Καθηγουμένου Ἱεροῦ Κοινοβίου Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου
Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π.Χρυσοστόμου πρός τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Κερκύρας, Παξῶν καί Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριον
Σεβασμιώτατε, ἐξαιτούμεθα τάς σεπτάς εὐχάς Ὑμῶν, προσφωνοῦντες Ὑμᾶς διά τοῦ κοσμοχαρμοσύνου Χαιρετισμοῦ «Χριστός ἀνέστη!».
Μέ χαρά καί ἀγαλλίαση χαράσσουμε αὐτές τίς γραμμές ἀπευθυνόμενοι πρός τό σεπτό πρόσωπό Σας. Δεχθεῖτε, παρακαλοῦμε, τόν σεβασμό, τήν ἀγάπη, τήν ἐκτίμηση, τήν στήριξη, τήν συμπαράσταση, τήν εὐγνωμοσύνη μας γιά τό γεγονός ὅτι ὑπήρξατε ἕνας ἐκ τῶν ἐλαχίστων ἀρχιερέων οἵτινες ἀντέταξαν στερρῶς τά στήθη τους ἐναντίον τῆς ἀντιχρίστου κυβερνητικῆς λαίλαπας εἰς βάρος τῆς Ἐκκλησίας. Δέν ἀναφερόμαστε κάν στήν ἱεροκανονικῶς ὀρθή στάση Σας ὡς πρός τήν μή ἀναγνώριση τοῦ «κακοκεφάλου» τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, στάση πού μᾶς βρίσκει ἐπίσης ἀπολύτως συμφώνους.
Ναί, Σεβασμιώτατε, πλέον δέν χωράει οὐδεμία ἀμφιβολία ὅτι ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν ἡμῶν ἐκτυλίσσεται ἕνα σχέδιο καταδυνάστευσης τῶν συνταγματικῶς κατοχυρωμένων ἐλευθεριῶν τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά καί εἰδικότερα, ἕνας ὁλοένα ἐντεινόμενος διωγμός εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἡ Ἐκκλησία ὑπῆρξε (καί ἐξακολουθεῖ νά εἶναι) ὁ ἀποδιοπομπαῖος τράγος τῆς παρούσας σκηνοθετημένης καταστάσεως, μέ τήν πρόφαση τῆς δῆθεν πανδημίας τοῦ κορονοϊοῦ, ἐνῶ στήν πραγματικότητα πρόκειται γιά μιά γρίππη μέ συνήθη θνησιμότητα, ὡς διακηρύττουν ἔγκριτοι ἐπιστήμονες διεθνοῦς κύρους...
Τό Πρόσωπον τοῦ Θεανθρώπου ποινικοποιεῖται. Τό Σῶμα καί τό Αἷμα Του προσβάλλονται δημοσίως, ἀκόμη καί ἀπό κρατικούς λειτουργούς, ὡσάν νά εὑρισκόμεθα εἰς τήν κομμουνιστικήν Ρωσσίαν, ὀλίγον μετά τήν μπολσεβικικήν ἐπανάστασιν. Λειτουργοί τοῦ Ὑψίστου, ἀνεξαρτήτως ἱερατικοῦ βαθμοῦ, ἀλλά καί ἁπλοί πιστοί σύρονται «εἰς βασιλεῖς καί ἡγεμόνας». Τό σκότος θριαμβεύει εἰς βάρος τοῦ Φωτός, ὁ Χριστός ξανασταυρώνεται. Ὁ Καῖσαρ διατάσσει, ἡ ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας συμβιβάζεται, ὁ Ἰησοῦς καταδικάζεται, οἱ Μαθηταί διασκορπίζονται καί συνέρχονται «τῶν θυρῶν κεκλεισμένων διά τόν φόβον τῶν Ἰουδαίων». Οἴμοι, ποῦ καταντήσαμε...
Ὀφείλουμε νά ὁμολογήσουμε πώς δέν εἶναι μόνον ἡ Ἐκκλησία πού διώκεται· πλανᾶται μία ἀπειλή εἰς βάρος ὅλων τῶν λαῶν παγκοσμίως. Τό ἀνθρώπινο πρόσωπο, ἡ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, εὐτελίζεται, παρακολουθεῖται, καταδυναστεύεται μέ πλῆθος περιορισμῶν τῆς ἐλευθερίας του. Τό σπίτι, ἡ οἰκογενειακή ἑστία, μετετράπη σέ ἀκούσια φυλακή. Οἱ ἀνθρώπινες σχέσεις ἀλλοτριώνονται. Φόβος, τρόμος καί ἀγωνία θανάτου παντοῦ. Καί ὅλα αὐτά τήν ὥρα πού οἱ ἰσλαμιστές λαθροεισβολεῖς εἰσέρχονται ἀνενόχλητοι καί ἐγκαθίστανται μέ τίς εὐλογίες τοῦ Καίσαρα στόν τόπο μας...
Ἀλλά «πάντα δὲ ταῦτα ἀρχὴ ὠδίνων». Φρονοῦμε πώς ὅσα συνέβησαν ἕως τώρα ἀποτελοῦν τό πρῶτο δοκιμαστικό «κύμα», εἶναι μιά σφυγμομέτρηση τῶν ἀντιδράσεων, σέ τοπικό ἀλλά καί σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο, ἐκ μέρους ἐκείνων πού ἐπιθυμοῦν νά καθορίσουν τίς τύχες τῶν λαῶν. Ἤδη μᾶς προϊδεάζουν γιά τούς ἑπόμενους πειρασμούς, ὅπως τόν ὑποχρεωτικό ἐμβολιασμό (ἤδη νομοθετημένο στή χώρα μας, κατά «σύμπτωση» πρίν τήν ἐμφάνιση τῆς ἴωσης), τήν ἀσφυκτική ἐπιτήρηση ὅλων τῶν πολιτῶν, τήν ἐμφύτευση τσίπ στό ἀνθρώπινο σῶμα (προάγγελος τοῦ χαράγματος τοῦ ἀντιχρίστου;). Πάντοτε βεβαίως τόν τελευταῖο λόγο ἔχει Κύριος ὁ Θεός, ὁ Ὁποῖος διασκεδάζει βουλὰς ἐθνῶν, ἀθετεῖ δὲ λογισμοὺς λαῶν καὶ ἀθετεῖ βουλὰς ἀρχόντων. Σέ κάθε περίπτωση καλούμεθα νά περιζώσουμε τίς ὀσφύες μας, νά ἑτοιμαζόμεθα ἀνδρείως γιά τά ἐπερχόμενα δεινά καί νά μεριμνοῦμε καί γιά τούς ἐλαχίστους ἐν Χριστῷ ἀδελφούς μας.
Εὐχόμεθα ταπεινά ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, διά πρεσβειῶν τῆς Παναχράντου Μητρός Αὐτοῦ Παναγίας τῆς «Μικρασιάτισσας» καί τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν Σπυρίδωνος, Ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος τοῦ θαυματουργοῦ, τοῦ καί προστάτου τῆς νήσου Κερκύρας, Νεκταρίου, ἐπισκόπου Πενταπόλεως τοῦ θαυματουργοῦ, καί Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, νά Σᾶς ἐνισχύει καί νά Σᾶς κρατύνει στήν ὁμολογία τῆς Ἀληθείας, ἤτοι τοῦ ἁγίου Ὀνόματός Του, καθώς ἤδη διαφαίνεται ὅτι τοῦτον τόν Σταυρόν δέν εἶναι πολλοί ἐκεῖνοι πού εἶναι πρόθυμοι νά τόν σηκώσουν.
Εὐχηθεῖτε, Σεβασμιώτατε, κοντά Σας νά εὑρισκόμεθα καί ἐμεῖς ἄξιοι τῆς ὁμολογίας αὐτῆς· «ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται».
Μέσα ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μας Σᾶς συγχαίρουμε καί πάλι γιά τήν σθεναρή ὑπεράσπιση τῆς Ἀληθείας καί συντασσόμαστε μαζί Σας στόν ἱερό τοῦτο ἀγῶνα.
Ἀληθῶς ἀνέστη ὁ Κύριος!
Σύμπασα ἡ μοναστική ἡμῶν ἀδελφότης ἀσπαζόμεθα τήν ἁγία δεξιά Σας,
Ὁ Καθηγούμενος
Ἀρχιμανδρίτης Χρυσόστομος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Μέ χαρά καί ἀγαλλίαση χαράσσουμε αὐτές τίς γραμμές ἀπευθυνόμενοι πρός τό σεπτό πρόσωπό Σας. Δεχθεῖτε, παρακαλοῦμε, τόν σεβασμό, τήν ἀγάπη, τήν ἐκτίμηση, τήν στήριξη, τήν συμπαράσταση, τήν εὐγνωμοσύνη μας γιά τό γεγονός ὅτι ὑπήρξατε ἕνας ἐκ τῶν ἐλαχίστων ἀρχιερέων οἵτινες ἀντέταξαν στερρῶς τά στήθη τους ἐναντίον τῆς ἀντιχρίστου κυβερνητικῆς λαίλαπας εἰς βάρος τῆς Ἐκκλησίας. Δέν ἀναφερόμαστε κάν στήν ἱεροκανονικῶς ὀρθή στάση Σας ὡς πρός τήν μή ἀναγνώριση τοῦ «κακοκεφάλου» τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, στάση πού μᾶς βρίσκει ἐπίσης ἀπολύτως συμφώνους.
Ναί, Σεβασμιώτατε, πλέον δέν χωράει οὐδεμία ἀμφιβολία ὅτι ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν ἡμῶν ἐκτυλίσσεται ἕνα σχέδιο καταδυνάστευσης τῶν συνταγματικῶς κατοχυρωμένων ἐλευθεριῶν τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά καί εἰδικότερα, ἕνας ὁλοένα ἐντεινόμενος διωγμός εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἡ Ἐκκλησία ὑπῆρξε (καί ἐξακολουθεῖ νά εἶναι) ὁ ἀποδιοπομπαῖος τράγος τῆς παρούσας σκηνοθετημένης καταστάσεως, μέ τήν πρόφαση τῆς δῆθεν πανδημίας τοῦ κορονοϊοῦ, ἐνῶ στήν πραγματικότητα πρόκειται γιά μιά γρίππη μέ συνήθη θνησιμότητα, ὡς διακηρύττουν ἔγκριτοι ἐπιστήμονες διεθνοῦς κύρους...
Τό Πρόσωπον τοῦ Θεανθρώπου ποινικοποιεῖται. Τό Σῶμα καί τό Αἷμα Του προσβάλλονται δημοσίως, ἀκόμη καί ἀπό κρατικούς λειτουργούς, ὡσάν νά εὑρισκόμεθα εἰς τήν κομμουνιστικήν Ρωσσίαν, ὀλίγον μετά τήν μπολσεβικικήν ἐπανάστασιν. Λειτουργοί τοῦ Ὑψίστου, ἀνεξαρτήτως ἱερατικοῦ βαθμοῦ, ἀλλά καί ἁπλοί πιστοί σύρονται «εἰς βασιλεῖς καί ἡγεμόνας». Τό σκότος θριαμβεύει εἰς βάρος τοῦ Φωτός, ὁ Χριστός ξανασταυρώνεται. Ὁ Καῖσαρ διατάσσει, ἡ ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας συμβιβάζεται, ὁ Ἰησοῦς καταδικάζεται, οἱ Μαθηταί διασκορπίζονται καί συνέρχονται «τῶν θυρῶν κεκλεισμένων διά τόν φόβον τῶν Ἰουδαίων». Οἴμοι, ποῦ καταντήσαμε...
Ὀφείλουμε νά ὁμολογήσουμε πώς δέν εἶναι μόνον ἡ Ἐκκλησία πού διώκεται· πλανᾶται μία ἀπειλή εἰς βάρος ὅλων τῶν λαῶν παγκοσμίως. Τό ἀνθρώπινο πρόσωπο, ἡ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, εὐτελίζεται, παρακολουθεῖται, καταδυναστεύεται μέ πλῆθος περιορισμῶν τῆς ἐλευθερίας του. Τό σπίτι, ἡ οἰκογενειακή ἑστία, μετετράπη σέ ἀκούσια φυλακή. Οἱ ἀνθρώπινες σχέσεις ἀλλοτριώνονται. Φόβος, τρόμος καί ἀγωνία θανάτου παντοῦ. Καί ὅλα αὐτά τήν ὥρα πού οἱ ἰσλαμιστές λαθροεισβολεῖς εἰσέρχονται ἀνενόχλητοι καί ἐγκαθίστανται μέ τίς εὐλογίες τοῦ Καίσαρα στόν τόπο μας...
Ἀλλά «πάντα δὲ ταῦτα ἀρχὴ ὠδίνων». Φρονοῦμε πώς ὅσα συνέβησαν ἕως τώρα ἀποτελοῦν τό πρῶτο δοκιμαστικό «κύμα», εἶναι μιά σφυγμομέτρηση τῶν ἀντιδράσεων, σέ τοπικό ἀλλά καί σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο, ἐκ μέρους ἐκείνων πού ἐπιθυμοῦν νά καθορίσουν τίς τύχες τῶν λαῶν. Ἤδη μᾶς προϊδεάζουν γιά τούς ἑπόμενους πειρασμούς, ὅπως τόν ὑποχρεωτικό ἐμβολιασμό (ἤδη νομοθετημένο στή χώρα μας, κατά «σύμπτωση» πρίν τήν ἐμφάνιση τῆς ἴωσης), τήν ἀσφυκτική ἐπιτήρηση ὅλων τῶν πολιτῶν, τήν ἐμφύτευση τσίπ στό ἀνθρώπινο σῶμα (προάγγελος τοῦ χαράγματος τοῦ ἀντιχρίστου;). Πάντοτε βεβαίως τόν τελευταῖο λόγο ἔχει Κύριος ὁ Θεός, ὁ Ὁποῖος διασκεδάζει βουλὰς ἐθνῶν, ἀθετεῖ δὲ λογισμοὺς λαῶν καὶ ἀθετεῖ βουλὰς ἀρχόντων. Σέ κάθε περίπτωση καλούμεθα νά περιζώσουμε τίς ὀσφύες μας, νά ἑτοιμαζόμεθα ἀνδρείως γιά τά ἐπερχόμενα δεινά καί νά μεριμνοῦμε καί γιά τούς ἐλαχίστους ἐν Χριστῷ ἀδελφούς μας.
Εὐχόμεθα ταπεινά ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, διά πρεσβειῶν τῆς Παναχράντου Μητρός Αὐτοῦ Παναγίας τῆς «Μικρασιάτισσας» καί τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν Σπυρίδωνος, Ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος τοῦ θαυματουργοῦ, τοῦ καί προστάτου τῆς νήσου Κερκύρας, Νεκταρίου, ἐπισκόπου Πενταπόλεως τοῦ θαυματουργοῦ, καί Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, νά Σᾶς ἐνισχύει καί νά Σᾶς κρατύνει στήν ὁμολογία τῆς Ἀληθείας, ἤτοι τοῦ ἁγίου Ὀνόματός Του, καθώς ἤδη διαφαίνεται ὅτι τοῦτον τόν Σταυρόν δέν εἶναι πολλοί ἐκεῖνοι πού εἶναι πρόθυμοι νά τόν σηκώσουν.
Εὐχηθεῖτε, Σεβασμιώτατε, κοντά Σας νά εὑρισκόμεθα καί ἐμεῖς ἄξιοι τῆς ὁμολογίας αὐτῆς· «ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται».
Μέσα ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μας Σᾶς συγχαίρουμε καί πάλι γιά τήν σθεναρή ὑπεράσπιση τῆς Ἀληθείας καί συντασσόμαστε μαζί Σας στόν ἱερό τοῦτο ἀγῶνα.
Ἀληθῶς ἀνέστη ὁ Κύριος!
Σύμπασα ἡ μοναστική ἡμῶν ἀδελφότης ἀσπαζόμεθα τήν ἁγία δεξιά Σας,
Ὁ Καθηγούμενος
Ἀρχιμανδρίτης Χρυσόστομος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί