Υπάρχουν
πράγματα για τα οποία προσπαθείς να αποφύγεις το σχόλιο, αλλά και
πράγματα που προκαλούν με τον βαθμό της αλαζονείας τους. Ένα τέτοιο
είναι το σχόλιο του Υπουργού Εξωτερικών με αφορμή την συμφωνία των
Πρεσπών.. Είπε ότι αυτή η συμφωνία δείχνει τον τρόπο με τον οποίο
σκέπτεται και αντιμετωπίζει τα πράγματα η παρούσα Κυβέρνηση σε σχέση με
άλλες στο παρελθόν.
Πρόκειται κατ’αρχήν για την ανόητη προσπάθεια αυτοπροβολής, αυτολιβανίσματος, μιάς προσπάθειας συγκρίσεως του τύπου «εμείς και οι άλλοι» όπου κοινός παρονομαστής είναι το ότι εμείς τολμούμε, οι άλλοι δεν τόλμησαν. Βέβαια το κύριο ερώτημα είναι το τι τολμάτε!
Όταν όμως το σκεφθείς λίγο καλύτερα τότε καταλαβαίνεις ότι ο σημερινός Υπουργός των Εξωτερικών έχει δίκαιο. Μόνο που ούτε ο ίδιος κατάλαβε πόσο δίκαιο έχει. Μας σπρώχνει σε μιά σύγκριση του χθές με το σήμερα, του τότε με το τώρα. Μιά σύγκριση όμως που τελικά είναι συντριπτική γι’αυτόν.
Άς ξεκινήσουμε από το χθές, από το τότε. Τότε η Μακεδονία κινδύνευε. Τότε από τη μιά μεριά η τουρκική κατοχή, από την άλλη οι βουλγαροι κομιτατζήδες. Στόχος κοινός. Να ξεριζωθεί η Ελλάδα από την Μακεδονία. Να ξεριζωθεί η Μακεδονία από την Ελλάδα. Να αποκοπεί, με την ίδρυση της βουλγαρικής εξαρχίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Οι κάτοικοι της Μακεδονίας να χάσουν ή να αρνηθούν την ελληνική τους συνείδηση, την ελληνική τους ταυτότητα, αλλιώς έπρεπε να φύγουν ή να δολοφονηθούν.
Σέ αυτές τις δύσκολες ώρες το Οικοκουμενικό Πατριαρχείο τοποθέτησε φωτισμένους και δυνατούς Ιεράρχες που με το έργο και την θυσία τους έγραψαν ο καθένας την δική του ιστορία. Την ίδια στιγμή ένα παλληκάρι από την Αθήνα, με την οικογένεια του και τα παιδιά του και καλά τακτοποιημένος, αισθάνεται στα κατάβαθά του τον κίνδυνο για την Μακεδονία.
Ήταν από τους ανθρώπους εκείνους που ο λόγος των προγόνων του «μητρός τε και πατρός τε και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν η πατρίς...» συγκλόνιζε την ύπαρξη του. Οπότε ο έτερος λόγος «είς οιωνός άριστος αμύνεσθε περί Πάτρης» τον συνεγείρει και τον οδηγεί στην ηρωϊκή απόφαση να αφήσει την Αθήνα, την Οικογένεια του, την βόλεψη του και να φύγει κρυφά για την Μακεδονία.
Καί εκεί πήγε, αγωνίσθηκε και τελικά μαρτύρησε για παραμείνει η Μακεδονία Ελληνική. Το όνομα του, για να βοηθήσω λίγο τη μνήμη του Υπουργού των Εξωτερικών, είναι Παύλος Μελάς.
Αντιλαμβάνομαι βέβαια ότι αυτό το όνομα αποτελεί ένα εφιάλτη για τον κ. Υπουργό, γιατί χωρίς αυτόν η Μακεδονία θα είχε ίσως τελειώσει πολύ νωρίτερα. Εάν δεν υπήρχε λοιπόν αυτός ο άνθρωπος, ίσως δεν υπήρχε και πρόβλημα για τον κ. Υπουργό αφού δεν θα υπήρχε Μακεδονία. Αυτά όμως τότε, χθές.
Σήμερα κάποια άλλα παλληκάρια διόρθωσαν κατ’αρχήν το λαθεμένο ρητό των αρχαίων και το μετέτρεψαν στην σύγχρονη έκφραση του: «Είς οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάρτης». Σήμερα την εποχή του διεθνισμού και του εθνομηδενισμού δεν έχει νόημα η Πατρίδα και όποιος μιλάει για Πατρίδα είναι ανόητος, είναι ακραίος, είναι φασίστας, είναι σωβινιστής.
Αυτό που έχει σημασια είναι η πάρτη μας. Η παραμονή μας στην εξουσία. Αυτός είναι ο άριστος οιωνός. Έτσι κάποια άλλα παλληκάρια, αυτό που απεσόβησε ο Παύλος Μελάς με την θυσία του, το παρέδωσαν σήμερα αμαχητί. Παρέδωσαν την Μακεδονία σε εκείνους που δεν τους ανήκει, γιατί αυτό εξυπηρετεί την πάρτη τους.
Παρέδωσαν ένα όνομα, δηλαδή την ψυχή αυτού του λαού, το στελέχωσαν με μιά ανύπαρκτη ιστορικά εθνότητα και με μιά ανύπαρκτη γλώσσα, σε πείσμα των ιστορικών και των αρχαιολόγων, για να θεμελιώσουν έτσι γερά τον αλυτρωτισμό των γειτόνων μας.
Καί το χάρηκαν με την ψυχή τους, χάρηκαν αυτή την εκχώρηση και το γλέντησαν στον τόπο που από μόνοι τους το βάπτισαν «Μακεδονία». Είναι άδικο, είναι προδοσία και έγινε πράξη.
Οι μόνοι που χάρηκαν είναι οι Έμποροι των Εθνών και οι δικοί μας άρχοντες γιατί συνεργάστηκαν μαζί τους και καταγράφηκαν στην λίστα τους. Στην θλιβερή λίστα των Εμπόρων των Εθνών. Αυτό είναι η σύγχρονη πολιτική αντίληψη.
Αυτό είναι το σήμερα για το οποίο καυχάται ο Υπουργός των Εξωτερικών, που πήγε φορώντας και το ψάθινο καπελάκι για να μην τον κάψει ο ήλιος της δικαιοσύνης. Διαφωνείς μαζί τους; Είσαι ακραίος, είσαι ακροδεξιός.
Ακραίος και ακροδεξιός λοιπόν ο Ελύτης, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Ιων Δραγούμης, το 86% του Ελληνικού λαού; Εάν αυτό είναι αλήθεια, εάν έσπρωξαν την πλειοψηφία του Λαού να γίνουν ακραίοι, τότε ή είναι αποτυχημένοι ή αυτοί από μόνοι τους έμειναν στην άκρη. Στην άκρη της προδοσίας και όχι της φιλοπατρίας.
Εάν ονομάζω αυτή τη συμφωνία προδοτική είναι γιατί δίνει το δικαίωμα στους κατακτητές να επικυρώσουν την κατάκτηση τους με δημοψήφισμα, γεγονός το οποίο στερούν από το δικό μας τον λαό.
Ο αριστεροχουντισμός του Μίκη Θεοδωράκη σε όλο το φρικτό μεγαλείο του. Φίμωσαν το λαό εν μέσω δημοκρατίας. Μιά κλίκα ανθρώπων μπορεί να έχει λόγο, αλλά όχι ο λαός. Τους φτάνουν τα συγχαρητήρια των Εμπόρων των λαών δεν τους χρειάζεται ο λαός. Αυτοί είναι το κράτος.
Καί η κατάπτωση συνεχίζεται. Επιχειρούν να παραπλανήσουν το λαό με μερικές λίστες καλλιτεχνών κλπ. προκειμένου να στηρίξουν το ανοσιούργημα τους. Αλλά ο ένας μετά τον άλλο από τους δήθεν υπογράψαντες δηλώνει άγνοια ή άνακαλεί την υπογραφή του! Αναφέρει το κρατικό ραδιόφωνο μιά άλλη λίστα ξένων, αλλά αποσιωπούν τις λίστες των επιστημόνων Ελλήνων και ξένων που παλαιότερα απευθύνθηκαν στον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών στηρίζοντας την Ελληνικότητα της Μακεδονίας ή τις ομάδες των νομικών που εξηγούν την αντισυνταγματικότητα της «συμφωνίας» των Πρεσπών. Εάν χρειάζονται στήριξη τότε δεν υπάρχει καλύτερη στήριξη από αυτή που παρέχει ένα δημοψήφισμα. Άς το τολμήσουν.
Τά πράγματα είναι πλέον πολύ καθαρά. Τότε το φρόνημα ήταν ηρωϊκό και οδήγησε στην θυσία. Τώρα, σήμερα είναι ενδοτικό και οδηγεί στην προδοσία. Ξέρουμε πολύ καλά ότι και άλλες πολιτικές δυνάμεις στο παρελθόν συμφώνησαν στην σύνθετη ονομασία που να περιέχει τη λέξη Μακεδονία.
Δέν μας εξαπατούν οι σημερινές καιροσκοπικές δηλώσεις κανενός. Απλά εκείνοι τελικά ΔΕΝ τόλμησαν! Εσείς κ. Υπουργέ, τολμήσατε!
πηγή
Πρόκειται κατ’αρχήν για την ανόητη προσπάθεια αυτοπροβολής, αυτολιβανίσματος, μιάς προσπάθειας συγκρίσεως του τύπου «εμείς και οι άλλοι» όπου κοινός παρονομαστής είναι το ότι εμείς τολμούμε, οι άλλοι δεν τόλμησαν. Βέβαια το κύριο ερώτημα είναι το τι τολμάτε!
Όταν όμως το σκεφθείς λίγο καλύτερα τότε καταλαβαίνεις ότι ο σημερινός Υπουργός των Εξωτερικών έχει δίκαιο. Μόνο που ούτε ο ίδιος κατάλαβε πόσο δίκαιο έχει. Μας σπρώχνει σε μιά σύγκριση του χθές με το σήμερα, του τότε με το τώρα. Μιά σύγκριση όμως που τελικά είναι συντριπτική γι’αυτόν.
Άς ξεκινήσουμε από το χθές, από το τότε. Τότε η Μακεδονία κινδύνευε. Τότε από τη μιά μεριά η τουρκική κατοχή, από την άλλη οι βουλγαροι κομιτατζήδες. Στόχος κοινός. Να ξεριζωθεί η Ελλάδα από την Μακεδονία. Να ξεριζωθεί η Μακεδονία από την Ελλάδα. Να αποκοπεί, με την ίδρυση της βουλγαρικής εξαρχίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Οι κάτοικοι της Μακεδονίας να χάσουν ή να αρνηθούν την ελληνική τους συνείδηση, την ελληνική τους ταυτότητα, αλλιώς έπρεπε να φύγουν ή να δολοφονηθούν.
Σέ αυτές τις δύσκολες ώρες το Οικοκουμενικό Πατριαρχείο τοποθέτησε φωτισμένους και δυνατούς Ιεράρχες που με το έργο και την θυσία τους έγραψαν ο καθένας την δική του ιστορία. Την ίδια στιγμή ένα παλληκάρι από την Αθήνα, με την οικογένεια του και τα παιδιά του και καλά τακτοποιημένος, αισθάνεται στα κατάβαθά του τον κίνδυνο για την Μακεδονία.
Ήταν από τους ανθρώπους εκείνους που ο λόγος των προγόνων του «μητρός τε και πατρός τε και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν η πατρίς...» συγκλόνιζε την ύπαρξη του. Οπότε ο έτερος λόγος «είς οιωνός άριστος αμύνεσθε περί Πάτρης» τον συνεγείρει και τον οδηγεί στην ηρωϊκή απόφαση να αφήσει την Αθήνα, την Οικογένεια του, την βόλεψη του και να φύγει κρυφά για την Μακεδονία.
Καί εκεί πήγε, αγωνίσθηκε και τελικά μαρτύρησε για παραμείνει η Μακεδονία Ελληνική. Το όνομα του, για να βοηθήσω λίγο τη μνήμη του Υπουργού των Εξωτερικών, είναι Παύλος Μελάς.
Αντιλαμβάνομαι βέβαια ότι αυτό το όνομα αποτελεί ένα εφιάλτη για τον κ. Υπουργό, γιατί χωρίς αυτόν η Μακεδονία θα είχε ίσως τελειώσει πολύ νωρίτερα. Εάν δεν υπήρχε λοιπόν αυτός ο άνθρωπος, ίσως δεν υπήρχε και πρόβλημα για τον κ. Υπουργό αφού δεν θα υπήρχε Μακεδονία. Αυτά όμως τότε, χθές.
Σήμερα κάποια άλλα παλληκάρια διόρθωσαν κατ’αρχήν το λαθεμένο ρητό των αρχαίων και το μετέτρεψαν στην σύγχρονη έκφραση του: «Είς οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάρτης». Σήμερα την εποχή του διεθνισμού και του εθνομηδενισμού δεν έχει νόημα η Πατρίδα και όποιος μιλάει για Πατρίδα είναι ανόητος, είναι ακραίος, είναι φασίστας, είναι σωβινιστής.
Αυτό που έχει σημασια είναι η πάρτη μας. Η παραμονή μας στην εξουσία. Αυτός είναι ο άριστος οιωνός. Έτσι κάποια άλλα παλληκάρια, αυτό που απεσόβησε ο Παύλος Μελάς με την θυσία του, το παρέδωσαν σήμερα αμαχητί. Παρέδωσαν την Μακεδονία σε εκείνους που δεν τους ανήκει, γιατί αυτό εξυπηρετεί την πάρτη τους.
Παρέδωσαν ένα όνομα, δηλαδή την ψυχή αυτού του λαού, το στελέχωσαν με μιά ανύπαρκτη ιστορικά εθνότητα και με μιά ανύπαρκτη γλώσσα, σε πείσμα των ιστορικών και των αρχαιολόγων, για να θεμελιώσουν έτσι γερά τον αλυτρωτισμό των γειτόνων μας.
Καί το χάρηκαν με την ψυχή τους, χάρηκαν αυτή την εκχώρηση και το γλέντησαν στον τόπο που από μόνοι τους το βάπτισαν «Μακεδονία». Είναι άδικο, είναι προδοσία και έγινε πράξη.
Οι μόνοι που χάρηκαν είναι οι Έμποροι των Εθνών και οι δικοί μας άρχοντες γιατί συνεργάστηκαν μαζί τους και καταγράφηκαν στην λίστα τους. Στην θλιβερή λίστα των Εμπόρων των Εθνών. Αυτό είναι η σύγχρονη πολιτική αντίληψη.
Αυτό είναι το σήμερα για το οποίο καυχάται ο Υπουργός των Εξωτερικών, που πήγε φορώντας και το ψάθινο καπελάκι για να μην τον κάψει ο ήλιος της δικαιοσύνης. Διαφωνείς μαζί τους; Είσαι ακραίος, είσαι ακροδεξιός.
Ακραίος και ακροδεξιός λοιπόν ο Ελύτης, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Ιων Δραγούμης, το 86% του Ελληνικού λαού; Εάν αυτό είναι αλήθεια, εάν έσπρωξαν την πλειοψηφία του Λαού να γίνουν ακραίοι, τότε ή είναι αποτυχημένοι ή αυτοί από μόνοι τους έμειναν στην άκρη. Στην άκρη της προδοσίας και όχι της φιλοπατρίας.
Εάν ονομάζω αυτή τη συμφωνία προδοτική είναι γιατί δίνει το δικαίωμα στους κατακτητές να επικυρώσουν την κατάκτηση τους με δημοψήφισμα, γεγονός το οποίο στερούν από το δικό μας τον λαό.
Ο αριστεροχουντισμός του Μίκη Θεοδωράκη σε όλο το φρικτό μεγαλείο του. Φίμωσαν το λαό εν μέσω δημοκρατίας. Μιά κλίκα ανθρώπων μπορεί να έχει λόγο, αλλά όχι ο λαός. Τους φτάνουν τα συγχαρητήρια των Εμπόρων των λαών δεν τους χρειάζεται ο λαός. Αυτοί είναι το κράτος.
Καί η κατάπτωση συνεχίζεται. Επιχειρούν να παραπλανήσουν το λαό με μερικές λίστες καλλιτεχνών κλπ. προκειμένου να στηρίξουν το ανοσιούργημα τους. Αλλά ο ένας μετά τον άλλο από τους δήθεν υπογράψαντες δηλώνει άγνοια ή άνακαλεί την υπογραφή του! Αναφέρει το κρατικό ραδιόφωνο μιά άλλη λίστα ξένων, αλλά αποσιωπούν τις λίστες των επιστημόνων Ελλήνων και ξένων που παλαιότερα απευθύνθηκαν στον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών στηρίζοντας την Ελληνικότητα της Μακεδονίας ή τις ομάδες των νομικών που εξηγούν την αντισυνταγματικότητα της «συμφωνίας» των Πρεσπών. Εάν χρειάζονται στήριξη τότε δεν υπάρχει καλύτερη στήριξη από αυτή που παρέχει ένα δημοψήφισμα. Άς το τολμήσουν.
Τά πράγματα είναι πλέον πολύ καθαρά. Τότε το φρόνημα ήταν ηρωϊκό και οδήγησε στην θυσία. Τώρα, σήμερα είναι ενδοτικό και οδηγεί στην προδοσία. Ξέρουμε πολύ καλά ότι και άλλες πολιτικές δυνάμεις στο παρελθόν συμφώνησαν στην σύνθετη ονομασία που να περιέχει τη λέξη Μακεδονία.
Δέν μας εξαπατούν οι σημερινές καιροσκοπικές δηλώσεις κανενός. Απλά εκείνοι τελικά ΔΕΝ τόλμησαν! Εσείς κ. Υπουργέ, τολμήσατε!
πηγή