοῦ παραπονιόμαστε -φορὲς- οἱ μικρόψυχοι!
Ἀρχ. Εφραίμ Τριανταφυλλοπουλος