Πώς αντιμετωπίζουμε την "τρέλα" της εφηβείας;

Όταν τα παιδιά προχωρούν στην ηλικία και εισέρχονται στην εφηβεία τους, τα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι γονείς είναι μεγαλύτερα και..
δυσκολότερα. Το πέρασμα από την παιδική ηλικία στη νεανική δεν είναι ανώδυνο ούτε γι’ αυτούς που το ζούν ούτε για το περιβάλλον τους.
Τά παιδιά που μπαίνουν στην εφηβεία υφίστανται ραγδαία ψυχοσωματική αλλαγή. Αναπτύσσεται απότομα το σώμα, παρουσιάζει έντονα τα χαρακτηριστικά του φύλου, πλουτίζεται ο ψυχικός κόσμος, οξύνεται η αντίληψη, ωριμάζει και βαθαίνει η κρίση, δυναμώνει το συναίσθημα, προβάλλεται το εγώ. Μιά έκρηξη ζούν τα νέα παιδιά που περνούν αυτό το στάδιο της ζωής και ανακαλύπτουν έναν άλλο εαυτό. 
Πολλοί νέοι χάνουν τον έλεγχο σ’ αυτή την ηλικία. Οι τρόποι τους, οι συμ­περιφορές τους, τα λόγια τους, οι φωνές τους συχνά είναι όλα έντονα, απρόβλεπτα, ακραία. Μπορεί κάποτε να αδρανούν επί ώρες, να ονειροπολούν και να ταξιδεύουν σε κόσμους φανταστικούς. Άλλοτε πάλι δρούν με έντονους τρόπους, ενθουσιάζονται χωρίς ιδιαίτερο λόγο και πάλι χωρίς ιδιαίτερο λόγο χάνουν τη διάθεσή τους και απογοητεύονται. Πολλές φορές γελούν χωρίς αιτία, κλαίνε χωρίς να ξέρουν γιατί, αισθάνονται πως όλα τους φταίνε. Αντιδρούν βίαια στους γονείς και τους καθηγητές τους, δεν δέχον­ται αυθεντίες, όλους τους κρίνουν, είναι έτοιμοι να απορρίψουν τα πάντα. Λίγα είναι τα παιδιά που θα περάσουν αυτό το ορμητικό ποτάμι χωρίς δυσκολία, χωρίς απώλειες και έντονους εσωτερικούς κραδασμούς.

Είναι εντυπωσιακές οι παρομοιώσεις που χρησιμοποιεί ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος για να αποδώσει την αναστάτωση την οποία υφίστανται οι νέοι στην ηλικία αυτή. Παρομοιάζει τη νεότητα με φωτιά, με θάλασσα φουρτουνιασμένη που την ταράζουν οι άνεμοι και σηκώνει άγρια κύματα. «Πυρά τις εστιν η νεότης, και πέλαγος κυμάτων γέμον και πολλάς έχον επαναστάσεις» (PG 51, 323). Και σε άλλη περίπτωση, αλλάζοντας την εικόνα, θα πεί: «Καθάπερ τις ίππος αδάμαστος, καθάπερ τι θηρίον ατίθασον, τοιούτόν εστιν η νεότης» (PG 62, 546). Σαν ένα άλογο που δεν μπορεί κανείς να το δαμάσει, σαν ένα θηρίο ατίθασο, αυτό είναι η νεότητα!

Τά διαπιστώνουν όλα αυτά οι γονείς που μεγαλώνουν παιδιά και τα βλέπουν να εισέρχονται στα δύσκολα χρόνια της εφηβείας, και ασφαλώς συμφωνούν με τον θεοφώτιστο Πατέρα που διαπιστώνει: «Χαλεπόν η νεότης, ότι ευρίπιστον, ευεξαπάτητον, ευόλισθον» (PG 49, 21). Δύσκολη και φοβερή κατάσταση η νεότητα, διότι εύκολα παρασύρεται, εύκολα απατάται, εύκολα γλιστράει στο κακό.

Άν όλα αυτά ίσχυαν πάντοτε, τι θα έ­­πρεπε να πούμε για τους νέους που μεγαλώνουν σήμερα, στο σύγχρονο, ραγδαία μεταβαλλόμενο πρός το χειρότερο κόσμο; Τι θα έλεγε σήμερα ο ιερός Χρυσόστομος, αντικρίζοντας τη σύγχρονη δραματική κατάσταση; Ποιούς ­λόγους θα χρησιμοποιούσε για να ­περιγράψει έναν κόσμο που βρίσκεται σε βαθιά σύγχυση και είναι όσο ποτέ άλλοτε αναστατωμένος, που παράγει μόνιμα και μαζικά αναρχικούς και επαναστάτες;

Θά έπρεπε, όταν μιλάμε για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στη νεολαία μας, η φωνή μας να γίνεται λυγμός, και όταν γράφουμε, η πένα να βουτάει στο δάκρυ της ψυχής μας.

Διότι, όπως λέει πάλι ο ιερός Χρυσόστομος, στους νέους είναι «χαλεπώτερος ο όλεθρος, βαθύ το βάραθρον». Ο νέος είναι «ευέμπτωτος», πέφτει πιό ­εύκολα «πρός θυμόν και πρός επιθυμίας· διό και πλείονος δείται της φυλακής, σφοδρο­­τέρου του χαλινού, ασφαλεστέρου του τειχίου και του κωλύματος» (PG 54, 661). Χρειάζεται περισσότερη ­προστασία, ι­­­­σχυρότερο χαλινάρι, πιό ασφαλές προστατευτικό τοίχωμα και εμπόδιο, για να μην πέσει, να μην κυριαρχηθεί από τα πάθη και τις επιθυμίες της αμαρτίας.

Η τάση που παρουσιάζεται πολύ δυνατή στην ηλικία αυτή για αυτονόμηση, για ελευθερία και ανεξαρτησία, οι έντονες εσωτερικές παρορμήσεις, η έλξη πρός το άλλο φύλο, οι προκλήσεις του αμαρτωλού κόσμου, οι επιβουλές των πονηρών δαιμόνων, όλα αυτά που από μέσα και απ’ έξω πολεμούν, προκαλούν σύγχυση στη σκέψη, ταράζουν την ψυχή, θέτουν όλο τον άνθρωπο, τον νέο άνθρωπο, σε μεγάλη δοκιμασία, σε πρωτόγνωρη ταλαιπωρία.

Πραγματικά, η είσοδος στην ­εφηβεία είναι επικίνδυνη δοκιμασία, μάλιστα στην αμαρτωλή και αποστατημένη από τον Θεό εποχή μας. Γι’ αυτό και ­χρειάζεται πολλή προσπάθεια από τους γονείς, προκειμένου να βοηθήσουν τα παιδιά τους στη δύσκολη και αποφασιστική αυ­τή καμπή της ζωής τους. [...] Τα παιδιά μας στις νεανικές τους δυσκολίες, στις «τρέλες» της εφηβείας, δεν θέλουν αντιπάλους αλ­λά βοηθούς. Δεν χρειάζονται ­αστυνόμους αλλά στοργικούς γονείς γεμάτους κατανόηση και αγάπη. Δεν βοηθούνται τό­σο από συμβουλές, όσο έχουν ανάγκη να στηρίζονται και να ωφελούνται από προσ­ευχές.

Θά προσθέσουμε όμως και κάτι που μπορεί να μας δώσει θάρρος και αισιοδοξία στην προσπάθεια σωστής αγωγής των εφήβων μας. Την εφηβεία των παιδιών μας δεν πρέπει να τη βλέπουμε μόνο με αρνητική διάθεση και φόβο, σαν μιά «τρέλα» που δεν ξέρουμε πως να την αντιμετωπίσουμε. Η εφηβεία έχει και πολλά θετικά στοιχεία που πρέπει οπωσδήποτε να αξιοποιήσουμε. Τα παιδιά, καθώς προχωρούν πρός τη νεανική ηλικία, παρουσιάζουν μιά πρωτόγνωρη και βαθιά δίψα για την αλήθεια, μιά ασυμβίβαστη διάθεση για την επικράτηση του δικαίου, ένα απόλυτο πνεύμα με το οποίο αναζητούν το σωστό.

Οι νέοι έχουν βαθύ και ασίγαστο τον πόθο της ψυχής τους για το αληθινό, το τέλειο, το αιώνιο, το παντοτινό. Τώρα ανακαλύπτουν συνειδητά μέσα τους τη δίψα για τον Θεό και ζητούν να αναπτύξουν μιά όχι τυπική και επιφανειακή, όπως όταν ήταν μικρά παιδιά, αλλά μιά αυθεντική και γνήσια πνευματικότητα. Και βέβαια μόνο μέσα στην Εκκλησία μας έχουν τη δυνατότητα με την «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου» αγωγή (Εφ. ς΄ 4), με τη λατρευτική ζωή, με την καθοδήγηση του πεπειραμένου Πνευματικού και τη συμμετοχή τους στα ιερά Μυστήρια, να ικανοποιούν αυτή τη δίψα· και συγχρόνως να βρίσκουν όλα εκείνα τα εφόδια, με τα οποία μπορούν να περάσουν χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες την εφηβεία και να συνεχίσουν το ταξίδι της ζωής με χαρά και επιτυχία.

Πηγή: osotir.org


Πηγή: https://synaxipalaiochoriou.blogspot.gr/

Δημοσίευση σχολίου

Νεότερη Παλαιότερη

Recent in Technology