ις’
«Λίγη μελέτη καί πολλή εὐχή. Στήν προσευχή καί στήν λατρεία πρέπει νά συμμετέχουμε μέ ὅλη μας τήν καρδιά».
ιζ’
«Κάποτε μοῦ παρουσιάστηκε ὁ Σατανᾶς καί μοῦ εἶπε: “Ἐγώ εἶμαι ὁ Χριστός, προσκύνα με”. Τοῦ ἀπάντησα: “Ἐγώ τόν Χριστό μου πάντα τόν προσκυνῶ. Καί ἄν ἤσουν ὁ Χριστός, δέν θά μοῦ ζητοῦσες νά σέ προσκυνήσω”».
ιη’
«Οἱ μοναχοί πρέπει ἰδιαιτέρως νά τιμοῦν τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου, γιατί, ὅπως ἡ Παναγία εἰσῆλθε στά Ἅγια τῶν Ἁγίων, καί οἱ μοναχοί εἰσέρχονται μέ τήν κουρά τους στήν ἁγία ζωή τῆς μοναχικῆς πολιτείας».
ιθ’
«Γιά τούς μή προχωρημένους πνευματικά ἡ ἐξωτερική ἀκαταστασία δείχνει τήν ἐσωτερική».
κ’
«Ἄν δέν ὑπάρχη ἀνδρικό φρόνημα δέν ὑπάρχει προκοπή. Ἀνδρισμός εἶναι ὅταν δίνεσαι ὁλόκληρος μέ ἐμπιστοσύνη στόν Θεό. Αὐτός πού ἔχει ἀνδρισμό, ἔχει καί ἀγάπη καί ὁ Θεός τό ὑπολογίζει».
κα’
«Ἄκουσα ὅτι αὐτές τίς μέρες κουνιέται τό καντήλι τῆς Παναγίας στῶν Ἰβήρων. Ἡ Παναγία προσπαθεῖ νά μᾶς ἀφυπνίση γιά νά μετανοήσουμε, ἀλλά οἱ σημερινοί ἄνθρωποι δέν κουνιοῦνται (συνέρχονται), ὅσο κι ἄν κουνιοῦνται τά καντήλια».