Πόσο όμορφα λόγια από τον ύμνο της αγάπης του Αποστόλου Παύλου.
Δεν ζητάει η αγάπη, αλλά προσφέρεται. Δεν περιμένει, αλλά τρέχει προς το αγαπημένο πρόσωπο, ακόμα και προς τον εχθρό. Δεν έχει προσδοκίες, συναλλαγές και ιδιοτέλειες.
Στη φράση «Σε αγαπώ» μπαίνει απλά μια τελεία. Αν βάλουμε κόμμα ή «αλλά» σημαίνει ότι θα συνδέσουμε την αγάπη με κάτι το οποίο πρέπει να την τροφοδοτεί για να υπάρχει και όταν σταματήσει η τροφοδοσία θα σταματήσει και η αγάπη. Όταν αρχίζεις να παρακαλάς, να επιθυμείς, να ζητάς απεγνωσμένα, αυτό είναι στοιχείο πνευματικής ανωριμότητας, είναι μια ένδειξη αδυναμίας.
Σημαίνει έλλειψη πληρότητας και εσωτερικό κενό. Και όταν δεν καλυφθείς, αυτή η δίψα που δεν εκπληρώνεται μετατρέπεται σε θυμό, ζήλεια και λύπη. Αρχίζεις δηλαδή να βιώνεις μια κόλαση. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε τίποτα και από κανέναν. Από τη στιγμή που έχουμε έναν Θεό εραστή που μας αγαπά σκανδαλωδώς με τόσα δώρα, ευλογίες και ευεργεσίες δεν χρειαζόμαστε κάτι άλλο.
Όταν παραιτηθούμε από τις προσδοκίες, τότε θα νιώσουμε ελεύθεροι. Δίνε αγάπη και μην σε νοιάζει τίποτα. Η αγάπη του Χριστού αρκεί να καλύψει όλα τα διψασμένα κενά της ψυχής μας.
Η πραγματική, η αληθινή εν Χριστώ αγάπη δεν «πάει» στο κακό. Όταν αρχίζεις να αμφιβάλεις για τον άλλον, όταν σου έρχονται λογισμοί να κοιτάξεις τον κινητό του/της, ή αν σου λέει αλήθεια, τότε σημαίνει ότι ο γάμος δεν έχει γερά θεμέλια. Σαν να φοβάσαι πως με το απαλό αεράκι θα γκρεμιστεί το σπίτι σου, διότι ο μηχανικός δεν έκανε καλή δουλειά και δεν του έχεις εμπιστοσύνη.
Όταν γεννιούνται τέτοιες σκέψεις υπάρχει πρόβλημα, υπάρχει αιμορραγία. Όταν ξεκινούν σκέψεις αμφιβολίας, τότε τα πράγματα δεν πάνε καλά. Κάτι συμβαίνει που θέλει διορθώσεις…Τα μικρά, τα απλά προβλήματα, φανερώνουν πολλές φορές κάτι μεγαλύτερο…
Για αυτό ας μην μας εγκλωβίσει το συναίσθημα ή οι διψασμένες μας επιθυμίες και προσδοκίες, διότι μπορεί να μπούμε σε δύσκολα μονοπάτια που αντί να οδηγήσουν στον Χριστό, να οδηγήσουν στον γκρεμό και τη διάλυση…
π.Σπυρίδων Σκουτής
Πηγή: euxh.gr
Tags:
Θεολογικά