Ο μάρτυρας αποκεφαλίστηκε στις 23 Μαΐου 1996.
Ο ομολογητικός λόγος του μεγάλου αποστόλου Παύλου «εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι ει μή εν τώ σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού» (Γαλ. στ΄ 14) βρήκε πάντοτε εφαρμογή στη ζωή όλων των αληθινών χριστιανών. Μέγας λοιπόν ομολογητής του Σταυρού ο Παύλος. Δεν κάμπτεται ούτε λυγίζει μπροστά στους «εχθρούς του Σταυρού του Κυρίου». Τους γνωρίζει πολύ καλά. Και ξέρει την αιτία: ο Σταυρός είναι « Ιουδαίοις μέν σκάνδαλον, Έλλησι δε μωρίαν». Για μεν τους Ιουδαίους ήταν «επικατάρατος πάς ο κρεμάμενος επί ξύλου». Δεν ήταν γι’ αυτούς δυνατό ο Μεσσίας Χριστός να έχει θάνατο κακούργου. Αλλά κι οι «έλληνες» (=οι ειδωλολάτρες) δεν μπορούσαν να κατανοήσουν με την ανθρώπινη σοφία τους το θάνατο ενός απεσταλμένου του Θεού.Τούτο το ακατανόητο σκάνδαλο του Σταυρού οι ειδωλολάτρες ήταν έτοιμοι να το γελοιοποιήσουν.Το
αντισταυρικό μίσος
αποτελεί πάντοτε γνώρισμα των εχθρών του Χριστού και της Εκκλησίας. Στην εποχή μας ξανάρχισε σφοδρός – και από πολλά μέτωπα – αντισταυρικός διωγμός και από «χριστιανικά» κράτη και από αλλόθρησκους, προπάντων μουσουλμάνους. Οι μεν άθεοι και εκκλησιομάχοι της Ευρώπης, απαιτούν την αφαίρεση του Σταυρού από σχολεία και δικαστήρια και κοινοβούλια, οι δε μουσουλμάνοι με μίσος προφέρουν τη λέξη «σταυροφόρος».Στις μέρες μας γίνεται πολύς λόγος για τον Ρώσο νεομάρτυρα
Ευγένιο Ροντιόνωφ
. Ένα δεκαοχτάχρονο παλικάρι του οποίου οι μουσουλμάνοι κόψανε το κεφάλι, γιατί αρνήθηκε να βγάλει το Σταυρό που φορούσε στο λαιμό και να γίνει μουσουλμάνους. Ο Ευγένιος έγινε ο μεγαλομάρτυρας των ημερών μας, για το μαρτύριο του οποίου μιλάει σήμερα όλη η Ρωσία και που το διαδίκτυο έχει πολλά να διηγηθεί. Ήδη κυκλοφορούν άγιες εικόνες του, η δε Ρωσική Εκκλησία ετοιμάζει να τον ανακηρύξει και επίσημα «Άγιο».Ο Ευγένιος Ροντιόνωφ γεννήθηκε το
1977
στο χωριό
Κουρίλοβο
κοντά στη Μόσχα. Ήταν το μοναδικό παιδί της οικογένειας και βαπτίσθηκε χριστιανός στην παιδική του ηλικία. Στα δώδεκα χρόνια του, το 1989, η γιαγιά του τον πήγε για να εξομολογηθεί για πρώτη φορά και να κοινωνήσει των Αχράντων Μυστηρίων. Ακόμα και όταν η μητέρα του Λιουμπόβ, που σημαίνει Αγάπη, του έλεγε να βγάζει κάποτε το Σταυρό, για να μην τον ειρωνεύονται οι συμμαθητές του, δεν απαντούσε, αλλά και δεν υπάκουε σε τούτη τη συμβουλή.
Ο Σταυρός ήταν ό,τι πιο πολύτιμο στη ζωή του Ε
υγένιου. Ποτέ δεν τον έβγαλε απ’ τη μέρα της Βάπτισής του.
Κι ήρθε η στιγμή της ομολογίας του Σταυρού και φυσικά και του Εσταυρωμένου Ιησού. Μετά τη στρατιωτική του εκπαίδευση, αρχές του 1996 τοποθετήθηκε στα συνοριακά φυλάκια της Τσετσενίας. Τον Φεβρουάριο αιχμαλωτίζεται και παραμένει για εκατό περίπου μέρες αιχμάλωτος. Οι μουσουλμάνοι Τσετσένοι τον έχουν στα χέρια τους.
πηγή: xfd.gr
Πηγή: Σημεία Καιρών